نمی دونم چمه ، فقط می دونم حالم خوب نیست حالم خرابه انگار یه بغض نشکسته داره قلبمو پاره پاره می کنه انگار ، انگار غریب افتادم توی این دنیا انگار ، انگار هیچ کس جز تو ، جز من انگار ای بابا ، این که دوستت...

یه لحظه هم نمی تونم باور کنم نباشی من حاضرم بمیرمو فقط تو زنده باشی وقتی که هستی ، هستی ام تمام خاک دنیاست شاهد عشق پاک ما ، اشکی کنار دریاست روزگارم نمی تونه دیگه تو رو از من بگیره آخه اونم می دونه...

رو به روم بود ، بغض تو گلوم بود اگر می گفتم تموم بود رفت و رفتم ، هیچی نگفتم فقط از دلم شنفتم که خودش بود ، نیمه ی پنهون فرصت گفتنی ها چه رفت آسون خود من بود ، من من بود وصله ی جور دل و پاره ی تن بود

چقدر سخته که عشقت رو به روت باشه ، نتونی هم صداش باشی چقدر سخته که یک دنیا بها باشی ، نتونی که رها باشی چقدر سخته چقدر سخته که بارونی بشی هر شب ، نتونی آسمون باشی چقدر سخته که زندونی بمونی ، بی در و...

من رو تو آغوشت بگیر خدا می خوام بخوابم آخه تو تنها کسی بودی که دادی جوابم من رو تو آغوشت بگیر ، می خوام برات بخونم روی زمین چه قدر بده ، می خوام پیشت بمونم کی گفته باید بشکنم تا دستم رو بگیری...

واسه این که از تو دورم ، به تو مدیونم واسه کشتن غرورم ، به تو مدیونم تو که حرمتو شکستی ، پای عهدت ننشستی گرچه بازم تو نیازم ، لحظه هامو بد می بازم ، به تو مدیونم واسه این چشای خیسم ، به تو مدیونم این...

بازم من تک و تنها ، میون غم ها روی این صندلی رفتم تو فکر فردا تو رو به رومی ، یه قصه ی تازه نگاه می کنی و به خودت می گی می بازه می خندی زوری اما تو خیلی دوری تو خیالت یه نقشه که چطور ، چه جوری بری تو...

دلم گرفته امشب در خلوت شبانه هوای گریه دارم در سوگ این ترانه از درد خسته باشم تا كی صبور یاشم در آرزوی وصلت جان است و دل روانه بر عاشقان نظركن ای منتهای خوبی از روی نازنینت دل را تو كن نشانه

ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش بر در دل روز و شب منتظر یار باش دلبر تو جاودان بر در دل حاضر است روزن دل برگشا حاضر و هشيار باش نيست کس آگه که يار کی بنمايد جمال ليک تو باری به نقد ساخته ی کار باش...

وقتى دل سودائى مى رفت به بستانها بى خويشتنم كردى بوى گل و ريحانها بوى گل و ريحانها وقتى دل سودائى مى رفت به بستانها بى خويشتنم كردى بوى گل و ريحانها بوى گل و ريحانها گه نهره زدى بلبل گه جامه دريدى...