با پیشرفت ظرفیت ذهن‌آگاه بودن، به طور روزافزون روشن می‌شود که ما اولین مخاطب هیجانات خود هستیم، حتی اگر هیجانات معطوف به فرد دیگری باشند.

این کشف درمانجو که رنج بردن یک موقعیت انسانی است که امکان گریز از آن وجود ندارد، حس سرنوشت مشترکی را به وجود می‌آورد که هم تسلی‌بخش و هم وحدت‌بخش است.

منطق قیاسی بر این است که باید قبل از کاشتن بذرهای جدید، باغچه را وجین کنیم، وگرنه علف‌های هرز به سادگی جوانه‌ها را از بین خواهند برد.

دروغ گفتن پاسخ آموخته شده شخص است که اغلب به کاهش ناراحتی کمک می‌کند.

درمانجو نمی‌تواند موضعه خودارزشی را درونی کند و وابستگی بیش از حدی به عوامل بیرونی دارد تا احساس ارزش کند و خود را بپذیرد.

ایجاد افکار مثبتی به طور معمول به حس‌های بدنی هماهنگ مانند حس جریان گرما و ارتعاش در نقاط مختلف بدن می‌انجامد.

درمانجو آموزش می‌بیند مسئولیت افکار خود را بر عهده بگیرد و تلاش کند آن‌ها را با اظهارات مناسب مرتبط کند.

تعادل فکری در حالت آگاهی عمیق به کار می رود و به طور خودکار پذیرش حس‌های بدنی را ایجاد می‌کند که به طور پویا با افکار هم ظهور متجلی می‌شوند تا یک تجربه را بسازند.

در مورد هر تجربه باید با درمانگر بحث کرد و به این ترتیب وی قادر خواهد بود آن را بر حسب «بهنجار بودن» توضیح دهد و یک دوره عملی مفید پیشنهاد کند.

بازارزیابی شناختی در MiCBT از پدیدارشناسی ذهن‌آگاهی مشتق می‌شود. در اینجا مشکل افکار یا محتوای افکار نیست، بلکه واکنش به تجربه افکار مدنظر است.