صبح اميد

ز حجاب جلوه گرى نما ز عتاب چهره مكن نهان تو بيا به محفل عاشقان توفروز مُلك وجود من تويى شمس صبح ازل شها                                 * * *
شب تار روز حيات من نه به دست عنان قرار من نه توان برفتن كوى تو به هواى شمس جمال تو نگرم به سوى ستارگان                                 * * *
تو بيا بيا تو بيا بيا تو ولىّ آيه انّما تو حميد حمد و سواد با تو عليم علم فنا و بقا تو قلم بكش به كتاب ها                                    * * *
ز حريم مغرب غيب خود ز مشعشعات جمال خود به مفاد آيه والضحى ز رياض گلشن خسروى تو بپوش لبس ملوك را                                  * * *
تو ولىّ عصر و زمان من تويى روح قالب بوالبشر ز ازل درختِ ولاى تو ز زمين رسيده به آسمان به فداى تو همه جسم و جان