مسیر جاری :
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من
خاک...
مي دوني 721 يعني چه؟ يعني بين 7 آسمان و 2 دنيا،1 را دوست دارم ، اونم تويي.
دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
يا مكن با پيل بانان دوستي / يا بنا كن خانه ای در خورد پيل ![ سعدي ]
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود.(سعدي)
از سه چيز بايد حذر كرد، ديوار شكسته، سگ درنده، زن سليطه ! «ضرب المثل ايراني»
همت بلند دار که مردان روزگار / از همت بلند بجائي رسيده اند« سعدي»
طمع را نبايد كه چندان كني --- كه صاحب كرم را پشيمان كني !«ضرب المثل فارسی»
منزلگه عشاق دل آگاه حسین است
بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است
از مردم...
دلت شاد و لبت خندان بماند
برایت عمرجاویدان بماند
خدارا میدهم سوگند برعشق
هرآن...
دلا همیشه مزن لاف زلف دلبندان
دلا همیشه مزن لاف زلف دلبندان
چو تیره رای شوی کی گشایدت کاری
به وصل دوست گرت دست می دهد یک دم
به وصل دوست گرت دست می دهد یک دم
برو که هر چه مراد است در جهان داری
صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری
صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری
به یادگار بمانی که بوی او داری
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفرکرده پیامی داری
نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
تویی امروز در این شهر که نامی داری
بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری
ای که مهجوری عشاق روا می داری
ای که مهجوری عشاق روا می داری
عاشقان را ز بر خویش جدا می داری
تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم
تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم
از که می نالی و فریاد چرا می داری
چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ
چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ
سر چرا بر من دلخسته گران می داری
مگذران روز سلامت به ملامت حافظ
مگذران روز سلامت به ملامت حافظ
چه توقع ز جهان گذران می داری