داستان کوتاه
سال دوم هجري بود كه جنگ بدر رخ داد. در اين جنگ كه در كنار چاه بدر اتفاق افتاد، مشركان ضربه سختي از سوي سپاه اسلام ديده و شكست خوردند.
در اين جنگ سپاه اسلام 313 نفر بود٬ ولي جمعيت سپاه دشمن از هزار نفر تجاوز مي كرد. مسلمانان در اين جنگ نابرابر، با دادن 22 شهيد (14 نفر از مهاجران و 8 نفر از انصار) و با كشتن 70 نفر از دشمن و اسير گرفتن هفتاد نفر از آنان٬ جنگ را به پايان رساندند. (1)
پيامبر (صلی الله علیه وآله) با گروهي از مسلمين در صُفَّه (سكوي بزرگ در كنار مسجد النبي) نشسته بودند٬ به گونهاي كه جا تنگ بود. عادت پيامبر (صلی الله علیه وآله) اين بود كه به رزمندگان مسلماني كه در جنگ بدر شركت كرده بودند٬ احترام بسياري مي گذاشت.
در اين هنگام، گروهي از رزمندگان بدر وارد شدند. وقتي نزديك آمدند، به پيامبر (صلی الله علیه وآله) سلام كردند٬ پيامبر (صلی الله علیه وآله) پاسخ آنها را داد. سپس آنها به حاضران سلام كردند٬ آنها نيز پاسخ گفتند.
رزمندگان همچنان سرپاي خود ايستاده بودند تا حاضران به آنها جا دهند٬ ولي هيچ كس تكان نخورد. اين موضوع، پيامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) را ناراحت كرد. به برخي از افرادي كه اطراف آن حضرت نشسته بودند٬ فرمود: فلاني و فلاني برخيزيد.
به اين ترتيب چند نفر را از جا بلند كرد تا رزمندگان بنشينند (و اين در حقيقت نوعي احترام به رزمندگان آگاه بود تا هميشه مسلمانان از رزمندگان مخلص تقدير كنند).
www.irc.ir
سال دوم هجري بود كه جنگ بدر رخ داد. در اين جنگ كه در كنار چاه بدر اتفاق افتاد، مشركان ضربه سختي از سوي سپاه اسلام ديده و شكست خوردند.
در اين جنگ سپاه اسلام 313 نفر بود٬ ولي جمعيت سپاه دشمن از هزار نفر تجاوز مي كرد. مسلمانان در اين جنگ نابرابر، با دادن 22 شهيد (14 نفر از مهاجران و 8 نفر از انصار) و با كشتن 70 نفر از دشمن و اسير گرفتن هفتاد نفر از آنان٬ جنگ را به پايان رساندند. (1)
پيامبر (صلی الله علیه وآله) با گروهي از مسلمين در صُفَّه (سكوي بزرگ در كنار مسجد النبي) نشسته بودند٬ به گونهاي كه جا تنگ بود. عادت پيامبر (صلی الله علیه وآله) اين بود كه به رزمندگان مسلماني كه در جنگ بدر شركت كرده بودند٬ احترام بسياري مي گذاشت.
در اين هنگام، گروهي از رزمندگان بدر وارد شدند. وقتي نزديك آمدند، به پيامبر (صلی الله علیه وآله) سلام كردند٬ پيامبر (صلی الله علیه وآله) پاسخ آنها را داد. سپس آنها به حاضران سلام كردند٬ آنها نيز پاسخ گفتند.
رزمندگان همچنان سرپاي خود ايستاده بودند تا حاضران به آنها جا دهند٬ ولي هيچ كس تكان نخورد. اين موضوع، پيامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) را ناراحت كرد. به برخي از افرادي كه اطراف آن حضرت نشسته بودند٬ فرمود: فلاني و فلاني برخيزيد.
به اين ترتيب چند نفر را از جا بلند كرد تا رزمندگان بنشينند (و اين در حقيقت نوعي احترام به رزمندگان آگاه بود تا هميشه مسلمانان از رزمندگان مخلص تقدير كنند).
پينوشتها:
1. تاريخ طبري، ج 2، ص 145؛ كُحَل البَصَر، ص81-84.
منبع مقاله :www.irc.ir
/ج