انتظار فرج ، اعتقاد مشترک پيروان مکاتب
در ادامه بحث پيرامون وجود نازنين امام عصر (ع) به اختصار درباره ي انتظار بحث مي کنيم انتظار موعود جهاني و مصلح عالمي ، عقيده عمومي و همگاني است و منحصر به پيروان مکتب تشيع نيست ، بلکه همه ي مکاتب الهي و غير الهي بر اين باورند که پايان کار هستي به حاکميت عدل و قسط منتهي خواهد شد . در اين قسمت قبل از آن که به بحث انتظار از ديدگاه تشيع بپردازيم ، نکاتي را پيرامون عقيده اقوام وملل مختلف درباره ي منجي جهاني ، عينا از روزنامه جمهوري اسلامي نقل مي کنيم . (1)
« السلام علي مهدي الأمم و جامع الکلم » سلام بر مهدي (ع) که امت ها از او سخن گفته اند ،هم او که همه افکار و اقوام را متحد مي کند و زير يک پرچم گرد مي آورد .
با مطالعه در فرهنگ و اعتقادات جوامع مختلف انسان به اين نتيجه مي رسيم که اعتقاد به وجود يک مصلح جهاني ( فتوريسم ) در همه ي جوامع وجود داشته و اکثر ملل ، اين اصل را باور دارند که روزي ، حامي ضعيفان خواهد آمد و داد آن ها را از ستمگران و گردن کشان خواهد گرفت . اين باور نه تنها در پيروان اديان آسماني ، بلکه در بين مردمي که پيرو آئين هاي سنتي وبومي هم هستند ، مطرح مي باشد و تنها فرقي که اين اعتقادات و باورها با هم دارند ، نام آن مصلح و موعود است .
مثلا در آئين بودايي اين مصلح دادگر « بوداي پنجم » و در کتاب هاي هندوئيزم « فرخنده» و در اوستا ، نام وي « سوشيانت » است . با توجه به اين اعتقادات و باورها در بين امت هاي مختلف ، فرازي از زيارت آن حضرت که در بالا آمده است ، نمود پيدا مي کند . به عبارت ديگر اين مصلح بزرگ نه تنها به شيعه يا مسلمانان ، بلکه به همه ي جهان و امت هاي مختلف با ايده ها و باورهاي گوناگون تعلق دارد ، هر چند که هر امتي او را با يک نام صدا مي کند . بديهي است با ظهور ايشان تمام اسامي مختلف و باورهاي مختلف ، همه در يک اسم و يک اعتقاد ، متجلي خواهند شد .
بي مناسبت نيست مطلبي را در اين زمينه در اختيار آن دسته از هموطنان و منتظراني که در اين رابطه خواهان اطلاعات بيشتري هستند قرار دهيم که اين مطالب تحت عناوين زير خواهد بود :
1) انتظار براي آمدن يک مصلح و موعود در بين اقوام و امم
الف : اقوامي که فاقد دين رسمي مي باشند .
ب : امت هايي که فاقد دين رسمي مي باشند .
پ : امت هايي که پيرو اديان آسماني هستند .
2) انتظار در قرآن مجيد و احاديث قدسي
3) انتظار در احاديث چهارده معصوم (ع) .
« السلام علي مهدي الأمم و جامع الکلم » سلام بر مهدي (ع) که امت ها از او سخن گفته اند ،هم او که همه افکار و اقوام را متحد مي کند و زير يک پرچم گرد مي آورد .
با مطالعه در فرهنگ و اعتقادات جوامع مختلف انسان به اين نتيجه مي رسيم که اعتقاد به وجود يک مصلح جهاني ( فتوريسم ) در همه ي جوامع وجود داشته و اکثر ملل ، اين اصل را باور دارند که روزي ، حامي ضعيفان خواهد آمد و داد آن ها را از ستمگران و گردن کشان خواهد گرفت . اين باور نه تنها در پيروان اديان آسماني ، بلکه در بين مردمي که پيرو آئين هاي سنتي وبومي هم هستند ، مطرح مي باشد و تنها فرقي که اين اعتقادات و باورها با هم دارند ، نام آن مصلح و موعود است .
مثلا در آئين بودايي اين مصلح دادگر « بوداي پنجم » و در کتاب هاي هندوئيزم « فرخنده» و در اوستا ، نام وي « سوشيانت » است . با توجه به اين اعتقادات و باورها در بين امت هاي مختلف ، فرازي از زيارت آن حضرت که در بالا آمده است ، نمود پيدا مي کند . به عبارت ديگر اين مصلح بزرگ نه تنها به شيعه يا مسلمانان ، بلکه به همه ي جهان و امت هاي مختلف با ايده ها و باورهاي گوناگون تعلق دارد ، هر چند که هر امتي او را با يک نام صدا مي کند . بديهي است با ظهور ايشان تمام اسامي مختلف و باورهاي مختلف ، همه در يک اسم و يک اعتقاد ، متجلي خواهند شد .
بي مناسبت نيست مطلبي را در اين زمينه در اختيار آن دسته از هموطنان و منتظراني که در اين رابطه خواهان اطلاعات بيشتري هستند قرار دهيم که اين مطالب تحت عناوين زير خواهد بود :
1) انتظار براي آمدن يک مصلح و موعود در بين اقوام و امم
الف : اقوامي که فاقد دين رسمي مي باشند .
ب : امت هايي که فاقد دين رسمي مي باشند .
پ : امت هايي که پيرو اديان آسماني هستند .
2) انتظار در قرآن مجيد و احاديث قدسي
3) انتظار در احاديث چهارده معصوم (ع) .
پی نوشت:
1. روزنامه ي جمهوري اسلامي ، 1380/5/25.
