آرامش براي يك شهر
نويسنده: شبنم مهرنامي
سكوت براي شهر وقتي كه يك روز تعطيل فرا مي‌رسد، ميهمان ناخوانده‌اي است.
اين سكوت آرامش‌بخش براي اهالي شهري كه به انواع و اقسام سر وصداها عادت كرده‌اند، پيش از آنكه دلپذير باشد، غير قابل باور است. برايتان پيش آمده كه برويد و در همان خيابان‌هاي شلوغ هميشگي قدم بزنيد، اما احساسي عجيب داشته باشيد. انگار اين شهر همان شهر و آن خيابان همان خيابان و آن محله همان محله ما نيست.
خود را غريبه احساس مي‌كنيم. انگار نه ما به شهر آرام و خلوت عادت كرده‌ايم نه شهر در سكوت خود چيزي براي مصرف روزانه دارد. با اين حال چنين احساسي همين كه مدتي ادامه پيدا كند زيبايي و آرامش ناشي از زندگي در يك محيط آرام را در چشم‌هاي همه شهروندان مي‌ريزد. با استفاده از چه روش‌ها و راهكارهايي مي‌توان اندكي به حل معضل آلودگي صوتي در پايتخت كمك كرد.
حسين مهرآوران مدير بخش صوت شركت كنترل كيفيت هواي تهران با بيان اين كه تهيه نقشه‌هاي صوتي براي مناطق مختلف شهر تهران از سال ۸۰ آغاز شده است، مي‌گويد: «در كشورهاي پيشرفته دنيا براي اجرا و ساخت اتوبان‌ها و مناطق حساس به سر و صدا مانند مراكز آموزشي و بيمارستان‌ها از نقشه‌هاي صوتي استفاده مي‌كنند.
براساس قوانيني كه در سال ۲۰۰۲ توسط ۱۵ عضو اتحاديه اروپا به تصويب رسيد تا سال ۲۰۰۷ بايد تمامي‌شهرهاي داراي جمعيتي بالغ بر ۲۵0 هزار نفر، جاده‌هايي براي تردد بيش از ۶ ميليون خودرو، ريل‌هايي براي تردد بيش از ۶۰ هزار قطار و فرودگاه‌هايي با بيش از ۵۰ هزار پرواز در سال بر اساس نقشه‌هاي صوتي احداث و تا سال ۲۰۰۸ نيز بايد از اين نقشه‌ها در طرح‌هاي تفصيلي براي كاهش آلودگي صوتي استفاده كنند. اين نقشه‌هاي صوتي هر ۵ سال به روز مي‌شوند.
علاوه بر اين تا سال ۲۰۱۲ بايد اين نقشه‌ها براي مناطقي با جمعيت بالاي ۱۰۰ هزار نفر نيز تهيه شود. تاكنون نقشه آلودگي صوتي مناطق ۶، ۷، ۹، ۱۱ و ۱۲ و منطقه فرودگاه مهرآباد تهيه شده كه در اين ميان منطقه ۶ آلوده ترين منطقه شهر تهران به لحاظ صوتي شناخته شده است.»
او هزينه تهيه اين نقشه‌ها را به طور ميانگين ۴۰ ميليون تومان براي هر منطقه مي‌داند و مي‌گويد: «نصب هر يك كيلومتر ديوار صوتي در حاشيه اتوبان‌ها به عنوان يكي از راهكارهاي كاهش آلودگي صوتي اعتباري بالغ بر ۱۰۰ ميليون تومان نياز دارد.»
از سوي ديگر به اعتقاد كارشناسان تأثير تهيه اين نقشه‌ها زماني قابل مشاهده است كه كليه پيمانكاران خود را ملزم به تبعيت از اين نقشه بدانند و تمام ساخت و سازها و فعاليت‌هاي عمراني كه در شهر انجام مي‌گيرد، بر اساس ارزيابي‌هاي زيست محيطي باشد؛ در صورتي كه متأسفانه در حال حاضر كارهاي عمراني بدون اين ارزيابي انجام مي‌گيرد.
نتايج برخي ديگر از تحقيقات از تأثير نصب سدهاي آكوستيكي در مجاورت بزرگراه‌ها و خيابان‌ها به عنوان يكي از راهكارهاي كنترل آلودگي صوتي در نقاط بحراني خبر مي‌دهد، اين در حالي است كه در ايران اغلب سدهاي صوتي بتني است، در صورتي كه امروزه سدهاي صوتي شفاف براي حفظ نماي شهر نصب مي‌شود؛ به عنوان مثال ديوار صوتي در اطراف بيمارستان فارابي مشهد، تراز صدا را از حدود ۶۵ دسيبل در روز به ۴۵ دسيبل كاهش داد.
با اين حال هيچ كدام از اين اقدامات نفي‌كننده نقش مردم در كاهش آلودگي‌هاي اطراف نيست.
وقتي پليس يك خودرو ۲۰۶ را به جرم ايجاد آلودگي صوتي متوقف مي‌كند و با بررسي روي سيستم صوتي خودرو به شكلي بسيار عجيب با سيستمي‌مواجه مي‌شود كه صداي منتشر شده ازآن تا شعاع ۳۰۰ متري آزاردهنده تشخيص داده مي‌شود، مي‌توان به تأثير بعضي از پايتخت‌نشينان در بروز آلودگي صوتي در شهر پي برد.
وقتي راننده يك خودرو طبق يك عادت روزانه با كوچكترين توقفي از سوي خودروي جلويي بلافاصله بوق ماشين را به صدا در مي‌آورد، مي‌توان از اهميت نقش مردم در كاهش آلودگي محيط اطرافشان پي برد.
منبع: http://www.hamshahrionline.ir
اين سكوت آرامش‌بخش براي اهالي شهري كه به انواع و اقسام سر وصداها عادت كرده‌اند، پيش از آنكه دلپذير باشد، غير قابل باور است. برايتان پيش آمده كه برويد و در همان خيابان‌هاي شلوغ هميشگي قدم بزنيد، اما احساسي عجيب داشته باشيد. انگار اين شهر همان شهر و آن خيابان همان خيابان و آن محله همان محله ما نيست.
خود را غريبه احساس مي‌كنيم. انگار نه ما به شهر آرام و خلوت عادت كرده‌ايم نه شهر در سكوت خود چيزي براي مصرف روزانه دارد. با اين حال چنين احساسي همين كه مدتي ادامه پيدا كند زيبايي و آرامش ناشي از زندگي در يك محيط آرام را در چشم‌هاي همه شهروندان مي‌ريزد. با استفاده از چه روش‌ها و راهكارهايي مي‌توان اندكي به حل معضل آلودگي صوتي در پايتخت كمك كرد.
حسين مهرآوران مدير بخش صوت شركت كنترل كيفيت هواي تهران با بيان اين كه تهيه نقشه‌هاي صوتي براي مناطق مختلف شهر تهران از سال ۸۰ آغاز شده است، مي‌گويد: «در كشورهاي پيشرفته دنيا براي اجرا و ساخت اتوبان‌ها و مناطق حساس به سر و صدا مانند مراكز آموزشي و بيمارستان‌ها از نقشه‌هاي صوتي استفاده مي‌كنند.
براساس قوانيني كه در سال ۲۰۰۲ توسط ۱۵ عضو اتحاديه اروپا به تصويب رسيد تا سال ۲۰۰۷ بايد تمامي‌شهرهاي داراي جمعيتي بالغ بر ۲۵0 هزار نفر، جاده‌هايي براي تردد بيش از ۶ ميليون خودرو، ريل‌هايي براي تردد بيش از ۶۰ هزار قطار و فرودگاه‌هايي با بيش از ۵۰ هزار پرواز در سال بر اساس نقشه‌هاي صوتي احداث و تا سال ۲۰۰۸ نيز بايد از اين نقشه‌ها در طرح‌هاي تفصيلي براي كاهش آلودگي صوتي استفاده كنند. اين نقشه‌هاي صوتي هر ۵ سال به روز مي‌شوند.
علاوه بر اين تا سال ۲۰۱۲ بايد اين نقشه‌ها براي مناطقي با جمعيت بالاي ۱۰۰ هزار نفر نيز تهيه شود. تاكنون نقشه آلودگي صوتي مناطق ۶، ۷، ۹، ۱۱ و ۱۲ و منطقه فرودگاه مهرآباد تهيه شده كه در اين ميان منطقه ۶ آلوده ترين منطقه شهر تهران به لحاظ صوتي شناخته شده است.»
او هزينه تهيه اين نقشه‌ها را به طور ميانگين ۴۰ ميليون تومان براي هر منطقه مي‌داند و مي‌گويد: «نصب هر يك كيلومتر ديوار صوتي در حاشيه اتوبان‌ها به عنوان يكي از راهكارهاي كاهش آلودگي صوتي اعتباري بالغ بر ۱۰۰ ميليون تومان نياز دارد.»
از سوي ديگر به اعتقاد كارشناسان تأثير تهيه اين نقشه‌ها زماني قابل مشاهده است كه كليه پيمانكاران خود را ملزم به تبعيت از اين نقشه بدانند و تمام ساخت و سازها و فعاليت‌هاي عمراني كه در شهر انجام مي‌گيرد، بر اساس ارزيابي‌هاي زيست محيطي باشد؛ در صورتي كه متأسفانه در حال حاضر كارهاي عمراني بدون اين ارزيابي انجام مي‌گيرد.
نتايج برخي ديگر از تحقيقات از تأثير نصب سدهاي آكوستيكي در مجاورت بزرگراه‌ها و خيابان‌ها به عنوان يكي از راهكارهاي كنترل آلودگي صوتي در نقاط بحراني خبر مي‌دهد، اين در حالي است كه در ايران اغلب سدهاي صوتي بتني است، در صورتي كه امروزه سدهاي صوتي شفاف براي حفظ نماي شهر نصب مي‌شود؛ به عنوان مثال ديوار صوتي در اطراف بيمارستان فارابي مشهد، تراز صدا را از حدود ۶۵ دسيبل در روز به ۴۵ دسيبل كاهش داد.
با اين حال هيچ كدام از اين اقدامات نفي‌كننده نقش مردم در كاهش آلودگي‌هاي اطراف نيست.
وقتي پليس يك خودرو ۲۰۶ را به جرم ايجاد آلودگي صوتي متوقف مي‌كند و با بررسي روي سيستم صوتي خودرو به شكلي بسيار عجيب با سيستمي‌مواجه مي‌شود كه صداي منتشر شده ازآن تا شعاع ۳۰۰ متري آزاردهنده تشخيص داده مي‌شود، مي‌توان به تأثير بعضي از پايتخت‌نشينان در بروز آلودگي صوتي در شهر پي برد.
وقتي راننده يك خودرو طبق يك عادت روزانه با كوچكترين توقفي از سوي خودروي جلويي بلافاصله بوق ماشين را به صدا در مي‌آورد، مي‌توان از اهميت نقش مردم در كاهش آلودگي محيط اطرافشان پي برد.
منبع: http://www.hamshahrionline.ir
