امید به اقتضای انواع تفکر صورت‌های متفاوتی پیدا می‌کند. برای نمونه در یکجا امید با نیروی خیال درآمیخته و طرح‌های اتوپیایی را خلق می‌کند و در جای دیگر به مدد ایمان و الهیات، آرمانی آن جهانی را ترسیم می‌نماید....

فهم امید نیازمند یک هستی‌شناسی مبتنی بر آینده است، بدین‌معنا که هنوز حدی از وجود هست که به فعلیت در نیامده و جهان را نمی‌توان از پیش و به کمک آغازه‌ای متافیزیکی که شامل صوری بالقوه باشد، معین نمود. در...

امید در نسبت انسان و هستی معنای حقیقی خود را می‌یابد. در نسبتی که انسان به دنبال تعین بخشی و تسلط برهمه‌ی امور جهان است، ناامیدی و در نسبتی که انسان در انتظار آشکار شدن جلوه‌های پنهان هستی می‌ماند، امید...

امید همواره فرا رفتن انسان از وضع موجود به وضعی بهتر و مطلوب درآینده است، اما مشخص نیست که وضع مطلوب و متعلق امید، گسسته از وضع موجود تحقق می‌یابد یا در پیوند با آن. چرا که اگر امید به وضع مطلوب دارای...

امید همواره گشودگی به ماورای خود و به نوعی تسلیم در برابر امر متعالیست، از این حیث مانع خود بنیادی و سوژگی، و آزادی و استقلال انسان از بیرون است. لذا مفهوم امید در فلسفه‌ی مدرن مسئله‌برانگیز می‌شود. دو...

در دو دهه‌ی پس از انتشار حقیقت و روش هانس گئورک گادامر در 1960، مباحث هرمنوتیکی از موضوعات اصلی فلسفه و تحلیل فرهنگی شده و به این ترتیب موجب اعتبار داعیه‌ی این اثر دوران‌ساز درباره‌ی «همه‌شمول‌بودن مسئله‌ی...

حلقه‌ی وین به گروهی از فیلسوفان و دانشمندان دهه‌ی 1920 و اوایل دهه‌ی 1930 گفته می‌شود که نقش قاطعی در شکل‌گیری نهضت فلسفی موسوم به پوزیتیویسم منطقی یا تجربه‌گرایی منطقی داشتند. این نهضت ادامه‌ی سنت تفکر...

مفهوم پوزیتیویسم، مانند مفهوم ایدئولوژی، که تقریباً در همان دوره رواج پیدا کرد، خط سیر پرمناقشه و غریبی را طی کرده است. این واژه که ابتدا به صورت نوعی خودستایی و تعریف از خود در نوشته‌های اگوست‌کنت ظاهر...

در فلسفه، پدیدارشناسی به معنای (الف) توصیف محض «پدردارها»ی تجربه‌ی انسان به همان صورتی است که این پدیدارها خود را به آگاهی مستقیم عرضه می‌کنند، بدون توجه به تاریخ، خاص‌بودگی، علت و زمینه‌ی اجتماعی این...

اگزیستانسیالیسم یکی از جریان‌های پرنفوذ فلسفه‌ی اروپایی قرن بیستم است که از پدیدار‌شناسی مشتق شده و آموزه‌ی اصلی آن آزادی بنیاتی بشر است. واژه‌ی اگزیستانسیالیسم در جریان جنگ جهانی دوم و به منزله‌ی عنوانی...