ورزش هايي جهت هماهنگي ماهيچه هاي چشم
ورزشهای بینایی که مطالعه میکنید تمریناتی است که معمولا به بیماران توصیه میشود. این ورزشها برای درمان اختلال خاصی نیستند، بلکه برای هماهنگ کردن و تصحیح دستگاه بینایی مفیدند. این ورزشها برای همه در هر سن و سالی مناسب و حتی برای کودکان قابل فهمند. شما نیز چه اختلال بینایی داشته باشید و چه نه از این ورزشها سود خواهید برد. این تمرینات با همه سادگی به علت افزایش هماهنگی ماهیچههای چشم بسیار موثر هستند. ابتدا تمرینهایی توصیه میشود که هرکس میتواند به تنهایی انجام دهد و سپس تمرینهای دیگری را که همه افراد خانواده میتوانند باهم بکار بندند پیشنهاد میگردد.
برای انجام این ورزشها باید در حالت تعادل قرار گیرید. برای قرار گرفتن در حالت تعادل باید چنان بایستید که دو پایتان از هم اندکی فاصله داشته باشند و وزن بدنتان بطور مساوی به دو نیمه بدن وارد شود. یکی از انواع حالتهای تعادل این است که پاها را به فاصله 20 تا 30 سانتیمتر از هم باز کنید و سپس به روی انگشتان پا بلند شوید و بدنتان را به سوی سقف بکشید به نحوی که ماهیچههای ساق پا کاملا کشیده شوند. سپس پاشنهها را به زمین برسانید. قانون کلی در این ورزشها این است که به محض احساس هرگونه ناراحتی مانند سرگیجه و یا تهوع، از ادامه ورزشها خودداری کنید. یادداشت کنید که تا چه اندازه قادر به انجام یک ورزش بودهاید و سپس به انجام ورزش بعدی بپردازید.
حالا در همین حال، شست و انگشت اشاره خود را به طرف نقطه رنگین نشانه کنید و نقطه رنگین خیالی را در حالی که دو انگشت را روی هم مالش میدهید دنبال کنید. مهم نیست که از دست راست خود استفاده کنید یا چپ، ولی از شما میخواهیم که جهت گردش دست خود را تغییر دهید. به این معنا که گاه چرخش نقطه رنگین خیالی را از راست به چپ و گاه از چپ به راست مجسم کنید. چرخش چشمان به دنبال نقطه رنگین در هر جهت باید یک دقیقه ادامه پیدا کند.
میتوان این تمرین را به مدت یک دقیقه در هر جهت انجام داد.
این تمرین باید به مدت دو دقیقه ادامه یابد.
این ورزشها را میتوانید تا دوبار در روز انجام دهید و همچنین حالا که با روش کار آشنا شدهاید، خود میتوانید راههای مشابهی را ابداع کنید و بطور دست جمعی انجام دهید. مثلا میتوانید در یک گاراژ یا اتاقی که بازی با توپ در آن اشکال نداشته باشد، توپی پلاستیکی را آنچنان به بالا پرت کنید که به آرامی به سقف بخورد. برای این کار هماهنگی بین ماهیچههای دست و تشخیص دقیق فاصله سقف ضروری است و چون معمولا سقف بطور یکنواخت رنگ شده است تشخیص فاصله آسان نیست. میتوانید طنابی از یک دیوار به دیوار مقابل وصل کنید و بهجای زدن توپ به سقف، توپ را به طناب بزنید و قبل از این که توپ به زمین بخورد دوباره آن را بگیرید و با دقت چنان به بالا پرت کنید که فقط با سقف یا طناب به آرامی برخورد کند. اگر افرادی که در این تمرین شرکت میکنند برای حرکت موفقیتآمیز امتیاز کسب کنند، این تمرین به یک بازی مفرح تبدیل میشود.
اینک این پرسش پیش میآید که آیا این تمرینهای ساده، واقعا بینایی را بهبود میبخشند؟ پاسخ این پرسش مثبت است. البته این ورزشها هیچ اختلال یا بیماری خاصی را درمان نمیکنند ولی به ماهیچههای چشم هماهنگی میبخشند و اختلالهای ناشی از ناهماهنگی ماهیچههای چشم را ممکن است منجر به اختلال در تطابق شوند از بین میبرند. در واقع همانگونه که شنا عضلات بدن را قوی میکند، این تمرینها نیز دستگاه بینایی را تقویت میکنند. البته این تمرینها زمانی واقعا اثر میبخشد که بطور مرتب و مداوم انجام شوند، در حالی که سادگی آنها اغلب افراد را فریب میدهد و به موثر بودن آنها مشکوک میسازد. من خود اثر مثبت این تمرینها را در بیماران متعدد دیدهام و از اینرو آنها را به همه توصیه میکنم.
نتیجه نهایی این ورزشها به صورت نمرههای بهتر در درس، مطالعه راحتتر، برطرف شدن سردردها، و موفقیت در ورزش نمایان میشود.
برای انجام این ورزشها باید در حالت تعادل قرار گیرید. برای قرار گرفتن در حالت تعادل باید چنان بایستید که دو پایتان از هم اندکی فاصله داشته باشند و وزن بدنتان بطور مساوی به دو نیمه بدن وارد شود. یکی از انواع حالتهای تعادل این است که پاها را به فاصله 20 تا 30 سانتیمتر از هم باز کنید و سپس به روی انگشتان پا بلند شوید و بدنتان را به سوی سقف بکشید به نحوی که ماهیچههای ساق پا کاملا کشیده شوند. سپس پاشنهها را به زمین برسانید. قانون کلی در این ورزشها این است که به محض احساس هرگونه ناراحتی مانند سرگیجه و یا تهوع، از ادامه ورزشها خودداری کنید. یادداشت کنید که تا چه اندازه قادر به انجام یک ورزش بودهاید و سپس به انجام ورزش بعدی بپردازید.
تنفس عمیق
چرخش گردن
چشمک منظم
چرخش چشمان بسته
حالا در همین حال، شست و انگشت اشاره خود را به طرف نقطه رنگین نشانه کنید و نقطه رنگین خیالی را در حالی که دو انگشت را روی هم مالش میدهید دنبال کنید. مهم نیست که از دست راست خود استفاده کنید یا چپ، ولی از شما میخواهیم که جهت گردش دست خود را تغییر دهید. به این معنا که گاه چرخش نقطه رنگین خیالی را از راست به چپ و گاه از چپ به راست مجسم کنید. چرخش چشمان به دنبال نقطه رنگین در هر جهت باید یک دقیقه ادامه پیدا کند.
چرخش سر
میتوان این تمرین را به مدت یک دقیقه در هر جهت انجام داد.
حرکت چشم بسته در جهات چهارگانه
این تمرین باید به مدت دو دقیقه ادامه یابد.
این ورزشها را میتوانید تا دوبار در روز انجام دهید و همچنین حالا که با روش کار آشنا شدهاید، خود میتوانید راههای مشابهی را ابداع کنید و بطور دست جمعی انجام دهید. مثلا میتوانید در یک گاراژ یا اتاقی که بازی با توپ در آن اشکال نداشته باشد، توپی پلاستیکی را آنچنان به بالا پرت کنید که به آرامی به سقف بخورد. برای این کار هماهنگی بین ماهیچههای دست و تشخیص دقیق فاصله سقف ضروری است و چون معمولا سقف بطور یکنواخت رنگ شده است تشخیص فاصله آسان نیست. میتوانید طنابی از یک دیوار به دیوار مقابل وصل کنید و بهجای زدن توپ به سقف، توپ را به طناب بزنید و قبل از این که توپ به زمین بخورد دوباره آن را بگیرید و با دقت چنان به بالا پرت کنید که فقط با سقف یا طناب به آرامی برخورد کند. اگر افرادی که در این تمرین شرکت میکنند برای حرکت موفقیتآمیز امتیاز کسب کنند، این تمرین به یک بازی مفرح تبدیل میشود.
اینک این پرسش پیش میآید که آیا این تمرینهای ساده، واقعا بینایی را بهبود میبخشند؟ پاسخ این پرسش مثبت است. البته این ورزشها هیچ اختلال یا بیماری خاصی را درمان نمیکنند ولی به ماهیچههای چشم هماهنگی میبخشند و اختلالهای ناشی از ناهماهنگی ماهیچههای چشم را ممکن است منجر به اختلال در تطابق شوند از بین میبرند. در واقع همانگونه که شنا عضلات بدن را قوی میکند، این تمرینها نیز دستگاه بینایی را تقویت میکنند. البته این تمرینها زمانی واقعا اثر میبخشد که بطور مرتب و مداوم انجام شوند، در حالی که سادگی آنها اغلب افراد را فریب میدهد و به موثر بودن آنها مشکوک میسازد. من خود اثر مثبت این تمرینها را در بیماران متعدد دیدهام و از اینرو آنها را به همه توصیه میکنم.
نتیجه نهایی این ورزشها به صورت نمرههای بهتر در درس، مطالعه راحتتر، برطرف شدن سردردها، و موفقیت در ورزش نمایان میشود.