منتقم آل محمد (صلي الله عليه وآله وسلم)

وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الّتِي حَرَّمَ اللهُ إلا بالحَقَّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيَّهِ سُلطَاناً فَلا يُسْرِفْ فِي القَتْلِ إنَّهُ كَانَ مَنْصُوراً.
(و كسي كه خداوند خونش را حرام شمرده،نكشيد جز به حق! و آن كسي كه مظلوم كشته شده،براي وليّش سلطه ( و حقّ قصاص) قرار داديم اما در قتل اسراف نكنيد چرا كه او مورد حمايت است.)
(سوره ي اسراء،آيه ي 33)
حضرت امام محمد باقر (عليه السلام) درباره ي تفسير اين آيه ي شريفه: ( ...وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً) فرمودند:
مقصود از اين آيه حضرت امام حسين (عليه السلام) است و مراد از اين قسمت آيه ي (فَلا يُسرِفْ فِي الْقَتْلِ) حضرت مهدي (عليه السلام) است كه در قتل اسراف نمي كند،همانا خداوند متعال حضرت مهدي (عليه السلام) را منصور ناميده است،همان طوري كه احمد را محمد (صلي الله عليه وآله وسلم) ناميده و همان گونه كه حضرت عيسي (عليه السلام) را مسيح ناميده است.
(بحارالانوار،ج51،ص 30)
سلّام بن مستنير مي گويد:
حضرت امام محمد باقر (عليه السلام) درباره ي اين آيه: ...(وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً )فرمودند:
(او حسين بن علي (عليه السلام) است كه مظلوم كشته شد و ما اولياي و هستيم و قائمِ ما چون قيام كند در طلب انتقام خون حضرت امام حسين (عليه السلام) برآيد،پس مي كشد تا جايي كه گفته مي شود اسراف در قتل كرده است.)
مقتول،حضرت امام حسين (عليه السلام) و ولي او حضرت قائم (عليه السلام) است و اسراف در قتل اين است كه غير قاتلان او كشته شوند،او منصور است؛زيرا دنيا به پايان نمي رسد تا اين كه ياري شود به مردي از خداندان پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) كه زمين را پر از عدل و داد كند هم چنان كه از ظلم و ستم پر شده باشد.
(تفسير عياشي،ج2، ص 29)