توضیح تئوری روش شناسی مردمی جامعه

روش شناسی مردمی به عبارت ساده‌تر روش‌هایی است که مردم برای درک هر روز خود از دنیا به کار می‌گیرند. مثلاً یک سوال اتفاقی که از دوست خود در مورد آخر هفته‌اش می‌کنید می‌تواند یک نمونه برای مطالعه روش شناسی مردمی باشد. این مقاله چگونگی آن را توضیح می‌دهد.
روش شناسی مردمی در نگاه اول یک کلمه خیلی دشوار و عبارتی که هضم آن سخت باشد به نظر می‌رسد. من نمی‌خواهم بگویم که آن از ساده‌ترین کلمات است اما اگر بخواهیم که آن را درک کنیم مثل پرتاب کردن موشک که به هوا نیست. یک فعالیت را در نظر بگیرید: تمام کارهایی را که اگر در ماشین خود بودید (در گاراژ) انجام می‌دادید و شروع به رانندگی می‌کردید، در یک روش گام به گام بنویسید. ممکن است شما بگویید چه کار راحتی! حالا دوباره در یک روش گام به گام بنویسید که فرآیند افکار و اعمال شما چگونه است وقتی که می‌گویید "من گشنه‌ام" . گیج شده‌اید. آن قابل انتظار است.
این زمینه از مطالعات جامعه چیزهایی را که در زندگی روزانه‌ی ما اتفاق می‌افتند، می‌تواند پوشش دهد. واژه‌ی مردم به گروه یا جامعه فرهنگی اجتماعی مشخص اشاره می‌کند. "روش‌ها" نیز به الگوهایی که به طور قابل توجهی در میان گستره‌‌ی تعاملاتی که در میان چنین گرو‌ها یا جوامعی رخ می‌دهند، پذیرفته شده‌اند، اشاره می‌کند. بیایید نگاهی به این عبارت پیچیده بیندازیم و ببینیم که دقیقاً چه معنی می‌دهد.

تئوری روش شناسی مردمی در جامعه :

تعریف و معنی :

روش شناسی مردمی به جنبه‌ای اشاره می‌کند که مرکزیت آن در مورد "راه‌ها و روش‌هایی" که ما برای درک خود از دنیای محیط اطراف‌مان به کار می‌گیریم. هم چنین برای توصیف لفظی معنی مطالعات روش‌های مردمی به کار می‌رود.
مطالعه این که چگونه مردم ویژگی‌های زندگانی روزمره‌ی خود را در واقعیت (نه فرضی) از طریق تلاش‌های هماهنگ گرد آوری می‌کنند نقطه‌ی اتکا این نظم و انضباط است. توافق عام بر هنجارهای رایج موجود در جامعه یک فرض مهم برای تعاملات اجتماعی موفق است. اگر جامعه نتواند خودش را با این استانداردهای تعیین شده وفق دهد، تعاملات حفظ نخواهند شد و هر گونه فعالیت‌های اجتماعی به رکود می‌رسند. بنابراین روش شناسی مردمی تلاش می‌کند تا ثابت کند که یک دانش پس زمینه‌ای وسیع وجود دارد که توسط مردم در زندگی روزمره به کار گرفته می‌شود و فرآیندهای اجتماعی را حفظ می‌کند.
این عبارت را "هارولد گارفینکل" در سال 1954 در سخنرانی خود در انجمن جامعه شناسی آمریکا ابداع کرد. یک کنجکاوی در ذهن او بود که منجر شد به این که او تحقیقی را در رابطه با این موضوع انجام دهد. بررسی یک نمونه بحث هیئت منصفه و ژوری در شیکاگو در سال 1945 باعث شد که او در مورد روشی که این داوران می‌دانند تا چگونه به عنوان داور عمل کنند، شگفت زده شود. هم چنین او پس از انجام تحقیق خود در مورد روش شناسی مردمی کشف کرد که روش‌هایی که توسط مردم به کار گرفته می‌شود تا جامعه خود را درک کنند ریشه در گرایش‌های طبیعی آنان دارد.
شاخص شناسی یک مفهوم قابل توجه دیگر در زمینه مطالعه جامعه شناسی است. شاخص شناسی که یک عبارت در زبان فلسفه است و هم چنین به عنوان مرجعی برای روش شناسی مردمی است به معنی حالتی است که معنی و منظور آن از یک زمینه به زمینه دیگر فرق می‌کند. هر سوالی که پرسیده می‌شود می‌تواند با سوال " چه منظوری دارید؟" پاسخ داده شود. این ارجاع به یک زمینه مشخص باعث می‌شود که یک معنی قابل انتظار به کلمه بدهد.
نظم‌های اجتماعی مستقلی درون فعالیت‌های سفت و سخت روتین روزمره وجود دارند و آنها از لحاظ خارجی وابسته نیستند. برای مثال این فعالیت‌ها همیشه از دل موسسات اجتماعی مشهور بیرون نمی‌آیند. این نظم ذاتی در اعمال مردم از تعبیراتی که آنها از هر گونه علامت، نشانه و یا عملی می‌کنند سر چشمه می‌گیرد. هم چنین پدیده شناسی به عنوان پایه روش شناسی مردمی تلقی می‌شود. بنابراین تلاش برای توصیف تجربه‌های روزانه بدون هر گونه حدس و گمان ماورا طبیعی از اینجا نشئت گرفته است.

مثال‌های واقعی از روش شناسی مردمی در زندگی :

یک مکالمه ساده می‌تواند یک مثال از این فرآیند باشد که به بررسی روش‌های ثابت شده مشخص برای آن نیاز دارد تا به ترتیب عمل کند. این روش‌ها ممکن است شامل ژست‌های مختلفی مثل برخورد چشمی، حرکت سر به علامت تأیید و یا هر عملی مشابه این برای پاسخ دادن به یکدیگر باشد که مکالمه را فعال و زنده نگه می‌دارند.
وقتی همکار خود را به صرف یک نوشیدنی دعوت می‌کنید شما چیزهای زیادی را فرض می‌کنید. نه، این فرض در مورد آن چه شما می‌خواهید (یا نمی‌خواهید) منتقل کنید و یا در مورد عادت‌های آشامیدنی همکارتان نیست. بلکه در واقع در مورد چیزهای ریزی مثل این است که او سوالی را که شما واقعاً می‌خواستید بپرسید به عنوان یک روش مودبانه و یا تصادفی از تعامل اجتماعی درک می‌کند؛ اینها روشهای بدیهی و یا واقعیت‌های مسلم هستند. ما فرض می‌کنیم که وقتی من چیزی پرسیدم طرف مقابل جواب خواهد داد؛ حالا جواب بله یا نه باشد. اما اگر او در پاسخ یک سوال تصادفی بپرسد و یا اصلاً پاسخی ندهد چه می‌شود؟ اگر این اتفاق بیفتد صحبت به طور ناگهانی قطع می‌شود. این دلیل این است که چرا روش شناسی مردمی از طریق تحقیقات هنجار شکنی اجتماعی مطالعه می‌کند. آن چنین وضعیت‌های روتینی را با شکستن قوانین اجتماعی که ما هیچ وقت معمولاً در مورد آنها شک یا حتی فکر نمی‌کنیم، بررسی می‌کند.
ویژگی قابل توجه این موضوع این است که با وجود نظم جامعه شناسی، آن برای ارزیابی یا داوری روش‌های اجتماعی و یا واقعیت‌های اجتماعی پذیرفته شده هیچ تلاشی نمی‌کند. آن یک نظم توصیفی است که روش‌هایی را که توسط مردم در وضعیت‌های روزمره به کار گرفته می‌شوند را بررسی و امتحان می‌کند.