بيره تنبول که صد برگ بست شاعر : امير خسرو دهلوي چون گل صد برگ بيامد بدست بيره تنبول که صد برگ بست خوب‌ترين نعمت هندوستان نادره برگي چو گل بوستان صورت و معني به صفت...

گرم‌ترين کارگزاران خوان شاعر : امير خسرو دهلوي مايده کردند ز مطبخ روان گرم‌ترين کارگزاران خوان بر همه الوان نعم کرده بار خوانچه‌ي آراسته بيش از هزار بلک زنه خوانچه...

پيل چو کوهي که بود بي‌سکون شاعر : امير خسرو دهلوي چارستون زير که بي ستون پيل چو کوهي که بود بي‌سکون سايه همي کرد به بالاي کوه وان جل زر نيش به فرو شکوه رنگ شفق زو...

کرد چوره در سرطان آفتاب شاعر : امير خسرو دهلوي چشمه‌ي خورشيد فرو شد باب کرد چوره در سرطان آفتاب سبزه صف خويش بصحرا کشيد ابر سرا پرده به بالا کشيد زد همه بنشست غبار...

ساخته از حکمت کار آگهان شاعر : امير خسرو دهلوي خانه‌ي گردنده بگرد جهان ساخته از حکمت کار آگهان خانه روان ، خانگيانش مقيم نادره‌ي حکم خداي حکيم همره اوساکن و او در...

خانه چو خورشيد به جوزا گرفت شاعر : امير خسرو دهلوي رفت در آن خانه درون جا گرفت خانه چو خورشيد به جوزا گرفت محرق ازآتش خورشيد تير رفت در آن خانه‌ي تير از مسير سوخت...

مردم او جمله فرشته سرشت شاعر : امير خسرو دهلوي خوش دل و خوش خوي چو اهل بهشت مردم او جمله فرشته سرشت هست در ايشان و زيادت هم است هر چه ز صنعت به همه عالم است اهل سخن...

در کمر سنگ ميان دو کوه شاعر : امير خسرو دهلوي آب گهر صفوة و دريا شکوه در کمر سنگ ميان دو کوه در سد کوه ، آيينه ز آب حيات ساخته سلطان سکندر صفات کس نخورد، در همه شهر...

شکل مناره چو ستوني ز سنگ شاعر : امير خسرو دهلوي از پي سقف فلک شيشه رنگ شکل مناره چو ستوني ز سنگ سنگ ز نزديکي خور زر شده است آن که ز زر بر سرش افسرشده است آمده از مهر...

مسجد جامع که ز فيض اله شاعر : امير خسرو دهلوي زمزمه‌ي خطبه‌ي او تا به ماه مسجد جامع که ز فيض اله فيض ز يک خواندن قران فرود آمده دردي زسپهر کبود رفته زنه گنبد بالا...