مسیر جاری :
فرهنگ همت مضاعف از منظر نهج البلاغه
يكي از مباحث ارزشمند نهج البلاغه طرح فرهنگ همت مضاعف است كه امام امير المؤمنين علي(ع) در خطبه ها، حكمت ها و نامه هاي خود آحاد جامعه و مسئولين را به داشتن همتي بلند و مضاعف براي فتح قله هاي كمال و پيشرفت...
همت فاطمي(سلام الله عليها)
همت، شامل انديشههاي بلند و درست و دغدغه هاي ارزشمند اصلاح و سامان دهي است و رفتارهاي آدميان، نمودهاي همت آنهاست. راهبرد پيشواي امت در ابتداي سال مبني بر (سال همت و كار مضاعف) ما را در فضاي جمادي اول و...
پاداش کار پیامبرانه
سیزدهمین روز فروردین، به روز طبیعت نامیده شده است و روشن است که وجود درختان یکی از ارکان شادابی در طبیعت است. کاشت درخت از آن رو اهمیت دارد که یکی از آموزههای دینی و از توصیههای شانبیاء و اولیاء الهی...
ميثاق همت و کار مضاعف در کانون خانواده
سال 1389 از سوي مقام معظم رهبري به عنوان « سال همت مضاعف، کار مضاعف» ناميده شده است. اين نامگذاري که برآمده از نگاه عميق و ولايي حضرت آيت الله العظمي خامنه اي است، وظايف سنگيني را در سال جاري و البته در...
جايگاه كار و كوشش در آموزههاي ديني
از ديدگاه قرآن و روايات معصومين، سعي و تلاش براي اداره زندگي، در سايه موازين شريعت و به دور از افراط و تفريط، به عنوان عبادت ارزشمند و در رديف جهاد و مبارزه مسلحانه عليه دشمنان و متجاوزين معرفي شده است....
گوهر اخلاص و كار مضاعف(1)
در آغاز هر سال همراه با تحول طبيعت و تحويل سال، زمينه تغيير و تكامل فراهم مي شود و بسياري به فكر اصلاح و تحول درخويش مي افتند. گويا انسان ها هم از كهنگي و فرسودگي مي گريزند و مي خواهند انديشه و اخلاق و...
رد پای تلاش در دین اسلام
کار وتلاش و اهل جهاد و کوشش بودن امریست که در رشد فرد و جامعه و جلوگیری از آفات فردی و اجتماعی تاثیری عمیق و اساسی دارد. در فرهنگ غنی اسلام طرح ها، نقشه ها و گوشزد های مختلفی را می بینیم که در راستای ارتقاء...
عمل کردن به علم وبه کار بستن همت
مَثَل کساني که علم آموزند وبدان عمل نکنند، مثل چهار پايي باشد که برو کتابي چند بار کنند وچهار پاي را هيچ فضيلتي حاصل نشود.
علم کز اعمال نشانيش نيست
کوتاه وگويا در باب کار مضاعف
پيغمبر(ص) گفت: « مَنِ استَوي يَوماء فَهو مَغبُون؛ هر که را دو روز چون هم بود- يعني از طالبان - وي اندر غبني (1) ظاهر بود».(2)
هجويري
کوتاه وگويا در باب همت مضاعف
نشان همت آن است که هرگز درحاصل وحاضر نگاه نکند؛ بل همه نظر او مقصور بود بر آنچه ندارد. وآنش جز در قناعت نيست.(1)
عين القضات همداني