مطالعه‌ی جامعه‌شناختی تاریخ، به تازگی در جامعه‌شناسی آمریکایی جایی برای خود باز کرده است. اگرچه پژوهش تاریخی، در سنت جامعه‌شناسی اروپای سده‌ی نوزدهم جایگاه مهمی داشت،

ابوعبدالله محمدبن عبدالله بن محمدبن ابراهیم لواتی، مشهور به ابن بطوطه در اوایل سده هشتم در طنجه چشم به جهان گشود. در سن22 سالگی با هدف زیارت خانه خدا آهنگ حج کرد و زمانی به مغرب بازگشت

ابواسحاق ابراهیم بن عبدالله بن ابراهیم نمیری، مشهور به ابن الحاج از ادبای بزرگ اندلسی است که به سال 713ق. در غرناطه زاده شد و به سرعت مراحل تکامل علمی و ادبی آن روزگار را پیمود تا اینکه در

شمس الدین ابوعبدالله محمدبن احمدبن ابی‌بکر بن مَرزوق عَجیسی تلمسانی از مشاهر رجال فرهنگی سیاسی مغرب در قرن هشتم بود که برخلاف معاصرانش شهرت کمتری یافت. او در سال 710ق. در

اسماعیل‌بن یوسف‌بن محمد، مشهور به ابن‌احمر دیگر مورخ عهد مرینی است که به علت آثار متعدد تاریخی- ادبی‌اش، برای ما اهمیتی ویژه دارد. وی در حدود سال 725ق در اندلس متولد شد، اما به سبب

از جمله تواریخ دودمانی مهم در باب مرینیان است که از نظر موضوع، محتوا، اسلوب و حتی منابع، با آن کتاب پیوستگی و تشابهات بسیار دارد و اگرچه نویسنده آن کاملاً شناخته شده نیست

ابوالحسن علی بن عبدالله بن ابی زرع، یکی از مهم‌ترین تواریخ محلی مغرب را با نام الانیس المطرب بروض القرطاس فی اخبار ملوک المَغرب و تاریخ مدینه فاس در سده هشتم هجری پدید آورد. از زندگانی

شهاب الدین احمدبن فضل الله عمری دمشقی در دمشق زاده شد، اما در مصر بالید و با پیوستن به دربار به سرعت مراتب کمال را طی کرد تا اینکه به دوران سلطان ناصر به ریاست دیوان انشاء رسید

سده هشتم هجری در تاریخ‌نگاری اسلامی با ظهور مبرزترین مورّخ و متفکّر جهان اسلام، یعنی عبدالرحمن بن محمدبن خلدون حضرمی اشبیلی که امروزه از وی با عناوین فیلسوف

ولادیمیر لوکونین (ولودیا) در 21 ژانویه 1932 ترسایی در شهر لنین‌گراد روسیه زاده شد. مادرش یک پزشک و پدرش یکی از نظامیان نامدار ارتش سرخ شوروی پیشین بود. در پایان سال 1941 ترسایی در جنگ