عارفان کامل و راه رفته جریان کرامت پذیری را برای افراد سالک راه خدا حمل بر نوعی نقصان در طریقت کرده و پذیرفتن آن را برای مدعیان دروغین عرفان، به نوعی از مقوله عوام فریبی و جذب مریدان می دانستند.