ضرورت كسب معرفت درباره امام رضا (علیه السلام)

148 سال بعد از هجرت پيامبر گرامي (صلی الله علیه و آله و سلم) از مكه به مدينه، فرزندي از صلب پاك امامان معصوم (علیه السلام) به دنيا آمد كه پدر بزرگ او، امام صادق (علیه السلام) ديدن و زيارتش را آرزو مي كرد و مكرر به فرزندش امام كاظم مي فرمود:
«عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) در صلب توست و اي كاش او را درك مي كردم و حتماً او همنام اميرالمومنين عليه السلام است».
حضرت نجمه مادرگرامي و با فضيلت امام رضا درباره فرزندش فرمود:
«در دوران حمل هيچگونه احساس سنگيني درخود نكردم و همينكه به خواب مي رفتم، صداي تسبيح و تهليل و تمجيد خداوند را از شكم خود مي شنيدم. وقتي فرزندم متولد شد، همسرم موسي ابن جعفر(علیه السلام) فرمود: گوارا باد ترا اي نجمه آنگاه پسرم را در پارچه اي سفيد پيچيدم و به دست امام كاظم دادم، آن بزرگوار در گوش راستش اذان و درگوش چپيش اقامه گفت و آب فرات طلبيد و كامش را با آن آب برداشت و به دست من داد و فرمود:
«بگير اين نوزاد را كه باقيمانده خدا و حجت او بعد از من در روي زمين است».(1)
بدون شك ، يكي از الطاف و عنايات خداوند بر ملت ايران كه مهر افتخار پيروي از مكتب اهل بيت گرامي نبي مكرم اسلام بر پيشاني خويش دارد اين است كه بارگاه نوراني امام هشتم علي ابن موسي الرضا (علیه السلام) را دركشور عزيز ايران قرار داده تا به بركت آن وجود مقدس، كشور ما از بالاترين نعمات مادي و معنوي برخوردار باشد.
امروزه اگر چه تهران پايتخت رسمي كشور و ملت ايران است، اما كيست كه نداند كه اين بارگاه ملكوتي رضوي است كه قبله آمال و آرزوهاي اوست. عشق به امام رضا تاج افتخار اين ملت و تمام ايمان اوست، عشق به امام هشتم دار و ندار اين مردم و همه هستي اوست.قلب تك تك ايرانيان خانه و آشيانه اوست. امام رضا پناهگاه اين ملت و باب الحوائج اوست. ملت ايران امروز بدليل همجواري با امام هشتم مورد غبطه ساير مسلمانان جهان هستند.
امروزه آرزوي زيارت امام هشتم براي مسلمانان عراق كمتر از آرزوي زيارت امام حسين (علیه السلام) توسط ايرانيان نيست. عشق و محبت مسلمانان ساير كشورها نسبت به امام رضا عليه السلام نيز همچون ملت ايران در اوج خود قرار دارد.
به شكرانه اين نعمت خداوندي، بر ما ايرانيان فرض است همچنانكه وجود ما مالامال از محبت به آن امام همام است، ظرف وجودي خويش را نيز از معرفت مكتب آن عزيز مملو نمائيم. درست است كه مكتب تشيع، مكتب عشق و دلدادگي است اما تقويت شناخت و معرفت نسبت به خاندان نبوت امري است كه خود آن عزيزان از شيعيان خويش خواسته اند، چرا كه عشق بدون شناخت به تنهايي نمي تواند سازنده و نجات بخش باشد. اين معرفت است كه به انسان ثبات قدم در مسير و قدرت و بينش تشخيص حق از باطل ميدهد.
معرفت در واقع چنان بصيرتي به آدمي ميدهد كه همچون چراغ، روشني راه و او ميگردد. پيامبر گرامي (صلی الله علیه و آله و سلم) تكيه گاه دين را فهم دقيق مي داند و عابدي را كه دين شناس نباشد همچون كسي ميداند كه شب مي سازد و روز ويران مي كند. وقتي انسان به دين خود معرفت پيدا مي كند خطر انحراف به حداقل مي رسد و به تعبير حضرت علي (علیه السلام) شبهات به كسي كه زمان خود را بشناسد يورش نمي آورند.
معرفت به دين افرادي همچون ابوذر مي سازد كه در برابر امواج سهمگين حوادث و فتنه ها تا آخر عمر به صراط مستقيم باقي ماند. امام صادق فرمود:«بيشترين عبادت ابوذر انديشيدن و پند گرفتن بود.«بيداري در دين بقول حضرت امير نعمتي است براي كسي كه روزي اش شده است. اصولاً كسي كه به مسايل ديني معرفت پيدا نكرده دين را هرگز نمي تواند ياري برساند.
اگر مردم، به امور دين آگاه باشند عوام فريبان ديگر ميداني براي جولان و سوء استفاده از احساسات پاك آنها پيدا نمي كنند، خرافات زماني فرصتي براي رواج پيدا مي كنند كه مردم از حقيقت يك امري مطلع نباشند.
متأسفانه آنچه باعث شده در طول تاريخ، پيامبران و امامان معصوم عليهم السلام و ديگر مصلحان در مظلوميت قرار بگيرند، عدم شناخت و معرفت كافي مردم از مكتب و مرام آن بزرگان بوده است. برگزاري جشنها و اظهار شادي بمناسبت اعياد اسلامي و بويژه ميلاد ائمه اطهار عمل پسنديده و مباركي است، اما اين كافي نيست. حال كه بحمدالله يك نظام اسلامي بر اين كشور حاكم است.جا دارد بيش از اين نسبت به تقويت فهم و معرفت ديني مردم و مكتب ائمه هدي بويژه نور تابان اين مرز و بوم همت شود.
صدا و سيما كه درحكم دانشگاه عمومي است، درچنين مناسبت هايي نبايد به پخش چند مداحي و مديحه سرايي قناعت كرده و وظيفه خود را تمام شده حساب كند، بلكه اين رسانه ملي با ظرفيت هايي كه دارد مي تواند نسبت به تهيه و ساخت برنامه هاي محتوايي درهمه ابعاد جهت بالا بردن سطح آگاهي جامعه اقدام نمايد.هر كدام از احاديث نقل شده از معصومين مي تواند موضوعي براي تهيه يك برنامه و حتي ساخت يك فيلم اثر بخش و فرهنگ ساز باشد.
اين رهنمودها بايد در متن زندگي مردم كاربردي شده و جاري و ساري گردد. اميد است روزي شاهد يك خيزش عمومي جهت عمق بخشيدن به سطح معرفت و فرهنگ ديني جامعه باشيم. تا درپـرتو آن ملت عزيز، پله هاي كمال و ترقي را به سرعت طي نموده و «زينتي» براي امامان خويش گردند.

كلام نوراني امام رضا (علیه السلام )

درپايان چند كلام گهربار از امام علي بن موسي الرضا (علیه السلام) هديه خوانندگان مي گردد:

هديه كينه ها را از دل مي زدايد. (2)

كسي كه اندوه مؤمني را بگشايد خدا روز قيامت اندوه را از قلبش مي زدايد. (3)

از ما نيست آن كه دنياي خود را براي دينش و دين خود را براي دنيايش ترك كند. (4)

عبادت به بسياري روزه و نماز نيست، بلكه به بسيار انديشيدن دركار خداست.(5)

كسي كه از خدا توفيق بخواهد ولي تلاش نكند خود را مسخره كرده است. (6)

از ما نيست كسي كه همسايه اش از شر او در امان نباشد. (7)

بهترين مال آن است كه آبرو با آن حفظ شود. (8)

آن كه صاحب نعمت است بايد كه به خانواده اش وسعت بخشد. (9)

بيست سال دوستي موجب خويشاوندي است وعلم بيش از نسبت پدري، صاحبانش را با هم پيوند مي دهد. (10)

در هر زمان كه مردم گناه جديدي را رايج كنند، خداوند تبارك و تعالي، بلاي جديدي كه تا آن زمان سابقه نداشته بر آنها نازل مي كند. (11)

ثروت جمع نمي شود مگر به 5علت: بخل شديد، آرزوي طولاني، حرص غالب، قطع رحم و ندادن حقوق ارحام و انتخاب دنيا بر آخرت. (12)

پي نوشت ها:

1- عيون اخبار الرضا ج 1
2- مسند الرضا
3-كافي 200.2
4-بحارالانوارج 78
5- تحف العقول ص 442
6- بحار الانوار ج 78
7- عيون اخبارالرضا ج 1
8و 9 بحارالانوار ج 78
10- عيون اخبار الرضا 121.2
11و 12-مسندالرضا