دندانى به رنگ آبى!

آشنايى با فناورى Bluetooth و ويژگى‏هاى آن‏

براى اكثر افراد، بلوتوث تداعى كننده گوشى‏هاى پيشرفته و گران‏قيمت تلفن همراه است؛ اما در حقيقت، بلوتوث يك زبان مشترك بين وسايل الكترونيكى مختلف است كه امكان برقرارى ارتباط را به صورت بى‏سيم فراهم مى‏كند. به عبارت ديگر، بلوتوث، استانداردى براى امواج راديويى با برد كارى كوتاه (حدود 10 متر) است؛ نوعى فناورى بى‏سيم كه براى ارتباط رايانه‏هاى قابل حمل و نقل (Laptop)، تلفن‏هاى همراه، PDAها و لوازم خانگى، اتومبيل‏ها، Headsetها، دستگاه‏هاى ضبط و پخش استريو و ساير وسايل الكترونيكى مورد استفاده قرار مى‏گيرد.
به كمك فناورى بلوتوث، مى‏توان بين دو دستگاه، هر نوع اطلاعات، شامل پيغام، تصوير، صوت و... را به صورت بى‏سيم منتقل نمود.
در اين روش ارتباطى، داده‏ها با سرعت 720 كيلوبايت در ثانيه از خلال موانع مختلف همچون ديوارها، پوشاك، كيف و... به راحتى انتقال مى‏يابند. جالب است بدانيد هنگامى كه دو دستگاه مجهز به تراشه‏هاى بلوتوث در كنار يكديگر قرار مى‏گيرند، بلوتوث به طور خودكار به برقرارى ارتباط مى‏پردازد و داده‏ها را منتقل مى‏كند.
ايده بلوتوث، اولين بار، توسط شركت موبايل اريكسون در سال 1994م. مطرح شد. در آن زمان، اريكسون در حال ساخت يك ارتباط راديويى كم‏مصرف و كم‏هزينه بين تلفن‏هاى همراه بود؛ اما انحصار اين فناورى، توسط اريكسون سبب شد تا با استقبال كمترى روبه‏رو شود؛ زيرا تنها محصولات اريكسون مى‏توانستند با يكديگر ارتباط برقرار كنند و استاندارد بلوتوث توسط ساير وسايل موجود در بازار، پشتيبانى نمى‏شد. از اين رو، شركت اريكسون در سال 1998م. با شركت‏هاى IBM، اينتل، نوكيا، Com3، توشيبا و مايكروسافت، موافقت‏نامه‏اى را امضا نمود كه طى آن، يك گروه كارى جهت پشتيبانى از استاندارد بلوتوث ايجاد گرديد.
اصطلاح بلوتوث، برداشتى آزاد از نام يك پادشاه دانماركى است كه بين سال‏هاى 940 تا 981 پس از ميلاد مى‏زيسته است. وى در طى حكومت خود توانست دانمارك، سوئد جنوبى و نروژ شمالى را متحد سازد. او با اين كار، شهرت يك پادشاه ماهر در ارتباط و مذاكره در تاريخ را از آن خود ساخت. به اين ترتيب، اريكسون، نام بلوتوث را براى اين فناورى انتخاب نمود؛ زيرا قصد داشت به طور صلح‏آميز، محصولات الكترونيكى شركت‏هاى مختلف را با هم متحد سازد.
همان طور كه گفته شد، فناورى بلوتوث بر خلاف فناورى مادون قرمز، داده‏ها را از خلال موانع سر راه نيز ارسال مى‏كند؛ اما مادون قرمز، نيازمند برقرارى خط ديد مستقيم و بدون مانع مى‏باشد و مستلزم آن است كه دستگاه‏هاى مورد استفاده، از نظر فيزيكى نزديك باشند (همانند دستگاه‏هاى كنترل از راه دور تلويزيون). از طرف ديگر، فناورى مادون قرمز، فقط امكان ارسال اطلاعات را به يك دستگاه فراهم مى‏كند؛ اما فناورى بلوتوث، از طريق ارسال امواج راديويى، ارسال اطلاعات به چندين دستگاه را امكان‏پذير نموده است.
هر چند برد كوتاه بلوتوث (شامل يك محدوده با شعاع ده متر) ممكن است تهديد امنيتى مهمى محسوب نشود، اما در دنيايى كه هر روز بر تعداد تلفن‏هاى همراه افزوده مى‏شود، خطر بلوتوث مى‏تواند به نزديكى شخص پشت سر شما در يك صف، داخل ماشين كنارى و يا در محيط كار باشد.
تصور كنيد شخصى بدون اطلاع شما از طريق اتصال بلوتوث، به اطلاعات شخصى تلفن همراه شما دسترسى يابد. او ممكن است اطلاعات تلفن همراه را انتقال دهد؛ به اجراى دستورات، برقرارى مكالمه، ارسال پيام‏هاى متنى و حتى استراق سمع يك مكالمه بپردازد و يا به مشخصات تماس‏ها، تقويم و تاريخ اطلاعات خصوصى ديگر دسترسى يابد. در حالتى ديگر ممكن است كاربرى از طريق اتصال بلوتوث، به انتشار ويروس بپردازد. همچنين كاربرى مى‏تواند با نفوذ در شبكه‏هاى بى‏سيم مبتنى بر فناورى بلوتوث، هزينه مكالمه خود را بر عهده كاربر ديگرى بيندازد.
در دنياى بلوتوث، حداقل كارهايى كه براى حفظ اطلاعات خصوصى خود مى‏توانيد انجام دهيد عبارتند از:
1. هيچ يك از پيغام‏هاى ناشناس مبنى بر درخواست اتصال از طريق بلوتوث را نپذيريد.
2. در مكان‏هاى عمومى، امكان اتصال بلوتوث دستگاه خود را غيرفعال كنيد.
3. با دسترسى به سايت كارخانه سازنده دستگاه خود، نرم‏افزارهاى امنيتى خود را به روز رسانى كنيد.
به هر حال، هر چند تصور انتقال اطلاعات بدون نياز به سيم‏هاى دست‏وپاگير، جالب توجه است، اما نگاهى عميق‏تر به مسائل امنيتى و نيز پشتيبانى نكردن بلوتوث از پروتكل TCP.IP و در نهايت بحث هزينه‏ها و سرعت پايين انتقال اطلاعات، استفاده از فناورى بلوتوث را با اقبال عمومى كمى روبه‏رو خواهد ساخت.