مسیر جاری :
ساختارهای تاریخ قرون وسطی
در آغاز قرون وسطی در جهان غرب تمام علوم و فنونی که با محاسبه سروکار داشتند، به شکلی با برآورد زمان درگیر بودند. گردش سال در بسیاری از زمینهها از حرکت تاریخ مهمتر بود. اغلب روزِ مرگ اشخاص نوشته میشد،...
بی مُنتهایی و اَبدیت
تنها آنچه که محصور و محدود است، فهمیده میشود. بدین خاطر در مفهومی که پنجرهاش بر اُفقهای نامحدود گشوده میشود، چیزی تهدیدکننده و یا متناقض وجود دارد. معمولاً میتوان زمان و مکان را اندازه گرفت، اما وقتی...
بازگشت به حرکت دَوَرانی طبیعت
فصل کاملی از هر جامعهای به وسیلهی وقت شماری آن بازگو میشود. در جامعهی کشاورزی نام ماههای سال و تفسیر از فصلهای مختلف طبعاً شکل کار کردن با حیوانات و زمین را منعکس میکند. آهنگ و تپش طبیعت و جامعه...
اگوستین و معمای زمان
پس از گذشت سالها، آموزههای اگوستین در باب زمان به اشکال گوناگون دوباره احیاء و نوشته شد. نمونههای بارز آن زیاد است، از تفکرات هنری برگسون گرفته تا اِدموند هوسرل و مارتین هَیدِگر را میتوان نام برد. بشر...
گاهشماری مسیحی
در اَواخر دوران باستان بعضی از عُلمای دین طرحی از روزشماری در مسیحیت ارائه دادند که مبدأ آن تولد عیسی "یعنی ظهور خدا در بشر" بود. یونانیها مبدأ را از برگزاری اولین اُلمپیک در 776 پیش از میلاد مسیح حساب...
گاهشماری و هویّت
تقویم با نظم دادن به زمان، جامعه را نظم میدهد. اما در جامعهی پیشامُدرن تقویم اغلب یک عملکرد پیامبرانه نیز داشت: تقویم زمان را به روزهای سَعد و نحس تقسیم میکرد، و این مقدمهای بود تا برای هر عمل معینی...
میان آفرینش و رستاخیز
در بین مردم یونان در دوران کلاسیک نه تنها هیچگونه تصوری از زمان آینده به مثابه تشویش و بعدی فی نفسه وجود نداشت، بلکه برای این ملت قضیه معکوس بود. آنها تحت تأثیر زمان گذشته و رویدادها و اشباح آن به خوابی...
ساعت آفتابی اگوستوس
تا جایی که تاریخ نشان میدهد، عظیمترین ساعت و بزرگترین تقویمی که بشر تاکنون ساخته است، زمان سنج آفتابی اگوستوس بود که در مزرعهی مارس در روم باستان مستقر شده است. اولین برج عظیم و هرمی شکلی که قیصر
زمان در "فیزیک" ارسطو
ارسطو بحث خود را راجع به زمان در "فیزیک" با طرح دو پُرسش آغاز میکند: آیا زمان چیزی است که وجود دارد و یا وجود ندارد؟ جوهر زمان چیست؟ آیا زمان چیزی است که وجود داشته ولی اکنون وجود ندارد؟ آیا چیزی است...
زمان در "تیمائوسِ" افلاطون
افلاطون در گفتگوی "تیمائوس" میگوید: آنچه که روزی آفریده شده نمیتواند تا ابد بماند. برای افلاطون اَبدی آن نیست که عمری اَبدی دارد، بلکه آن چیزی است که به تمام دگرگونیهای مشروط به زمان بی اعتناست. وقتی...