تحقیق و تدوین: محمدتقی یوسفی
در میان آثار اندیشمندان با چهارگونه نفس روبه رو میشویم که در اعتقاد به وجود آنها اختلافاتی هست. پیش از ورود به مباحث اصلی، ارائه تعریف اجمالی از آنها ضرور به نظر میرسد.
1. نفس نباتی:
کمال اول لجسم طبیعی آلیّ یتغذّی و ینمو و یولّد؛ «[نفس نباتی] کمال اول برای جسم طبیعی و عضودار (ارگانیک) است که تغذیه، رشد و تولید مثل میکند». این نفس در گیاهان و درختان وجود دارد که با آن، از دیگر اجسام متمایز میشوند؛2. نفس حیوانی:
کمال اول لجسم طبیعی آلی یحس و یتحرک بالارادة؛ «[نفس حیوانی] کمال اول است برای جسم طبیعی عضوداری که افزون بر تغذیه، رشد و تولید مثل، دارای نیروی احساس است و با اراده حرکت میکند.» همهی حیوانات واجد این نفساند و افزون بر تغذیه و رشد و نمو، دارای احساس و فعالیتهای ارادیاند؛3. نفس انسانی:
کمال اول لجسم طبیعی آلی یعقل الکلیات التصوریة و التصدیقیة و یستنبط الآراء و یفعل الأفعال الفکریة و الحدسیّة؛ «[نفس انسانی] کمال اول است برای جسم طبیعی عضوداری که افزون بر کارهای پیشین، تصورات و تصدیقات کلی را تعقل کرده، استنباط آرا میکند و افعال فکری (1) و حدسی (2) انجام میدهد.» انسان افزون بر قوای نفس نباتی و حیوانی، دارای نیروی اندیشه است و با همین قوه از دیگر حیوانات تمایز مییابد؛4. نفس فلکی:
کمال اول لجسم طبیعی آلی ذی ادراک و حرکة دائمیّین؛ «[نفس فلکی] کمال نخستین برای جسم طبیعی دارای عضوی است که ادراک و حرکت دائم دارد.پینوشتها:
1. این قید به انسانهای معمولی باز میگردد.
2. این قید ناظر به صاحبان «حدس» است که به فکر نیاز ندارند.
یوسفی، محمدتقی؛ (1392)، درس نامهی علم النفس فلسفی، قم: مؤسسهی آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، چاپ اول