در تزاحم بین اقامه عزا به شیوه متعارف که به تعبیر برخی از بزرگان یک عمل مستحبی است که چند عمل واجب مثل احیای مذهب و تعظیم شعائر الهی متوقف بر آن است و حفظ جان مؤمنین از بیماری یا مرگ کدام اولویت دارد؟...

با توجه به برخی از اعتقادات شیعیان مبنی بر متبرک بودن حرم مطهر سیدالشهداء (علیه السلام) و مجالس روضه و آنچه متعلق به آن حضرت است حتی چای روضه و استشفاء به آن‌ها توسط بسیاری از بزرگان در طول تاریخ، آیا...

با توجه به وجود بسیاری از تجمعات در شرایط فعلی در سطح کشور مانند بازارها، سفرها، هواپیما، مترو، اتوبوس و برگزاری مجالس عروسی، آیا تمرکز بر روی عزاداری و منع از آن جا دارد؟

آیا در طول تاریخ موارد مشابهی وجود داشته که عزاداری سیدالشهدا علیه‌ السلام تحت تأثیر شرائط زمانه دچار محدودیت یا تغییر شکل شده باشد؟ برخورد بزرگان دین و علماء با این مساله چگونه بوده است؟

برخی از مؤمنین با استناد به اینکه تشخیص موضوع به عهده مکلف است می‌گویند حتی با وجود اعلام نظر از سوی برخی از مراجع مبنی بر رعایت دستورات بهداشتی و محدود کردن مجالس عزا، از آنجا که ما علم به عدم ضرر داریم...

آیا محدود کردن عزاداری به برنامه‌های صداوسیما و فضای مجازی مصداق هتک حرمت یا عدم اقامه عزای سیدالشهداء ‌علیه‌السلام هست؟

آیا نظرات ستاد ملی مبارزه با کرونا به‌عنوان مرجع تصمیم‌گیری پیرامون این موضوع، اعتبار شرعی دارد؟ و تبعیت از آن وجوب شرعی دارد؟ چنانچه احتمال یا علم به خطا در تصمیمات ایشان وجود داشته باشد، چگونه است؟

آیا حضور در مراسم‌ مذهبی نوعی خودنمایی و ریاکاری نیست؟

چرا باید در وضعیت شیوع کرونا مجالس شادی و عزای ائمه اطهار (علیهم السلام) تعطیل باشد؟ مگر مجلس اهل‌بیت (علیهم السلام) با جاهای دیگر قابل قیاس است؟ آیا مجلس اهل‌بیت (علیهم السلام) خودش شفاخانه نیست؟

آیا اینکه می‌خواهند به بهانه شیوع کرونا همه شعایر دینی تعطیل شود، مشکوک نیست؟ اگر انجام شود، دیگر چه چیزی برایمان می‌ماند؟