اگر به یاد داشته باشید، در مقالات پیش در راسخون گفتیم که یک داستان دارای چهار رکن اصلی است: «پی رنگ»، «شخصیت پردازی»، «زاویه دید» و «پیام».

به نظر نمی‌رسد که امروزه دیگر کسی داستانی را از طریق درج نامه‌های کاراکترها بیان کند. اما در بُرهه ای، نویسندگان انگشت شماری دست به محکِ این شیوه زدند.

در این قبیل قصه‌ها، راوی با اینکه نسبت به همه چیز آگاهی دارد، ولی به رغم ویژگی‌های دانای کل، در داستان وارد نمی‌شود. و از اظهار نظر صریح در مورد کاراکترها خودداری می‌کند. گویا حق رسوخ به ذهن و احساسات...

با اینکه فقط سه زاویه دید ذکر شده جامع بوده و کُلیّت دارد؛ ولی بعضاً داستان‌هایی دیده می‌شود که تمام یا بعضی از ضوابط ساختاری این دیدگاه‌ها را رعایت نکرده‌اند، و نویسنده تا حدودی ضوابط را نقض کرده و نگرش...

از نظر فقهی و فلسفی می دانیم که «دانای کل» فقط خداوند متعال است و بس. این خداوند است که عالِم بر اسرار و نهان است و از ذهنیات من و تو و او، بهتر از خودِ ما آگاهی دارد.

دنیای مولوی دنیایی آمیخته به قصه و حکایت است. مولوی عارف و شاعری قصه پرداز است. دلبستگی او به قصه و آمیختگی آن به کلام اش تا به حدی است که هیچ یک از آثارش را نمی توان بر کنار از وجه داستانی و قصه پردازانه

ای نفس، بتر از آن گاوی که در اخبار آورده اند که: در ساحلی از ساحل ها، حق تعالی گاوی آفریده است از مدت شش هزار سال پیش، هر روزی که بدمد، آن گاو از خواب بیدار شود. صحرای آن ساحل را که چشم به کنار آن نرسد،...

دنیای مولوی دنیایی آمیخته به قصه و حکایت است. مولوی عارف و شاعری قصه پرداز است. دلبستگی او به قصه و آمیختگی آن به کلام اش تا به حدی است که هیچ یک از آثارش را نمی توان بر کنار از وجه داستانی و قصه پردازانه

گفت: «مُغلان که اول در این ولایت آمدند عور و برهنه بودند. مرکوب ایشان گاو بود و سلاح هاشان چوبین بود. این زمان محتشم و سیر گشته اند و اسبان تازی هر چه بهتر، و سلاح های خوب پیش ایشان است.» فرمود که «آن...

فرمود که «ایشان را چه تفاوت کند بالا یا زیر چراغ اند؟ چراغ اگر بالایی یی طلبد برای خود طلب نکند، غرض او منفعت دیگران باشد تا ایشان از نور او حظ یابند و اگر نه، هر جا که چراغ باشد _خواه زیر، خواه بالا_...