دیدگا‌ه‌ های مربوط به ماهیت علوم انسانی را می توان به سه دسته اساسی تقسیم کرد که از آن‌ها‌‌ تحت عنوان رویکردهای وحدت گرا، کثرت گرا، و پیوندگرا بحث خواهیم کرد.

وحدت علوم طبیعی و علوم انسانی برحسب ابزارانگارانه. نظریه‌‌ های علوم انسانی همچون علوم طبیعی، برحسب کارآمدی در حل مسائل اجتماعی درک و ارزیابی می شوند.

واقع گرایی سازه گرایانه با فاصله گرفتن از هر دو موضع واقع گرایی خام و سازه گرایی خام، پیچیدگی و ژرفای خود را نمایان می‌کند.

مراد از تعبیر واقع گرایی آن است که واقعیت در قبال طرح‌ها و ساز‌ه‌های مختلف و متفاوت، مادام که در حیطه آن قرار می‌گیرند، انعطاف نشان می‌دهد.

در مقام تجویز، سنت گرایی بیانگر آن است که برای تداوم مناسب حیات اجتماعی، باید ارتباط با گذشته را همواره حفظ و از آن تغذیه کرد.

سیره در معنای دوم از اهمیت بسزایی برخوردار است، زیرا در این حالت است که امکان تعمیم پذیری به زمان و مکان‌های دیگر را نیز دارد.

ادعای سازه گرایان در اختراعی بودن دانش، با توسل به ساز‌ه‌های مفهومی‌ اجتناب ناپذیر در عرصه دانش بشری، قابل قبول نیست.

در جنبه معرفتی، واقعگرایی سازه گرایانه ایجاب می‌کند که کانون توجه برنامه درسی عبارت باشد از: آموختن دانش‌های موجود، به منزله ساز‌ه‌هایی که باید همواره برحسب شواهد واقعی آزموده شوند.

در قرآن این بوده که شهادت دو زن، معادل شهادت یک مرد است. طبق نظر جدیدی که مطرح شده، در این خصوص به سبب اینکه مسئله ضعف حافظه معیار بوده، در صورت رفع آن، شهادت زن و مرد یکسان خواهد بود

شب های احیاء یا لیالی قدر ازجمله مناسبت هایی است که بیش از هر زمان دیگر فرصت طاعت و عبادت و مناجات با خدای عالمیان را برای ما فراهم می کند. برای همین هم هست که برای این قله های رمضانی، اعمال و اذکار و...