تأثیر تغذیه مادر در تغییرخصوصیات ژن
با کمال شگفتی تحقیقات اخیر نشان می دهند که تغذیه مادر میتواند در تغییر خصوصیات ژنها تا دو نسل آینده تاثیر گذار باشد.
در آزمایشاتی که برای اثبات این نظریه صورت گرفت برای تغییر رنگ پوست جنین های موش بارداری او را به نحوی تغذیه کردند که ژن مسئول تولید کننده رنگ سفید در موشهای درون شکم موش مادرغیر فعال شود. اگر چه تغذیه این بچه موشها بعد از تولد استاندارد و معمولی بود این ژنهای تغییر یافته در نسل بعدی بچه موشها همچنان غیر فعال باقی ماند.
نتیجه این تحقیقات میتواند بیان کننده نتایج تعجب برانگیزی که برروی انسانها انجام شده است نیز باشد که شامل تحقیقاتی است که نشان میدهد نوه های خانواده های مرفه بیشتر در معرض ابتلا به دیابت هستند.
مطالعات بر روی موشها این تئوری را تقویت میکند که انسان نه تنها ژنهای خود را از والدینش به ارث میبرد بلکه به این ژنها دیکته میشود که در چه زمانی فعال شوند. دستورالعمل تغییر فعالیت ژنها به دی ان ا منتقل میشود و بر اساس مواد شیمیایی ایکه به ژنها اضافه میشود آنها فعال و یا غیر فعال میشوند.
سرپرست گروه این تحقیقات به نام دیوید مارتین از بیمارستان اوکلند در کالیفرنیا در آزمایشی تعدادی موش بارداری که رنگ پوست طلائی داشتند انتخاب کرد.
این موشها را به دو دسته تقسیم کرده و در تغذیه تعدادی از آنها موادی اضافه کرد که این مواد باعث میشد که ژن عامل ایجاد این رنگ غیر فعال شود و گروه دیگر از موش ها با مواد معمولی تغذیه شدند.
بعد از به دنیا آمدن بچه های این موشها با کمال تعجب دیده شد که بچه موشهایی که مادرانشان تغذیه مخصوص داشتند رنگ پوستشان قهوه ای تیره شده بود اما دیگر بچه موشها که مادرشان تغذیه معمولی داشتند به رنگ طلائی متولد شدند.
دکتر مارتین معتقد است که این تغذیه مخصوص سبب تغییر رنگ در بچه موشها شده است. شگفت آور این است که این ژنهای تغییر یافته به فرزندان بچه موشها نیز انتقال یافت.
نتیجه تحقیقات بیانگر این است که عوامل محیطی مانند تغذیه بر دو نسل آینده نیز تاثیر گذار خواهد بود.
محققین اضافه میکنند که این تحقیقات بر روی موشها انجام شده و برای اینکه درباره انسان نیز صادق باشد احتیاج به تحقیقات بیشتر و دقیقتری در این زمینه میباشد.
در آزمایشاتی که برای اثبات این نظریه صورت گرفت برای تغییر رنگ پوست جنین های موش بارداری او را به نحوی تغذیه کردند که ژن مسئول تولید کننده رنگ سفید در موشهای درون شکم موش مادرغیر فعال شود. اگر چه تغذیه این بچه موشها بعد از تولد استاندارد و معمولی بود این ژنهای تغییر یافته در نسل بعدی بچه موشها همچنان غیر فعال باقی ماند.
نتیجه این تحقیقات میتواند بیان کننده نتایج تعجب برانگیزی که برروی انسانها انجام شده است نیز باشد که شامل تحقیقاتی است که نشان میدهد نوه های خانواده های مرفه بیشتر در معرض ابتلا به دیابت هستند.
مطالعات بر روی موشها این تئوری را تقویت میکند که انسان نه تنها ژنهای خود را از والدینش به ارث میبرد بلکه به این ژنها دیکته میشود که در چه زمانی فعال شوند. دستورالعمل تغییر فعالیت ژنها به دی ان ا منتقل میشود و بر اساس مواد شیمیایی ایکه به ژنها اضافه میشود آنها فعال و یا غیر فعال میشوند.
سرپرست گروه این تحقیقات به نام دیوید مارتین از بیمارستان اوکلند در کالیفرنیا در آزمایشی تعدادی موش بارداری که رنگ پوست طلائی داشتند انتخاب کرد.
این موشها را به دو دسته تقسیم کرده و در تغذیه تعدادی از آنها موادی اضافه کرد که این مواد باعث میشد که ژن عامل ایجاد این رنگ غیر فعال شود و گروه دیگر از موش ها با مواد معمولی تغذیه شدند.
بعد از به دنیا آمدن بچه های این موشها با کمال تعجب دیده شد که بچه موشهایی که مادرانشان تغذیه مخصوص داشتند رنگ پوستشان قهوه ای تیره شده بود اما دیگر بچه موشها که مادرشان تغذیه معمولی داشتند به رنگ طلائی متولد شدند.
دکتر مارتین معتقد است که این تغذیه مخصوص سبب تغییر رنگ در بچه موشها شده است. شگفت آور این است که این ژنهای تغییر یافته به فرزندان بچه موشها نیز انتقال یافت.
نتیجه تحقیقات بیانگر این است که عوامل محیطی مانند تغذیه بر دو نسل آینده نیز تاثیر گذار خواهد بود.
محققین اضافه میکنند که این تحقیقات بر روی موشها انجام شده و برای اینکه درباره انسان نیز صادق باشد احتیاج به تحقیقات بیشتر و دقیقتری در این زمینه میباشد.
