تا دير نشده براى فرزندتان وقت بگذاريد

«براى فرزندتان وقت بگذاريد.» حتماً تاكنون اين عبارت را شنيده ايد. اين عبارت روشى است كه به والدين نشان مى دهد مقدار زمانى كه با فرزندانشان صرف مى كنند، مهم نيست، بلكه مهم چگونگى گذران وقت با اوست.به نظر مى رسد كه چكيده اين پيغام خيلى خوب است، اما همواره درباره اين كه چه چيزى جايگزين وقت گذاشتن براى فرزند مى شود، سردرگمى هايى وجود دارد. بسيارى از پدر و مادرها متوجه نمى شوند وقت گذاشتن براى فرزند يعنى چه.به اشتباه فكر مى كنند برخى فعاليت ها جزو وقت گذاشتن براى او به شمار مى آيند و بعضى ديگر نه. بيشتر پدر و مادرها بر اين باورند كه چنين فعاليت هايى سبب رشد فرزندشان مى شود، مثلاً بازى كردن با يك اسباب بازى آموزشى يا چيز جديدى به او ياد دادن.
بنابراين هر وقت احساس گناه كنند كه زمان كافى به فرزندشان اختصاص نداده اند يكى از اين كارها را انتخاب و شروع به كار مى كنند و اين كه فرزندشان به آن علاقه داشته باشد يا نه شايد اصلاً مهم نيست. پندارى كه «امروز مدتى را با فرزندم گذراندم»، يكى از اقلام فهرست كارهايى است كه بايد طى روز انجام دهند و اگر مى خواهند هر چه زودتر آن را تمام كنند آن را از فهرست خط بزنند و به سراغ كار بعدى بروند.اما گذران وقت با فرزند به معناى تبديل هر رابطه اى به درسى درباره يك چيز نيست. براى بچه ها و همين طور والدين لازم است كه برخى اوقات فقط با هم خوش بگذرانند. شما والدين بچه هايتان هستيد نه معلم سرخانه آن ها. گذران وقت تقريباً هيچ ربطى به آنچه وقتى شما و فرزندتان با هم هستيد و يا انجام مى دهيد، ندارد. گذران وقت يعنى چگونه آن كار را انجام مى دهيد. گذران وقت از روى حالت ذهنى شما تعريف مى شود نه از روى مجموعه فعاليت هايى كه انجام مى دهيد. گذران وقت هنگامى است كه شما واقعاً و به تمامى با فرزندتان سرگرم مى شويد. اكنون پرسش اين است: «وقتى با فرزندتان هستيد آيا واقعاً آن جا حضور داريد يا بيشتر ذهنتان جاى ديگر است؟ چنانچه پاسختان اين است كه معمولاً ذهنتان جاى ديگرى سير مى كند با فرزندتان وقت نمى گذرانيد!
موقعيت هاى فراوانى هست كه انتخابى نداريد جز اين كه بدون درگيرى كامل ذهنتان كودك را تربيت كنيد. وقتى داريد كار ديگرى مى كنيد كه بايد انجام شود، مانند شام پختن، كارهاى بانكى، كارهايى كه از اداره به خانه آورده ايد، تعمير شير آبى كه چكه مى كند يا كارهاى خواهر يا برادر كوچك ترش، نمى توانيد توجه كامل و هوشيار خود را به كودك معطوف كنيد. خيلى طبيعى و كاملاً درست است كه وقتى با فرزندتان در چنين شرايطى قرار مى گيريد توجهتان را بين فرزند و كارى كه انجام مى دهيد تقسيم كنيد، اما اگر رابطه با فرزندتان همواره در همين وضعيت باشد بدون تعارف شما پدر و مادر خوبى نيستيد. حتماً بايد زمان هايى را با فرزندتان بگذرانيد كه واقعاً بر همان كارى كه مشتركاً در حال انجامش هستيد تمركز كنيد نه اين كه پدرى و مادرى كردن در حق او را همراه با فعاليت ديگر نظير روزنامه خواندن يا تماشاى تلويزيون همراه كنيد.
زمانى براى فعاليت ها بگذاريد كه شما و فرزندتان در آن فرصت رابطه برقرار كردن را با هم به دست آوريد. اين كه چطور اين كار را انجام دهيد بسته به سن فرزندتان و چيزهاى خوشايند و ناخوشايند او فرق مى كند، اما در هر سنى حتماً مى توانيد مواردى پيدا كنيد كه فرزندتان از انجام آن و يا همراهى با شما لذت ببرد. تاكيد مى شود باز خود فعاليت نيست كه اهميت دارد اين شما هستيد كه بايد اشتياق خود را نشان بدهيد. مثلاً براى يك شب خاص يا گردش دسته جمعى آخر هفته برنامه ريزى كنيد به طورى كه فرزندتان كانون توجه آن باشد. خيلى خوب است وقتى كه براى كار يا خريد بيرون مى رويد فرزندتان را همراه با خودتان ببريد، اما به خاطر داشته باشيد كه در اين مواقع نمى توانيد تمام توجه تان را به او بدهيد. هنگامى كه در سوپر ماركت در پى خريد مايحتاج هستيد بعيد به نظر مى رسد كه وقت تان را با فرزندتان بگذرانيد. گر چه مى توانيد اين كارها را آهسته تر انجام دهيد و آن را با گشت و گذار همراه كنيد، اما اين همان كارى نيست كه قرار است او در اولويت توجه آن فعاليت قرار گيرد.
هنگامى كه براى او كتاب مى خوانيد كه هر روز بايد اين كار را بكنيد كمى شور و شوق و احساس به آن بيفزاييد. به خاطر داشته باشيد كودكان از كتاب خواندن شما ولو براى صدمين بار هم كه باشد، لذت مى برند.وقتى با فرزندتان به كارى مشغول مى شويد كاملاً درگير آن شويد چه خانه سازى با اسباب بازى باشد چه پختن كيك و چه پياده روى در جنگل. يقين داشته باشيد كه او متوجه تفاوت بين زمانى كه صادقانه و واقعاً با او همراه مى شويد با وقتى كه فقط دنبال او راه مى افتيد مى شود. هنگامى كه با فرزندتان وقت مى گذرانيد توجه تان را روى كارى كه دقيقاً همان موقع انجام مى دهيد متمركز كنيد نه به كارهايى كه هنوز انجام نداده ايد يا كارهايى كه بايد بكنيد. همان طور كه جسماً حضور داريد به طور ذهنى هم حضور داشته باشيد. به ويژه هنگامى كه فرزند نوجوانتان راجع به موضوعى با شما حرف مى زند، كاملاً دقت كنيد به هيچ روى وانمود به علاقه مندى نكنيد. وقتى قرار است سوالى بپرسيد حتماً پرسش هايتان واقعى باشد نه سطحى زيرا با سوالات سطحى صرفاً پاسخ هاى سطحى خواهيد شنيد.
چقدر وقت گذراندن با فرزند كافى است؟ واقعاً هيچ دقيقه يا ساعت جادويى را نمى توان مشخص كرد. فقط به ياد داشته باشيد هر چه بيشتر با فرزندتان وقت بگذرانيد بيشتر به نفع اوست. كارى كنيد كه بخشى از وقتى كه با فرزندتان مى گذرانيد، كاملاً متعلق به او و فقط خود وى باشد، گذران وقت با فرزند يعنى اين!