ابتدا به حرفهای او خوب گوش کنید . صبر کنید کودک خوب احساس خود را بیان یا تخلیه کند سپس احساسات اورا شناخته و تصدیق کنید . اغلب دستورات پدر و مادرها خیلی کلی است . مثلاً « کارهای خوب کن » و یا « شلوغ نکن...
ابتدا به حرفهای او خوب گوش کنید . صبر کنید کودک خوب احساس خود را بیان یا تخلیه کند سپس احساسات اورا شناخته و تصدیق کنید . اغلب دستورات پدر و مادرها خیلی کلی است . مثلاً « کارهای خوب کن » و یا « شلوغ نکن » چنین راهنمایی های کلی ممکن است برای افراد مختلف معانی گوناگونی داشته باشد . اگر رفتاری را که از آنها انتظار داریم به طور مستقیم و به روشنی بیان کنیم . بچه ها بهتر متوجه منظورمان خواهند شد .•
به آنها فرصت انتخاب دهید .
در بسیاری موارد می توانید به آنها انتخاب های محدودی را ارائه کنید تا تصمیم بگیرند و در نتیجه از شما کسب اطلاعات کنند . دادن آزادی در انتخاب٬ به کودک احساس قدرت و تسلط می دهد در حالی که گستاخی او را کم می کند مثال: « وقت خواب است – آیا قبل از خواب به حمام می روی » یا « وقت لباس پوشیدن است خودت لباست را انتخاب می کنی یا من این کار را انجام دهم » .
قاطع باشید
در موارد مهم که نتیجه آن عدم پذیرش والدین از طرف فرزندان است باید قاطعانه دستور را پیاده کنیم . دستور قاطع به آنها می گوید که باید رفتار ناخوشایند خود را کنار بگذارند و فوراً آن طور که می خواهید عمل کنند . مثال : اسباب بازی برای پرت کردن نیست . این گونه دستورات همراه با تغییر صدا و به صورت دستور و قیافه جدی بهتر است .
دستورات مثبت به کار ببرید .
بچه ها دستور انجام بده را بهتر از انجام نده می پذیرند . دستورات نکن یا بس کن تنها به آنها می گوید چه کاری قابل قبول نیست ولی توضیح نمی دهد که به جای آن چه کاری باید انجام دهند .
رفتار بد را سرزنش کنید نه بچه بد را
هر چقدر هم که رفتاری که از بچه سرزده بد باشد آن رفتار را سرزنش کنید نه خود بچه ها را. به جای گفتن «پسربد» (سرزنش کردن کودک) بگویید : «دعوا ممنوع» (تقبیح رفتار)
لحن استفهامی (سوالی) داشته باشید .
این موجب می شود اولاً کودک کمی فکر کند و دوماً فرصت جواب داشته باشد سوماً جلوی لجبازی کودک گرفته شود .
سعی کنید شما به دنیای کودک وارد شوید .
سعی کنید شما به دنیای کودک وارد شوید نه اینکه کودک را وادار کنید مثل بزرگترها رفتار کند و به دنیای شما وارد شود . باید ببینید کودک در چه سنی هست . هر سن خصوصیات خاص خود را دارد یک بچه ۳ ساله لجباز است وا ین ماهیت سن اوست . یک بچه ۴ ساله شیطان است . یک بچه ۶ ساله نمی تواند مانند بزرگترها مبادی آداب باشد . نباید کودک را به خاطر اینکه مانند ما رفتار نمی کند سرزنش کنیم . باید سن او را درک کرده و وارد دنیای او شویم تا ارتباط بهتری با کودک ایجاد کنیم . البته ممکن است برخی روشها منطبق با نوع تربیت و فرهنگ خانواده شما نباشد روشهایی که فکر می کنید در خانه شما قابل اجراست را بکار ببرید.
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
