صاحبا دين و ملک بي‌تو مباد شاعر : انوري کز جهان کار اين و آن دارند صاحبا دين و ملک بي‌تو مباد از خداي و خدايگان دارند زانکه اين دو وديعتند که خلق کاب و رونق درين زمان...

يکي و پنج و سي وز بيست نيمي شاعر : انوري وگر قدرت بود فرسنگکي چند يکي و پنج و سي وز بيست نيمي گناه از بنده و عفو از خداوند چو زين بگذشت و ما و مطرب و مي ...

سرورا از مي سخاوت تو شاعر : انوري عالمي شاد و خرم و مستند سرورا از مي سخاوت تو همه بر بوي جود تو هستند هرکه هستند در نشيمن خاک اين زمان از سه قلتبان جستند بنده...

کهتر و مهتر و وضيع و شريف شاعر : انوري همه سرگشته‌اند و رنجورند کهتر و مهتر و وضيع و شريف اندرين روزگار معذورند دوستان گر به دوستان نرسند

ممسکي جست مر مرا در بلخ شاعر : انوري که همه شهر اندر آن بندند ممسکي جست مر مرا در بلخ کس نديدست و جمله خرسندند تا ببينند خواجه کجاست مي‌ببرند تا بپيوندند من نديدم...

گر خداوند عصمةالدين را شاعر : انوري عارضه رنجه داشت روزي چند گر خداوند عصمةالدين را يا جفاي سپهر بد پيوند آن بدان از بد ستاره‌ي نحس چون قضا قادر و چو چرخ بلند دولتي...

اي خداوندي که بر درگاه جاهت بنده‌وار شاعر : انوري چرخ و انجم سالها اجري و راتب خورده‌اند اي خداوندي که بر درگاه جاهت بنده‌وار تازه از انعام تو چيزي حکايت کرده‌اند بنده...

آن بزرگاني که در خاک خراسان خفته‌اند شاعر : انوري اين در معني که خواهم گفت ايشان سفته‌اند آن بزرگاني که در خاک خراسان خفته‌اند دوستي با غزنوي چون آب و روغن گفته‌اند عاقلان...

جفاي گنبد گردان به پايه‌اي برسيد شاعر : انوري کز آن فرازتر اندر ضمير پايه نماند جفاي گنبد گردان به پايه‌اي برسيد مدبران را تدبير تشت و خايه نماند خرد چو مورچه در تشت...

با جلال تو اي حميدالدين شاعر : انوري رونق ماه و آفتاب نماند با جلال تو اي حميدالدين از ضمير تو در نقاب نماند طلعت فضل و چهره‌ي دانش در دل و چشم صبر و خواب نماند ...