آشنایی با برخی شرکت های حامی رژیم صهیونیستی

چکیده:

وزارت خارجه‌ی رژیم اشغال‌گر قدس در روزنگاری که برای سال 1345 منتشر کرده، شش واقعه را حیاتی خوانده است. مخالفت صریح شرکت کوکاکولا با تحریم اسراییل از سوی کشورهای اسلامی یکی از این وقایع است. این شرکت در سال 1356، به پاس سی‌سال پشتیبانی از رژیم صهیونیستی و مقاومت در برابر تحریم مسلمانان از سوی هیات اقتصادی اسراییل مورد تشویق قرار گرفت.کوکاکولا در برابر دریافت 55میلیارد تومان معافیت مالیاتی، یک مجتمع تولیدی در زمین‌های یک روستای فلسطینی ساخته است. این شركت میزبان و پشتیبان مالی اتاق بازرگانی اسراییل و آمریکا در سال 1380 نیز بود. استفاده از مواد سمی و مضر برای کودکان در کشورهای جهان سوم و به‌کارگیری گروه‌های شبه‌نظامی برای برخورد با کارگران معترض در کشورهای آمریکای جنوبی، موجب شده که محصولات این شرکت از سوی برخی از نهادهای مدنی جهانی تحریم شود.

Walt Disney

نمایشگاه هزاره‌ی دیسنی، بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسراییل معرفی کرد؛ در حالی‌که حتی بر اساس قطعنامه‌های سازمان ملل متحد هم، اشغال این شهر از سوی رژیم صهیونیستی خلاف قوانین بین‌المللی است. کارشناسان دیسنی به همراه نمایندگان اسراییل، بیش از 18ماه روی بخشی از این نمایشگاه که «تالار اسراییل» خوانده می‌شد کار کردند. جویش کرونیکل (نشریه‌ی یهودی چاپ لندن) نوشت: «اگر آن نمایشگاه را می‌دیدید، بی‌شک بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسراییل می‌پذیرفتید.»
درخواست برخی از سازمان‌ها و دولت‌های اسلامی از اتحادیه‌ی عرب برای تحریم شرکت دیسنی، در گام‌های آخر و با سخنرانی و مخالفت ولید بن طلال، شاهزاده‌ی سعودی و یکی از بزرگترین سهام‌داران یورودیسنی شکست خورد. دولت اسراییل نیز که بیش از یك‌میلیارد و هشت‌صدمیلیون تومان از هشت‌میلیارد تومان هزینه‌ی ساخت این نمایشگاه را پرداخته بود، از دیسنی به خاطر مقاومت در برابر مسلمانان تشکر کرد.
شرکت سرمایه‌گذاری خانواده‌ی دیسنی، بیش از پانصدمیلیارد تومان در سرزمین‌های اشغالی سرمایه‌گذاری كرده است. این شركت اعلام كرده كه می‌خواهد فعالیت اقتصادی جدیدی را آغاز كند که حجم آن دست‌کم دویست و پنجاه‌میلیارد تومان است.

ولید بن طلال بن عبدالعزیز آل‌سعود

متولد 16 اسفند 1333. ولید از یک سو نوه‌ی پسری عبدالعزیز، بنیان‌گذار عربستان جدید و از سوی دیگر نوه‌ی دختری ریاض الصلح، اولین نخست‌وزیر لبنانِ پس از استقلال است. وی مدرک کارشناسی مدیریت بازرگانی خود را در سال 1357 و کارشناسی ارشد علوم اجتماعی‌اش را در سال 1364 به دست آورد.
شاهزاده ولید، فعالیت اقتصادی خود را از سال 1357 با خرید و فروش زمین و سهام آغاز کرد و هم‌اکنون سیزدهمین ثروتمند مرد دنیا به شمار می‌رود. بخشی از سهام شرکت‌هایی چون سیتی‌بانک نیویورک، موتورولا، اپل، AOL، یورودیسنی، نیوز و چند شرکت، هتل و بانک دیگر متعلق به اوست.
ولید علی‌رغم وابستگی‌اش به خاندان پادشاهی عربستان، از صحنه‌ی سیاسی این کشور کناره گرفته است؛ اما با توجه به تابعیت لبنانی‌اش، چندی است تلاش می‌کند جایگاهی برای خود در میان گروه‌های سنی لبنانی دست و پا کند که البته هنوز موفق نشده است. گرایشات آمریکادوستانه‌ی شاهزاده ولید موجب شد پس از فروریختن برج‌های نیویورک در سال 80، چندین میلیون دلار برای بازسازی این شهر ارایه کند، که شهردار نیویورک نپذیرفت.

Time Warner

همان‌گونه كه از نامش پیداست، این شركت نتیجه‌ی پیوستن چند شركت رسانه‌ای آمریكایی به یك‌دیگر است. شركت‌هایی همچون برادران وارنر، تایم و AOL كه هركدام در رشته‌ی خود یكی از بزرگترین‌ها بودند.
تایم‌وارنر جایزه‌ی جوبیلی را به پاس پشتیبانی طولانی و همه‌جانبه از اسراییل، از بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر پیشین این رژیم) دریافت كرده است.
نزدیك به یك‌سوم از همه‌ی سرمایه‌گذاری‌های شركت، در سرزمین‌های اشغالی انجام می‌شود و در همین راستا، همه‌ی سهام شركت‌های اسراییلی Ubique و ICQ را خریده است. ICQ شركت ناشر و سازنده‌ی نرم‌افزاری برای گفتگوی اینترنتی (چت) است كه توسط چهار جوان اسراییلی، با هدف عرضه‌ی شیوه‌ی جدید ارتباط از راه دور بنیان نهاده شده و هم‌اكنون طرفداران زیادی دارد.
به گزارش نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست در سال 1380، یكی از نهادهای یهودی آمریكا از این شركت و دو مجتمع اقتصادی دیگر، به پاس پشتیبانی مالی از اسراییل تقدیر كرد.

Timberland

جفری سوارتز مدیرعامل و رییس هیات‌مدیرهی شرکت در پایان یک سفر چهارروزه به سرزمین‌های اشغالی، در گفتگو با نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست تاکید کرد كه اسراییل باید پیامش را به گوش جهانیان برساند.
وی که فرزند یک خانواده‌ی دوآتشه‌ی یهودی است، به دولت اسراییل توصیه کرد كه صد سرباز را به عنوان مبلّغ به میان مردم آمریکا بفرستد تا واقعیت را برای آمریکاییان توضیح دهند. او اضافه کرد كه با احساس وظیفه‌ی فراگیر کردن پیام اسراییل به کشورش بازمی‌گردد.
شرکت تیمبرلند بیش از بیست فروشگاه در سرزمین‌های اشغالی دایر کرده و یکی از تولیدکنندگان پوتین‌های سربازان ارتش رژیم اشغالگر قدس است.
این خانواده یکی از مهم‌ترین پشتیبانان مالی موسسات آموزشی یهودیان در آمریکاست.

Starbucks

هوارد شولتز مدیرعامل شركت، از سوی یكی از موسسات یهودی به عنوان «پشتیبان صهیون» مورد تقدیر قرار گرفت. یكی از مقامات وزارت امور خارجه‌ی رژیم صهیونیستی نیز فعالیت یهودیان ثروتمندی چون شولتز را یكی از عوامل موفقیت تبلیغاتی اسراییل می‌داند.
شولتز در یك سخنرانی در جمع یهودیان در یك كنست، انتفاضه را نماد تروریسم و یهودستیزی خواند و از مردم خواست برای پشتیبانی از اسراییل متحد شوند. شركت استارباكس یكی از حامیان اقتصادی ارتش اسراییل است و به خانواده‌های سربازان مجروح یا كشته‌شده در درگیری‌ها كمك مالی می‌كند.
این شركت یكی از پشتیبانان مالی حضور نظامی آمریكا در افغانستان و عراق نیز است.

Sara Lee

سارالی بزرگترین تولیدكننده‌ی پوشاك دنیاست. این شركت مالك بیش از چهل‌درصد سهام شركت دلتاجلیل (بزرگترین تولیدكننده‌ی پوشاك اسراییل) و مهم‌ترین شریك تجاری آن است. تولیدات این شركت با عناوین و نشان‌های مختلفی در كشورهای مختلف به فروش می‌رسد.
مدیر این شركت به پاس پشتیبانی از نظام اقتصادی اسراییل و سرمایه‌گذاری در سرزمین‌های اشغالی، جایزه‌ی جوبیلی را از بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر پیشین این رژیم) دریافت كرده است.
پایگاه رسمی سارالی در شبكه‌ی اینترنت، كاربران را تهدید كرده است كه هر اقدام مشكوك به ارتباط با مقوله‌ی تحریم اسراییل را به مقامات قضایی ایالات متحده گزارش خواهد كرد.

NOKIA

لارس ولف که یكی از مدیران ارشد نوكیاست، در گفتگو با نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست در سال 1380، خبر از وجود «پروژه‌ی اسراییل» با هدف گسترش سرمایه‌گذاری‌ها و حضور بیشتر در سرزمین‌های اشغالی داد.
این شركت حضور خود در اسراییل را با یك سرمایه‌گذاری 500میلیارد دلاری در سال 1379 آغاز كرد و بخش عمده‌ی این سرمایه در اختیار شركت‌های اسراییلی قرار گرفته است.
نوكیا چند مجتمع تحقیقاتی و صنعتی را در سرزمین‌های اشغالی راه‌اندازی كرده و بخشی از فرآیند طراحی و تولید محصولاتی مانند باتری گوشی‌های تلفن همراه در این مجتمع‌ها انجام می‌شود.

NEWS corporation

شركت نیوز یكی از بزرگترین مجموعه‌های رسانه‌ای دنیاست كه بیش از 175 روزنامه و دهها شبكه‌ی تلویزیونی و رادیویی را در اختیار دارد. روپرت مرداخ، مالك این غول رسانه‌ای كه به گوركن كثیف مشهور است، به تازگی سرمایه‌گذاریهای سنگینی را در سرزمین‌های اشغالی آغاز كرده است. یكی از واحدهای این شركت كه NDS نام دارد، تعداد كارمندان خود را از بیست به ششصد نفر افزایش داده است.
به گزارش نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست در سال 1380، یكی از نهادهای یهودی آمریكا، از شركت نیوز و دو شركت دیگر، به پاس پشتیبانی اقتصادی از اسراییل تقدیر كرد.

Nestle

شرکت نستله که بزرگترین تولیدکننده‌ی مواد غذایی دنیا محسوب می‌شود، به پاس خدماتش به رژیم اشغال‌گر قدس، جایزه‌ی جوبیلی را از نتانیاهو (نخست‌وزیر وقت اسراییل) گرفته است. این شرکت بیش از دویست‌میلیارد تومان در اسراییل سرمایه‌گذاری کرده و در مقابل این خوش‌خدمتی، سالانه حدود بیست و چهارمیلیارد تومان کمک مالی از ایالات متحده دریافت می‌کند.
کار اجباری کودکان در مزارع این شرکت و فروش محصولاتی که موجب مرگ چندین کودک شیرخواره شده، سبب تحریم نستله در برخی نقاط دنیا شده است. نستله در سال 1379، بیش از چهارده‌میلیارد تومان به صندوق پرداخت غرامت هولوکاست کمک کرده و یکی از سهام‌داران عمدهی شرکت تولید لوازم آرایشی و زیبایی L'oreal (یکی دیگر از حامیان بزرگ رژیم صهیونیستی) است.
متاسفانه شعبه‌ی ایرانی شرکت نستله، در سال 1373 با سرمایه‌ی حدود چهل و دومیلیارد تومان تاسیس شده و اکنون با مدیریت یک فرد غیرایرانی به نام پیر تروبا، بخشی از محصولات نستله را در ایران تولید و توزیع میکند.
پرونده‌ی سیاه نستله
• مرگ سالانه پانزده نوزاد در اثر استفاده از شیرِ خشک نستله در کشورهای نیمه‌صنعتی، موجب شد سازمان‌های جهانی فعالی در زمینه‌ی غذای کودکان، این شرکت را از سال 1356 تحریم کنند.
• در زمستان سال 1383، صدها پرنده، دام و حیوان خانگی در ونزوئلا مردند. کارشناسان علت مرگ را بیماری کبدی ناشی از مواد غذایی آلوده تشخیص دادند. این مواد غذایی، توسط نمایندگی نستله در این کشور توزیع شده بود. مجلس ملی ونزوئلا، نستله را مقصر شناخت و آن را به پرداخت غرامت افراد محکوم کرد.
• بر اساس گزارشی که نشریه‌ی فوربس در اردیبهشت 1383 به نقل از سازمان جهانی کار منتشر کرد، نستله، برای تولید شکلات از کارگران خردسال استفاده می‌کند. در بررسی‌های بعدی مشخص شد بیش از دویست و پنجاه هزار کودک آفریقایی، در مزارع این شرکت در غرب آفریقا کار می‌کنند.
نستله ایران
نام شرکت: نستله‌ایران
زمینه‌ی فعالیت: تولید مواد غذایی
نشان‌های وابسته: نسکافه، کافی‌میت، نان، سرلاک، مگی
مدیر: پیر تروبا
تلفن: 88729858
نشانی دفتر مرکزی: تهران، خیابان شهیدخالد اسلامبولی، کوچه‌ی 21، پلاک 12
محصولات نستله حضور بسیار طولانی در ایران دارد. شركت نستله ایران (سهامی خاص) در نهم اسفند 1373، با شماره‌ی 111604 در اداره‌ی ثبت شركت‌ها و موسسات غیرتجاری به ثبت رسیده است.سرمایه‌ی این شرکت بیش از چهل میلیارد تومان برآورد می‌شود که بخشی صرف خرید یک کارخانه‌ی تولید نوشیدنی در کرج شده است. تجهیزات این کارخانه، بدون انتقال فناوری جدید، بازسازی شده و در اختیار نستله قرار گرفته است. در اردیبهشت 1382، اولین غذای كودك نستله ایران با نام تجاری سرلاك وارد بازار شد.
شركت نستله ایران نماینده‌ی انحصاری واردات، فروش و توزیع محصولات نستله در ایران را است و این شرکت خارجی مالك قسمت اعظم سهام نستله ایران بوده و مدیریت آن را نیز بر عهده دارد.
در دی‌ماه 1384، شیرخشك نوزاد با علامت تجاری نان دركارخانه جدید سایت قزوین نستله تولید شد.
از بهار سال 1384، نستله ایران صادرات دایمی سرلاك به چند كشور خاورمیانه را شروع كرد. این روند در سال توسعه یافته و شامل صادرات شیرخشك نان نیز شد.
محصولات نستله از طریق نمایندگی‌ها و توزیع‌كنندگان جنبی شركت سایه‌سمن، با استفاده از ناوگان خودروی‌های مخصوص توزیع می‌گردد.
نسکافه
هرچند نسکافه نام تجاری قهوه‌ی شرکت نستله است، اما هم‌اکنون به گونه‌ای خاص از قهوه گفته می‌شود که شرکت‌های مختلفی آن را تولید می‌کنند. مرادِ ما از نسکافه، همان کالایی است که شرکت نستله تولید می‌کند.

L’OREAL

اسراییل مركز منطقه‌ای این شركت در جنوب غربی آسیاست. كنگره‌ی یهودیان آمریكا در بیانیه‌ای خشنودی خود را از پشتیبانی شركت L’oreal از دولت اسراییل اعلام كرده است.
یكی از مدیران شركت در گفتگو با نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست، توقف فعالیت تجاری شركت در سرزمین‌های اشغالی از 1365 تا 1373 را تنها یك تظاهر به پیروی از تحریم اقتصادی اسراییل از سوی اتحادیه‌ی عرب خواند. گفتنی است كه حتی این ظاهرسازی هم، با اعلام رسمی بازگشایی شعب شركت در شهر تل‌آویو و دیگر شهرهای اسراییل به پایان رسید.
تقریباً نیمی از مدیران شركت یهودی‌اند و جانشین مدیرعامل آن خود را عاشق اسراییل می‌داند. او هدف از ارایه‌ی سالانه‌ی بورسیه‌ی ده‌میلیون تومانی از سوی شركت را تلاش برای اقدامی به‌یادماندنی در پنجاهمین سالگرد تاسیس اسراییل دانست.
این شركت به پاس پشتیبانی چشمگیرش از اسراییل، جایزه‌ی جوبیلی را از بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) دریافت کرده است.

Limited brands

لس وگزنر، بنیان‌گذار، مدیرعامل و رییس هیات مدیره‌ی شركت، یكی از اعضای كمیته‌ی اِمِت است. این كمیته یك «اتاق جنگ رسانه‌ای» است كه برای اطمینان از پوشش رسانه‌ای حوادث جهانی به سود اسراییل تشکیل شده است. نام این كمیته از برگردان عبری واژه‌ی حقیقت (emet) گرفته شده است. چند نفر از قدرت‌مندترین رهبران سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایالات متحده از اعضای این كمیته هستند.
بنیاد وگزنر در سال 1363 تاسیس شده و تقویت رهبری یهودی در آمریكا و اسراییل را هدف خود اعلام كرده است. اعطای بورس تحصیلی به مقامات دولت اسراییل و برگزاری سفرهای گردش‌گری رایگان برای جوانان یهودی آمریكا، بخشی از برنامه‌های این بنیاد است.
یكی از اسناد داخلی این بنیاد كه در سال 1382 برملا شد، از سوی خبرنگاران «یك راهنمای صهیونیستی برای دستكاری افكار عمومی آمریكاییان به سود اسراییل» نام گرفت.

Intel corp

اینتل یک واحد توسعه‌ی خود را در سال 1353 در حیفا و یک مجتمع تولید ریزپردازنده را در سال 1364 در قدس بنا نهاد. این واحدها نخستین مراکزی بودند که این شرکت خارج از مرزهای ایالات متحده ایجاد کرده بود.
یکی از واحدهای این شرکت که در زمینه‌ی پردازنده‌های موسوم به پنتیوم 4 فعالیت می‌کند، در زمین‌های یک روستای اشغال‌شده‌ی فلسطینی ساخته شده و ساکنان این روستا که پیش از تخریب، سیصد خانه، دو مسجد و یک مدرسه داشته، قتل‌عام شده‌اند و باقیماندگان اندک آن نیز حق بازگشت به زمین‌هایشان را ندارند.
مسوولان شرکت اینتل، به بهانه‌ی خودداری از ورود به مناقشات سیاسی، از گفتگو درباره‌ی سرنوشت صاحبان حقیقی زمین‌های این منطقه پرهیز می‌کنند. شعبه‌ی اسراییلی این شرکت هم‌اکنون با بیش از 4000 نفر کارمند، سومین واحد بزرگ اینتل در دنیاست و صادرات آن سالانه بیش از یك‌هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود. این واحد هم‌اكنون بر روی پردازنده‌های centerino كار می‌كند.
ریزپردازنده‌ی centrino
گونه‌ای از ریزپردازنده‌های شرکت اینتل که در رایانه‌های قابل حمل استفاده می‌شود. این پردازنده در مجتمع تحقیقاتی این شرکت در حیفا طراحی شده است.
ریزپردازنده‌ی پنتیوم 4
گونه‌ای از ریزپردازنده‌های شرکت اینتل که از سال 1379 برای رایانه‌های خانگی تولید می‌شود.

IBM

شرکت آی‌بی‌ام یك‌سال پس از اعلام تشکیل دولت اسراییل نخسیتن سرمایه‌گذاری‌هایش را در سرزمین‌های اشغالی شروع کرد و در سال 1381، به پاس نیم‌قرن خدمات چشمگیرش به این دولت، جایزه‌ی سفیر را از شیمون پرز (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) دریافت نمود.
این شرکت که سابقه‌ی بدی در زمینه‌ی شرایط محیطی کارگران و تخلفات اقتصادی دارد، یکی از سه شرکتی است که در سال 1380، آریل شارون (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) از ایشان تقدیر کرد.
لارنس ریکیاردی که یکی از مدیران ارشد آی‌بی‌ام است، در گفتگویی با روزنامه‌ی یهودی جروزالم‌پست بیان کرد: «این سرزمین و آرمان‌های والایش برای ما بسیار مهم است.» جالب آن‌که این شرکت یکی از مهم‌ترین شریکان صنعتی و اقتصادی حکومت نازی آلمان در زمان جنگ جهانی دوم بوده است.

پرونده‌ی سیاه IBM

• شعبه‌ی آلمانی این شرکت، یکی از سازندگان ماشین‌های محاسبه‌گری بوده است که هیتلر برای اداره‌ی راه‌آهن، نگهداری اطلاعات مربوط به اسرای جنگی و ساخت ادوات زرهی به آن‌ها نیاز داشته است. این همکاری از سال 1312 تا 1324 ادامه پیدا کرده است.
• کارگران این شرکت در مکزیک، در ازای یک‌ساعت کار، کمی بیش‌تر از پانصد تومان دریافت می‌کنند. IBM برای استخدام این کارگران، از شبکه‌ی پیچیده‌ای از شرکت‌های ریز و درشت استفاده می‌کند تا کارگرانش، اتحادیه‌ی کارگری تشکیل دهند.
جروزالم‌پست
این روزنامه‌ی انگلیسی‌زبان از دهم آذر 1311 در بیت‌المقدس منتشر می‌شود. نام آن تا سال 1329 ـ یعنی دو سال پس از اعلام تشکیل اسراییل ـ، پالستین‌پست بود. شمارگان این روزنامه حدود 50.000 نسخه برآورد می‌شود و سیاستمداران و خبرنگاران خارجی، بیشترین خواننده‌ی آن هستند. این روزنامه تا سال 1368 به حزب کارگر و دیدگاه‌های چپ و لیبرال گرایش داشت؛ اما با تغییر مدیریت آن در این سال، به سمت حزب لیکود و جریانات راست‌گرا متمایل شد.

Estée Lauder

رونالد لادر مدیر این شركت است. وی رییس كنونی صندوق ملی یهود و مدیر پیشین كنفرانس مدیران سازمان‌های یهودی آمریكاست. او كه یك صهیونیست دوآتشه و پركار آمریكایی است، مخالف سرسخت بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین‌هایشان است و معتقد است باید ایشان را از بین برد.
او در میان گروهی از صهیونیست‌ها در بیت‌المقدس، پس از ابراز مخالفت با گفتگو درباره‌ی حاكمیت دوگانه دولت اسراییل و دولت فلسطین بر این شهر، از سیاست مشت آهنین آریل شارون (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) پشتیبانی كرد.
وی یك مركز پژوهشی را به راه انداخته كه بر اساس گزارش وزارت آموزش رژیم اشغال‌گر قدس یكی از تندروترین نهادهای راست‌گرای اسراییل است.
سازمان‌های صهیونیست به غربیان توصیه می‌كنند كه برای شكستن تحریم مسلمانان علیه این شركت و شركت‌های مشابه، كالاهای آن‌ها را بخرند.

DELTA GALIL

داو لاتمن یكی از دوستان نزدیك ایهود باراك (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) است. او دلتاجلیل را در سال 1354 در اسراییل بنا نهاد و هم‌اکنون مهمترین سهام‌دار و مدیر آن است. سارالی (بزرگترین شركت تولیدكننده‌ی پوشاك دنیا) دومین سهام‌دار دلتا و شریك اصلی آن محسوب می‌شود.
دلتا محصولات خود را به واسطه‌ی نشان شركت‌های دیگر هم‌چون ماركس و اسپنسر، پوما، هوگوباس، كالوین‌كلین، نایك و ویكتوریاسكرت به بازار جهانی عرضه می‌كند.
لاتمن یكی از اهداف خود را تاسیس منطقه‌ی آزاد تجاری خاورمیانه میداند كه اسراییل در آن نقشی چون آمریكا در اتحادیه‌ی تجارت آزاد آمریكای شمالی (نفتا) خواهد داشت. دلتا بزرگترین تولیدكننده‌ی پوشاك در سرزمین‌های اشغالی و یكی از بزرگترین‌ها در سطح دنیاست.

Coca Cola

وزارت خارجه‌ی رژیم اشغال‌گر قدس در روزنگاری که برای سال 1345 منتشر کرده، شش واقعه را حیاتی خوانده است. مخالفت صریح شرکت کوکاکولا با تحریم اسراییل از سوی کشورهای اسلامی یکی از این وقایع است. این شرکت در سال 1356، به پاس سی‌سال پشتیبانی از رژیم صهیونیستی و مقاومت در برابر تحریم مسلمانان از سوی هیات اقتصادی اسراییل مورد تشویق قرار گرفت.
کوکاکولا در برابر دریافت 55میلیارد تومان معافیت مالیاتی، یک مجتمع تولیدی در زمین‌های یک روستای فلسطینی ساخته است. این شركت میزبان و پشتیبان مالی اتاق بازرگانی اسراییل و آمریکا در سال 1380 نیز بود. استفاده از مواد سمی و مضر برای کودکان در کشورهای جهان سوم و به‌کارگیری گروه‌های شبه‌نظامی برای برخورد با کارگران معترض در کشورهای آمریکای جنوبی، موجب شده که محصولات این شرکت از سوی برخی از نهادهای مدنی جهانی تحریم شود.
متاسفانه شرکت خوشگوار مشهد با پرداخت سالانه بیش از یك و نیم‌میلیارد تومان به یكی از شعبه‌های کوکاکولا، محصولات این شرکت را تولید و توزیع می‌کند. مسئولان شرکت خوشگوار با درخواست مردم برای تحریم کوکاکولا مخالفت کرده‌اند.

پرونده‌ی سیاه کوکاکولا

• کارشناسان تغذیه مصرف کوکاکولا را برای کودکان و نوجوانان را مضر می‌دانند. مصرف این گونه نوشیدنی‌ها، مانع از جذب کلسیم، منیزیم، ویتامین A و B می‌شود.
• شرکت کوکاکولا از سال 1297 تا کنون از مواد اسیدی مضر برای تولید نوشابه استفاده می‌کند.
• این شرکت، از سال 1362 از شهد قندی گیاهانی که دچار تغییرات ژنتیکی شده‌اند، استفاده می‌کند. این مساله، سبب بروز خطر ابتلا به دیابت و چاقی مفرط می‌شود.
• بر اساس گزارش سال 1382 مرکز علم و محیط زیست که یک سازمان پژوهش علمی غیردولتی هندی است، نوشابه‌های کوکاکولا و پپسی که در این کشور تولید می‌شوند، حاوی آفت‌کش‌ها و مواد سمی‌ای چون د.د.ت هستند و حجم مواد سمی این نوشابه‌ها، سی‌برابر بیشتر از استانداردهای کشورهای اروپایی است. حتی محصولات این شرکت‌ها در آمریکا نیز حاوی این مواد نیستند.
پس از انتشار این گزارش، فروش شرکت کوکاکولا در آن سال، پانزده درصد کاهش یافت.
• سازمان غذا و داروی آمریکا، پس از بررسی‌های فراوان نوشابه‌های شرکت کوکاکولا در سال 1385، از وجود ماده‌ی سرطان‌زای بنزن در آن‌ها خبر داد.

خوشگوار

نام شرکت: خوشگوار مشهد
زمینه‌ی فعالیت: تولید نوشابه گازدار غیرالكلی
نشان‌های وابسته: كوكاكولا، فانتا، آب معدنی داسانی، خوشگواركوكا، خوشگوار پرتقالی
مدیر: مسعود یزدی
تلفن: 6625757 و 6624969
نشانی کارخانه: مشهد، شهرك صنعتی توس، بزرگراه آسیایی
این شرکت که محصولاتش را پیش از انقلاب تحت نظر شرکت كوكاكولا تولید می‌کرد، پس از انقلاب اسلامی نیز ارتباط با شركت آمریكایی را حفظ كرد و سالانه، با واسطه‌ی یك شركت ایرلندی، یک میلیارد و پانصد میلیون تومان به حساب كوكاكولا در آمریكا واریز می‌كند. کوکاکولا که پس از انقلاب اسلامی از بازار ایران خارج شده بود از سال 1373، با امضای قرارداد فرانشیز با شرکت‌هایی از جمله خوشگوار، مجدداً وارد بازار ایران شد که شرکت‌های ایرانی از طریق یک شرکت ایرلندی به نام کوکاکولای آتلانتیک و بعدها از طریق شرکت کنسانتره Drogheda، شهد نوشابه را دریافت می‌کنند.
مدیر شرکت خوشگوار در پاسخ به درخواست مردم برای قطع ارتباط با کوکاکولا می‌گوید: بازار فروش ما وابسته به همین نام است و نمی‌توانیم آنرا حذف کنیم.

Babylon Ltd

شرکت سازنده و ناشر فرهنگنامه‌ی بابل* که این روزها نام کمابیش شناخته‌شده‌ای است، در سال 1375 در سرزمین‌های اشغالی تاسیس شده است. این شرکت هم‌اکنون با به‌کارگیری حدود هشتاد نفر، دفاتری در اسراییل و آلمان دارد.
نام و نشان عجیب این شرکت یکی از نخستین عناصری است که توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند. برگزیدن نام یك دولت باستانی که روزگاری یهودیان در آن زیسته‌اند و استفاده از تصویر سرزمینی سبز در میان دو نهر آب، یادآور آرمان موهوم حکومت یهودی از نیل تا فرات است. فراموش نکنیم که آنچه نشان تجاری شرکت می‌نمایاند، قلمرو سرزمینی همان دولتی است که این شرکت نامش را بر خود دارد. جالب آنکه کره‌ی زمینی که شرکت بابل به تصویر کشیده است، به جز همین دو رود و قلمرو میان آن هیچ جای دیگری ندارد!
عجیب‌تر این‌كه این شركت دو پایگاه یكسان در اینترنت دارد كه در یكی از این دو هیچ نام و نشانی از اسراییل پیدا نمی‌شود و به جای آن نشانی دفاتر شركت در فلسطین، اردن و دیگر كشورهای اسلامی نوشته شده است! *كه به اشتباه بابیلون خوانده می‌شود؛ در حالیكه بابیلون برگردان انگلیسی واژه‌ی بابل است.
منبع: www.irdc.ir