در هر دوره تاریخی معین، که مفاهیم تعلیم و تربیت معیارهای خاصی دارد که از طریق کاربرد عملی جزء ضروری آن مفاهیم گشته.

تحلیلگران می دانند که همه انواع روش‌ها و وسایل، کودک را به شیوه‌های مختلف تربیت می کند.

یکی از زمینه‌هایی که تحلیلگران وقت زیادی برای آن صرف می کنند، فعالیت تدریس است.

تحلیلگران معتقدند که مربیان باید با پیچیدگی های منطقی زبان آشنا شوند. زبان پدیده فرهنگی پیچیده ای است و کلمات کاربردها و معانی گوناگون دارد.

خلق اسطوره‌ها به ما کمک میکند تا بسیاری از مشکلات را حل کنیم.

معلمان وقتی زبان را در فرایندهای تربیتی به کار می برند، اغلب ناخواسته بازیچه امیال دیگران می شوند.

اگر بدن ماشین باشد، ذهن «غیرماشین» است. این اعتقاد که ذهن و بدن (یا ذهن و ماده) در دو قطب مخالف قرار دارند، ناشی از این عقیده است که آن دو مربوط به یک نوع منطقی هستند، اگر چه متضادند.

بسیاری صاحبنظران در بحث از وضعیت جاری فلسفه تحلیلی اصطلاح تحلیل زبانی را ترجیح می دهند.

بسیاری از تحلیلگران معتقدند که فلسفه تحلیلی نقش مهمی در تعلیم و تربیت دارد، زیرا بخشهای زیادی از تعلیم و تربیت با منطق و زبان سر و کار دارد.

در عالم واقع، واژه‌ها هیچ مفهوم حقیقی که نیرویی مستقل به آنها داده باشد، ندارند. آنها دارای مفاهیمی هستند که انسان‌ها به آنها داده‌اند.