ابتنای روابط بر تبادل قدرت در دیدگاه فوکو موجب می شود تا همه روابط موجود در عرصه تعلیم و تربیت را آغشته به تبادل قدرت و مشکوک به روابط سلطه آمیز بدانیم.

ملاحظه پیش فرض‌های تبارشناسی و در نظر گرفتن تعلیم و تربیت در مقام عرصه‌‌ای اجتماعی فرهنگی، واقعیت‌های ویژه‌ای را برای پژوهشگر تربیتی برجسته می سازد که در اینجا بدانها می پردازیم.

قدرت امتیازی نیست که بتوان از آن برخوردار شد؛ همچنین امری نیست که بتوان آن را تصاحب کرد، یا قراردادی که معامله ای انجام دهد یا فتحی که قلمروی را تسخیر کند.

واژه "قدرت معطوف به حیات" که از نوآوری ها یا به عبارت دقیق تر کشف های - فوکو به شمار می رود، به قدرتی اشاره می کند که جنبه ایجابی آن بر بعد سلبی اش برتری دارد.

تحلیل تبارشناختی با پیش فرض‌های ویژه‌‌ای واقعیت‌های بشری را مورد بررسی قرار میدهد و آنها را از پشت لنزی ویژه می بیند.

از منظر نیچه، هر تمدنی قدرت منعطف خویش را دارد؛ این قدرت منعطف، روش آن تمدن برای تفسیر فعال و خلاقانه گذشته خویش است.

از منظر نیچه، تمام تحلیل تبارشناختی انگلیسی، در مقوله های منفعلی چون سودمندی، غفلت، عادت و خطا سیر می کند و با همین روند، سعی دارد، ارزشمندی ارزشها و امور راء فی نفسه جلوه دهد.

در این مقاله برآنیم تا با ردیابی تبارهای این نظریه، نقاط اتصال آن را با اندیشه‌های پیش از خویش بیابیم و زمینه های تکوین و بسط آن را تبیین نماییم.

در این مقاله برخی از پژوهش‌های صورت گرفته درباره آثار تفکر فوکو در دنیای تعلیم و تربیت مورد بحث قرار می گیرند