در بیان اعتراضاتی که به انحاء مختلفه در موضوع عزاداری بر آن بزرگوار شده و می شود؛ یا از روی شقاوت و عداوت یا از روی بی خردی و جهالت و ثانیاً: جواب از آنها در این باب به تفصیل خاطر نشان می شود، انشاء الله.

از بعضی حکایاتی که قبلاً ذکر شد آن حالت بی خود شدن از خود و جذبه غیبی را در نصرائی هائی که حکایاتشان بیان گردید در آن ها تأمل نما و انصاف ده و عبرت بگیر، چنانچه در عصر حاضر هم بسیار به چشم خود دیده و شنیده...

این نوشتار در ثواب شعر خواندن در مصیبت های حضرت سید الشهداء(ع) و گریانیدن و گریستن و خود را به گریه وادار کردن و بعضی از اشعاری که در مصائب آن حضرت انشاء شده است.

اولاً باید دانست که اخبار و احادیث وارده در تأکید و ترغیب و ذکر اجر و ثواب گریستن بر حضرت سیدالشهداء(ع)، چنانچه نقل نمودیم بر دو قسم است:

باید دانست که موجبات و اسباب گریستن چند چیز است که احداث گریه بواسطه آنها می شود: اوّل: گریه در حال خوف که سبب آن ترس داشتن از کسی یا چیزی باشد؛ خواه خوف از خدا یا گناهان دنیوی و اخروی.

مرثیه ها و زبان حال های چندی است که از آثار و طبق قاصر این مؤلّف که در مصائب حضرت سیّدالشهداء(ع) سروده ام. رجاء واثق آنکه مورد قبول پیشگاه اقدس آل محمد -علیهم السلام- واقع شود.

چرا گریه مى‏کنیم؟ آیا این همه گریه در برابر آن پیروزى بزرگ براى چیست؟ گریه زبان صادق و طبیعى شوق و اندوه و درد و عشق یک انسان است. گریه تجلى طبیعى یک احساس و حالتى جبرى و فطرى از یک رنج، یک شوق یا یک اندوه

سفارش رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در رابطه با تهیه غذا جهت مصیبت دیدگان هنگامی که خبر شهادت جعفر بن ابی طالب علیه السلام به مدینه رسید، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

نمونه های ذکرشده گویای این واقعیت است که عزاداری و به سوگ نشستن برای از دست دادن عزیزان نه تنها مورد نکوهش نیست، بلکه مورد تأیید پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نیز می باشد و سیره آن حضرت گواه صادق این

دومین منبع تشریع و شناخت احکام و دستورات دین، سنت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم است که شامل گفتار، کردار و تقریرات آن حضرت می باشد. در این رابطه قرآن کریم می فرماید: