معرفی کتاب «عشق در مشرب عرفانی امام خمینی (رحمه الله)
نام کتاب: عشق در مشرب عرفانیِ امام خمینی (رحمه الله)
نویسنده: کبری طاهرینژاد
ناشر: مؤسسهی چاپ و نشر عروج
تعداد صفحات: 179 صفحه
قیمت: 8000 تومان
کتاب «عشق در مشرب عرفانی امام خمینی» به همت کبری طاهری نژاد از سوی مؤسسه چاپ و نشر عروج منتشر شده است. این کتاب دارای پنج فصل با عنوان «کلیات»، «مفاهیم»، «عشق در عرفان»، «عشق از دیدگاه امام خمینی (رحمه الله)» و «عشق در دیوان امام خمینی (رحمه الله)» است.
فصل اول کتاب، گذری بر کلیات موضوع مورد تحقیق دارد. نویسنده در فصل دوم به بررسی مفاهیم لغوی و اصطلاحی عشق و محبت از دیدگاه عارفان میپردازد و در نهایت، دیدگاه عارف و اصل و فرزانه، امام خمینی (رحمه الله) را شرح میدهد.
فصل سوم، با عنوان «عشق در عرفان» فراهم شده است. در این فصل، عشق در قرآن کریم به عنوان یک کتاب عرفانی که در دسترس همگان است، مورد بررسی قرار میگیرد و در ادامه، عشق و محبت را در روایات و ادیه مورد بررسی قرار میدهد و به بیان نقش عشق در عرفان اسلامی، اسباب پیدایش عشق، تقسیمبندی عارفان در مورد عشق، صفات عشاق و آثار عشق پرداخته میشود و در نهایت، رابطه و پیوند عشق با محبت، حسن، توحید، شوق و معرفت و عقل بیان میگردد. در واقع فصول اول تا سوم زمینهساز رسیدن به مقصود اصلی هستند.
فصل چهارم به بررسی عشق در آثار امام خمینی (رحمه الله) اختصاص دارد و دیدگاه آن عارف فرزانه را در رابطه با زوایای مختلف عشق بیان میکند. از جمله مهمترین عناوین مطرح شده در این فصل عبارتاند از: تعریف لغوی و عرفانی عشق و محبت، انواع عشق، عشق فطری و برهان عشقی، صفات عشاق، آثار عشق، عشق و خلقت جهان، عقل و عشق.
در فصل پنجم، که فصل پایانی کتاب است، عشق و ویژگیهای آن در دیوان اشعار امام خمینی (رحمه الله) مورد توجه قرار گرفته و به بررسی تعدادی از اشعار ایشان اختصاص یافته است.
در قسمتی از این کتاب آمده است: «اگرچه امام (رحمه الله) با دیگر بزرگان اهل معرفت در این امر هم عقیدهاند که محبت قابل تعریف نیست و حدی فراهم آمده از جنس و فصل ندارد، اما در جای جای کتب و رسائل ایشان به توصیفهایی برمیخوریم که باید آن را تعریف خواص و آثار عشق و محبت نامید. امام (رحمه الله) در مورد عشق مینویسند: حقیقت عشق آتشی است که از قلب عاشق طلوع میکند و جذوهی آن در سرّ و عَلَن و باطن و ظاهرش سرایت میکند.»
منبع مقاله :
شریه خردنامه همشهری، شماره 142.