«فرهنگ» از سده‌ی هجدهم به این سو رنگ و بوی مشخصأ طبقاتی به خود می گیرد. تنها طبقات ثروتمند اروپایی می توانستند سودای رسیدن به سطوح بالای فرهیختگی را در سر بپرورانند.

ایجاد انقلاب پیاپی در تولید، آشفتگی بی وقفه‌ی تمام اوضاع اجتماعی، ناپایداری و بی قراری بی پایان دوران بورژوازی را از تمام دوران های پیشین متمایز میکند.

صنعتی شدن صنایع نساجی یکی از سنتی ترین مهارت‌های زنان - یعنی ریسندگی را از سکه انداخت، و اختراع چرخ خیاطی، برای مثال، شرایط را حتی بیشتر به نفع بانوی مرفه تغییر داد.

در جست وجوی راه هایی برای تعدیل، موازنه و کنترل رابطه‌ی میان دولت و جامعه، به گونه ای که حقوق عمومی و خصوصی هر دو به نوعی مورد حمایت قرار گیرند.

حاکم قدرت کافی دارد که قوانین حاکم بر زندگی سیاسی و اقتصادی را حفظ کند.

رسیدن به نوعی داوری درباره دولت مدرن با دشواری های جدی مواجه است، به خصوص اگر خواسته باشیم آن را در رابطه با تاریخ نظام دولت ‌ها و پیوندهای متقابل موجود در اقتصاد جهانی بررسی کنیم.

فکر دولت دموکراتیک مدرن هم چنان پیچیده و مورد منازعه است. خود سنت لیبرال دموکراتیک یکی از ناهمگون ترین مجموعه های فکری است.

مفهوم حقوق بین المللی که در چارچوب پدیده ی جدید «جامعه‌ی جهانی دولت‌ها» شکل گرفت، از سوی حقوق دانان بین المللی، به خصوص ریچارد فالک و آنتونیو کاسه سه، «مدل وستفالی» نامیده شده است.

پادشاه مطلقه در رأس نظام جدیدی از فرمانروایی قرار داشت که مرتبة متمرکزتر شده، و به دعوی قدرت برتر و تقسیم ناپذیر متصل شده بود

طی قرن‌های پس از تجزیه ی امپراتوری روم، «اروپا» شاهد شکل گیری یک جامعه‌ی امپراتوری دیگر نبود، هر چند دائما مشغول جنگ بود و در معرض هجوم های خارجی نیز قرار داشت.