1) 9 دي ماه سال 1357 هجري شمسي : تظاهرات گسترده مردم مشهد با حملات مأموران رژيم طاغوت موجه شد. اين حملات و درگيريها به شهيد و مجروح شدن شمار زيادي از تظاهر كنندگان منجر شد. درگيري مأموران رژيم شاه با مردم زماني اوج گرفت كه تظاهر كنندگان سربازي را كه به آنان پيوسته بود با ابراز احساسات گرم و پرشور در ميان خود پذيرفتند. گفتني است كه در همين روز مأموران رژيم پهلوي به منزل آيت الله شيرازي حمله كردند وعدهاي را در منزل ايشان به
1) 9 دي ماه سال 1357 هجري شمسي : تظاهرات گسترده مردم مشهد با حملات مأموران رژيم طاغوت موجه شد. اين حملات و درگيريها به شهيد و مجروح شدن شمار زيادي از تظاهر كنندگان منجر شد. درگيري مأموران رژيم شاه با مردم زماني اوج گرفت كه تظاهر كنندگان سربازي را كه به آنان پيوسته بود با ابراز احساسات گرم و پرشور در ميان خود پذيرفتند. گفتني است كه در همين روز مأموران رژيم پهلوي به منزل آيت الله شيرازي حمله كردند وعدهاي را در منزل ايشان به شهادت رساندند.
2) ترور نافرجام "شيخ فضلاللَّه نوري" به دست كريم دواتگر عامل كميته مجازات(1287ش): شيخ فضلاللَّه نوري از جمله عالمان بزرگي بود كه در رهبري مشروطه مشروعه نقش مهمي ايفا نمود و زمينههاي تحصن مردم عليه استبداد زمان را در حرم حضرت عبدالعظيم فراهم آورد. شيخِ شهيد، از جمله رادمرداني بود كه در برابر بيگانه سر تسليم فرود نياورد از اين رو طرح ترور شيخ، در سفارت انگليس تهيه شد و توسط عوامل سفارت به دست جوان ماجراجويي به نام كريم دواتگر داده شد تا به هنگام بازگشت شيخ به منزل به مورد اجرا درآيد. در اثر اين ترور، شيخ و تعدادي از همراهان زخمي شدند. هر چند پس از دستگيري كريم، شيخ او را بخشيد ولي در بازجويي از وي، اسامي افرادي به ميان آمد كه با سفارت انگليس در ارتباط بودند. نكته عبرتانگيز اين كه كريم دواتگر، درست هشت سال پس از شهادت شيخ فضل اللَّه نوري، به دست دوستانش به جرم قتل و اخاذّي به قتل رسيد. وي عضو گروهي بود كه به كميته مجازات شهرت يافتند و هدف از ايجاد اين تشكل را از بين بردن افراد خائن به مشروطه و مضر به حال مردم عنوان نمودند. بعدها با لو رفتن اعضاي اين كميته، برخي از اعضاي آن دستگير و اعدام و برخي ديگر فراري شدند.
3) ورود حضرت آيتاللَّه "سيد حسين طباطبايي بروجردي" به قم (1323 ش): پس از ارتحال آيتاللَّه حاج شيخ عبدالكريم حائري يزدي مؤسس حوزه علميه قم در سال 1315ش، مسؤوليت اداره حوزه بر عهده سه تن از مراجع بزرگ عصر به نام حضرات آيات: سيد محمدتقي خوانساري، سيد محمد حجت كوه كمرهاي و سيد صدرالدين صدر قرار گرفت و اين مراجع سه گانه به مدت هشت سال، حوزه عظيم قم را به نحو احسن اداره كردند. در سال 1323 ش به دنبال بيماري آيتاللَّه سيد حسين بروجردي و بستري شدن ايشان در يكي از بيمارستانهاي شهر ري، دانشوران ساكن قم براي دعوت ايشان به قم و اقامت در آن شهر، اصرار زيادي ورزيدند و آن عالم بزرگ پس از بهبودي و تفأل به قرآن، هجرت به قم را برگزيدند. در نهايت معظم له با حمايت ياراني مجتهد و راستين در 9 دي 1323 ش برابر با 14 محرم 1364 ق وارد قم شد و زعامت شيعيان را به عهده گرفت. آيتاللَّه بروجردي تا پايان عمر به مدت نزديك به هفده سال در قم ماند و حوزه علمي اين شهر را با رونقي روز افزون قرين ساخت. در طي دوران حضور اين عالم برجسته و مرجع كل، عالمان نامداري در محضرش پرورش يافتند و خدمات و آثار و بركات فراواني ارايه گرديد.
4) معرفي "شاپور بختيار" به عنوان نخست وزير خاندان پهلوي (1357 ش): شاه پس از تعيين ارتشبد غلامرضا ازهاري به رياست دولت نظامي، با ايراد نطق معروف خود به اشتباهات خويش اعتراف نمود كه اين امر به تزلزل كابينه كمك زيادي كرد. در آن تاريخ براي شاه مسلَّم و يقين شده بود كه دوران پادشاهي او پايان يافته است و خيلي زود بايد خاك ايران را ترك كند. او همچنين اعتقادي به جانشيني وليعهدِ خود نيز بر تخت سلطنت نداشت. تنها، انگيزهاش اين بود كه حكومت را به دست ديگري بسپارد و خود از ايران خارج شود. از اين رو از همان روزهاي نخستين حكومت ازهاري، يك دسته از نظاميان براي كنترل اوضاع بر سر كار آمدند. در دوران رياست ازهاري بر دولت، تظاهرات وسيع مردمي به ويژه در تاسوعا و عاشوراي 1357، مشروعيت رژيم پهلوي را زير سؤال برد و ازهاري براي آرام كردن مردم، به بازداشت ظاهري دولتمردان سابق دست زد. اما، اين عوامفريبيها نيز راه به جايي نبرد. در پي ناكامي دولت ارتشبد ازهاري در سركوب قيام مردم مسلمان ايران، محمدرضا شاه، شاپور بختيار را در 9 دي 57 به نخست وزيري برگزيد و او نيز كابينهاش را در شانزدهم دي ماه معرفي كرد. شاه و آمريكا، اميدوار بودندبختيار بتواند با شعارهاي ملي گرايانه و سياستهاي به ظاهر اصلاح طلبانه، مردم ايران را از ادامه انقلاب باز دارد. اما مردم ايران كه از نيرنگ آمريكا و رژيم شاه آگاه بودند، به مخالفت با بختيار پرداختند و او را سرسپرده دستگاه استبدادي داخلي و بيگانگان خواندند. حضرت امام نيز در اعلاميهاي كه از پاريس منتشر نمودند، دولت بختيار را فاقد مشروعيت اعلام كرده و مردم را به مقابله با آن فرا خواندند. بختيار تا پيروزي انقلاب اسلامي در اين مقام باقي ماند ولي با برچيده شدن نظام طاغوت، از كشور گريخت.
5) اول محرم الحرام سال اول هجري قمري: طبق روايتهاي نقل شده پس ازهجرت حضرت محمّد(ص) ازمكه به مدينه، اولين ماه سال يعني محرم آغازتاريخ مسلمانان تعيين شد. ازابن شهاب روايت شده است: « وقتي پيامبر(ص) به مدينه آمد و اين به ماه ربيع الاول بود؛ بفرمود تا تاريخ نهند». ازعبدالله بن عباس نقل شده است كه تاريخ نهادن ازهمان سال كه پيامبرخدا به مدينه آمد آغازشد.ازعُبيدبن عُمرروايت كردهاند كه محرم ماه خداي عزّوجل است و آغازسال كه درآن خانه كعبه را جامه پوشانند و تاريخ ازآن آغازكنند و سكه درآن زنند.
6) آغاز هفته احياي امر به معروف و نهي از منكر
7) اول محرم الحرام سال4هجري قمري: غزوه «ذاتُ الرّقاع» واقع شد. حضرت محمّد(ص) دراين غزوه با جماعتي بيش از700تن به نبرد با مشركان اَنمارو ثَعلبيه رفتند. نبرد درمنطقهاي آغازشد كه به علت پستي و بلنديهاي بسيارش همچون جامهاي مرقّع به نظرميرسيد ازاين رو اين غزوه را ذاتُ الرِّقاع ناميدند. اين غزوه با شكست مشركان پايان يافت.
8) اول محرم الحرام سال20هجري قمري: سرزمين مصربدست مسلمانان فتح شد. مصرتاآن زمان تحت حكومت ايرانيان و يونانيان بود و ازقدرت نظامي عظيمي بهرهمند بود. اما سرانجام سپاه آزاديبخش اسلام مصريان را شكست داد. فرماندهي سپاه اسلام دراين نبرد به عهده عمروعاص بود.
9) اول ماه محرم الحرام61هجري قمري: امام حسين (ع) درمسيرحركت تاريخي خويش پس ازورود به عراق درمكاني بنام شِراف منزل كردند و پس ازفراهم كردن ذخيرهاي ازآب به راهشان ادامه دادند. دراواسط روزنيروهاي دشمن ازدورنمايان شدند؛ ازاين رو ياران امام درمكاني امن پناه گرفتند. سپاه د شمن مركب از1000تن به فرماندهي حرّبن رياحي مأموريت داشت كه راه را برامام حسين (ع) ببندد يا ايشان را به شهادت برساند. اما امام حسين (ع) به ياران خود دستوردادند كه دشمن ار ازآب سيراب كنند. حرّ اگرچه هنگام نمازبه امام حسين(ع) اقتدا ميكرد، همچنان به تعقيب ايشان ادامه داد. اين نخستين روزازحماسهاي بود كه تاامروز جاودانه درتاريخ مانده است.
10) اول محرم الحرام سال618هجري قمري:« اِبن اَبي حَفص» ازوزيران سلسله موحّدون درگذشت. او بدستوراميران اين سلسله فرمانروايي اِفريقا راتاپايان عمربه عهده داشت. ابن ابي حفص مردي دادگر، فاضل و بخشنده بود و باوجود مشاغل بسيار، بطورشخصي و مستقيم به داوري ميان مردم مينشست. گفتني است كه دردوران حكمراني وي، مسلمانان سيسيل با اعزام نمايندگاني اطاعت خود را ازموحدون اعلام كردند.
11) رحلت فقيه بزرگوار "ميرزا جعفر قزويني" (1297 ق): ابوهادي جعفر بن سيدمهدي بن حسن حسيني، از علماي اماميهي خاندان آلقزويني و شاعري ماهر و اديبي لغوي است كه در "حِلِّه" در عراق سكونت داشته و داراي رياست مذهبي بوده است. اين عالم گرانقدر نزد پدر خود و شيخ انصاري و فاضل ايرواني به مدارج عالي علمي دست يافت و سپس به تدريس و تاليف مشغول شد. كتاب اشراقات در منطق و تلويحات در اصول فقه از تاليفات ميرزاجعفر قزويني ميباشند. ميرزاجعفر قزويني در حله وفات يافت و در نجف اشرف دفن گرديد.
12) ارتحال آيت اللَّه "سيدابوالحسن رفيعي قزويني" (1395 ق): آيتاللَّه ميرزا ابوالحسن رفيعي قزويني در سال 1310 ق در قزوين به دنيا آمد و دروس حوزوي را در قزوين و سپس در تهران گذراند. پس از ورود آيتاللَّه حائري يزدي به قم، به اين شهر عزيمت كرد و به تدريس و تاليف پرداخت. ميرزاي قزويني پس از اخذ درجهي اجتهاد راهي قزوين گرديد و حوزهي آن ديار را احياء كرد. وي از افراد نادري بود كه علوم عقلي و نقلي را به خوبي فرا گرفته و مدارج عالي كمال را پيمود. علامه سيدابوالحسن قزويني سرانجام پس از سالها مجاهدت، در 85 سالگي به لقاءاللَّه پيوست و در حرم حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.
13) رحلت آيتاللَّه العظمي "سيد عبداللَّه شيرازي" زعيم حوزهي علميهي مشهد (1405ق): آيتاللَّه سيدعبداللَّه شيرازي در سال 1309 ق در بيت علم و فضيلت در شيراز به دنيا آمد. ايشان در 21 سالگي به همراه پدر بزرگوار خود به دليل مبارزات ضد استعماري انگليس به مدت شش ماه از شيراز تبعيد شد و پس از بازگشت، به تحصيل و تدريس ادامه داد. وي سپس به مدت سيزده سال در نجف اقامت گزيد و پس از اخذ اجتهاد به شيراز بازگشت. آيتاللّه شيرازي در مسير مخالفت با حكومت رضاخان متحمل سختيهاي فراواني گرديد. از اينرو مخفيانه راهي نجف شد و اين اقامت، چهل سال به طول انجاميد. ده سال پاياني عمر معظمٌ له در مشهد گذشت و حضور ايشان، حوزهي اين شهر را رونقي دوباره بخشيد. آيتاللَّه شيرازي همچنين در نهضت اسلامي مردم ايران به رهبري امام خميني همواره پشتيباني خود را اعلام داشته و در آگاه سازي افكار مردم مشهد، نقش مهي ايفا نمود. از آيتاللَّه شيرازي آثار و بناهاي فراواني به جاي مانده كه تاسيس مدارس، كتابخانهها، مساجد و... در شهرهاي مختلف از آن جملهاند. همچنين عُمدَةُالوسايل، الامامَةُ و الشيعَه و ذخيرةُ الصّالحين از جمله كتب اين عالم آگاه ميباشند.
14) 29 دسامبر 1937 ميلادي : قرارداد ايرلند امضاء شد به موجب اين قرار داد ايرلند جنوبي كه تا آن زمان در تصرف انگليس بود مستقل اعلام شد اما به علت بروز جنگ جهاني دوم اجراي مفاد قرار داد استقلال به تأخير افتاد گفتني است كه قبل از استقلال ايرلند ، در سال 1921 ميلادي كشور آ زاد ايرلند تشكيل شده بود و اين پيروزي بزرگ در نتيجه مبارزات مستمر ايرلند بدست آمده بود. كشور آزاد ايرلند ايالتهاي پروتستان نشين شمالي را به انگليس واگذار كرده بود سرانجام در سال 1949 ميلادي ايرلند جمهوري مستقل اعلام شد شايان توجه است كه با وجود اين مبارزات ، و كسب استقلال ، هم اكنون نيز شاخه نظامي ارتش آزاد بخش ايرلند با سربازان انگليس مستقر در ايرلند مبارزه مي كند.
15) 29 دسامبر سال 1954 ميلادي : سرزمين گويان هلند معروف به سورنيام به استقلال رسيد سورنيام تاقرن شازدهم ميلادي در تصرف قواي انگلستان بود در آن زمان براساس معاهده صلحي كه ميان دولتهاي هلند و انگليس منعقد شد سورنيام به هلند واگذار شد اين سرزمين قبل از كسب استقلال كامل ، در سال 1945 ميلادي به خودمختاري داخلي رسيد سورنيام در شمال آمريكاي مركزي قرار دارد و با كشورهاي برزيل ، گويان فرانسه هم مرز است گفتني كه غني ترين معادن بوكيست جهان در سورنيام است.
16) مرگ "كِلِمِنْسْ مِتِرنيخْ" صدراعظم معروف و مقتدر اتريش (1859م): كلمنس وِنتِسل لوتار مِتِرنيخ شاهزاده و سياستمدار معروف اتريش در اولين روز اوت سال 1773م به دنيا آمد. وي از سنين جواني وارد عرصه سياست شد و از 36 سالگي به عنوان وزيرخارجه اتريش انتخاب گرديد و از همين زمان مقام صدراعظمي اين كشور را نيز بر عهده گرفت و تا حدود 40 سال بعد، به صورت چهره اصلي سياست اروپا مطرح بود. مترنيخ ابتدا كوشيد اتحاد بافرانسه را عملي سازد. اما پس از عدم موفقيت در ميانجيگري ميان متحدين و ناپلئون بُناپارت، به متحدين پيوست و چون سياست خارجي كشورش را نيز بر عهده داشت توانست مقام بين المللي اتريش را بالا ببرد و در نتيجه در كشاندن كشورهاي اروپايى به ائتلاف و دسته بندي عليه فرانسه توفيق يافت. وي كه سياستمداري محافظهكار بود هر كجا اثري از انقلاب و قيام مردمي مشاهده مينمود آن را با بيرحمي فراوان سركوب ميكرد. مترنيخ بر اين عقيده بود كه با حفظ وضع موجود ميتوان نظم و آرامش را بر قرار ساخت. جاسوسي، سانسور و سركوبي مسلحانه جنبشهاي آزاديخواهي، از مشخصات اصلي سياست او بود. سه اصلِ پشتيباني از حاكميت مطلق، جلوگيري از تمايلات ناسيوناليستي و حفظ وضعِ موجود، از مختصات عمده مدام و مسلك مترنيخ به شمار ميرفت. در واقع اصول مترنيخ واكنشي بود نسبت به انقلاب فرانسه و عقائد و افكاري كه از آن ناشي ميشد. با اين حال اعلام دكترين مونروئه رئيسجمهور امريكا مبني بر عدم حق دخالت اروپا در منطقه امريكاي جنوبي باعث شد تا مرام مترنيخ در دنياي جديد متوقف شود و بيشتر كشورها را از همراهي با مترنيخ باز دارد. بنابراين تصميم انگلستان مبني بر جايگزين كردن سياست تجاري و اقتصادي به جاي سياست نظامي و نيز وقوع انقلابات داخلي در كشورهاي مختلفِ اروپايى، از علل زوال و انحطاط مرام و انديشه مترنيخ به حساب ميآيد. مترنيخ در مقام يك اتريشي متعصب در همه احوال منافع كشورش را بر ديگران ترجيح ميداد اما با اين همه، به علت اعمال شيوههاي ديكتاتوري مورد نفرت مردم كشورش بود. عصر مترنيخ كه سالهاي 1815 تا 1848م را پوشش ميداد. با انقلابهاي سال 1848 كه همه اروپا را فرا گرفت به پايان رسيد و با سرنگوني و فرار او از اتريش در سال 1848 دوره 40 ساله زمامداري وي نيز خاتمه يافت. كلمنس مترنيخ سرانجام در 29 دسامبر 1859 در سن 86 سالگي درگذشت.
18) امضاي قرارداد استقلال "ايرلند" بين رهبران ايرلند و انگلستان (1937م): در 29 دسامبر 1937م قرارداد استقلال ايرلند به امضاي رهبران جمهوري خواه ايرلند و دولت انگليس رسيد، اما به دليل آغاز جنگ جهاني دوم، دولت انگليس از اجراي اين قرارداد خودداري كرد. پس از جنگ جهاني دوم، جمهوري ايرلند جنوبي، در سال 1949م، رسماً استقلال خود را از انگليس اعلام كرد. استقلال جمهوري ايرلند، نتيجه هشت قرن مبارزه جمهوريخواهان ايرلند با انگليس بود. البته انگليس در ساليان قبل از آن، براي پايان دادن به مبارزات ايرلنديها، اختياراتي در زمينه اداره امور داخلي به كاتوليكهاي جمهوري خواه اين كشور داد. اما شش ايالت شمالي ايرلند كه اكثريت جمعيت آن را پروتستانهاي طرفدار انگليس تشكيل ميدادند، همچنان زير حاكميت مستقيم لندن باقي ماندند. به همين دليلْ، اقليت كاتوليك ايرلند شمالي به مبارزه براي خروج انگليس از ايرلند شمالي و وحدت دو ايرلند، ادامه ميدهد. كشور ايرلند جنوبي با بيش ازهفتاد هزار كيلومتر مربع مساحت، قسمت اعظم جزيره ايرلند را تشكيل ميدهد كه با فاصله كمي در غرب انگلستان قرار دارد. (ر.ك: 17 مارس)
19) تأسيس صندوق بين المللي توسعه كشاورزي وابسته به سازمان ملل متحد (1977م): نخستين اقدام براي تأسيس صندوق بينالمللي توسعه كشاورزي در جريان كنفرانس جهاني خواربار در رُم ايتاليا در سال 1974م انجام يافت. در 29 دسامبر 1977م، با تصويب مجمع عمومي و شوراي اقتصادي و اجتماعي سازمان ملل، بينالمللي توسعه كشاوري صندوق موسوم به ايفاد، به عنوان يكي از كارگزاريهاي تخصصي سازمان ملل تأسيس گرديد. از جمله اهداف ايفاد، مبارزه با گرسنگي و فقر روستاييان در كشورهاي در حال توسعه از طريق ارائه وام و كمكهاي بلاعوض به منظور رشد و توسعه امور كشاورزي در اينگونه كشورها عنوان شده است. منابع مالي اين صندوق توسط بانك جهاني، بانكهاي عمران منطقهاي و ساير مؤسسات وابسته به سازمان ملل متحد و همچنين كمكهاي داوطلبانه برخي كشورها، باز پرداخت وامها و درآمد حاصل از سرمايهگذاريهاي صندوق تامين ميشود. مقر اين صندوق در شهر رُم پايتخت ايتاليا است. اعضاي صندوق در سه دسته قرار گرفتهاند: كشورهاي پيشرفته صنعتي، كشورهاي عضو اوپك و كشورهاي در حال توسعه. اين صندوق داراي يك شوراي حكام، يك هيأت مديره و رئيس دبيرخانه ميباشد و هيأت مديره صندوق مسئول عمليات كلي صندوق ميباشد.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
1) 9 دي ماه سال 1357 هجري شمسي :
تظاهرات گسترده مردم مشهد با حملات مأموران رژيم طاغوت موجه شد. اين حملات و درگيريها به شهيد و مجروح شدن شمار زيادي از تظاهر كنندگان منجر شد. درگيري مأموران رژيم شاه با مردم زماني اوج گرفت كه تظاهر كنندگان سربازي را كه به آنان پيوسته بود با ابراز احساسات گرم و پرشور در ميان خود پذيرفتند. گفتني است كه در همين روز مأموران رژيم پهلوي به منزل آيت الله شيرازي حمله كردند وعدهاي را در منزل ايشان به شهادت رساندند.
2) ترور نافرجام "شيخ فضلاللَّه نوري" به دست كريم دواتگر عامل كميته مجازات(1287ش):
شيخ فضلاللَّه نوري از جمله عالمان بزرگي بود كه در رهبري مشروطه مشروعه نقش مهمي ايفا نمود و زمينههاي تحصن مردم عليه استبداد زمان را در حرم حضرت عبدالعظيم فراهم آورد. شيخِ شهيد، از جمله رادمرداني بود كه در برابر بيگانه سر تسليم فرود نياورد از اين رو طرح ترور شيخ، در سفارت انگليس تهيه شد و توسط عوامل سفارت به دست جوان ماجراجويي به نام كريم دواتگر داده شد تا به هنگام بازگشت شيخ به منزل به مورد اجرا درآيد. در اثر اين ترور، شيخ و تعدادي از همراهان زخمي شدند. هر چند پس از دستگيري كريم، شيخ او را بخشيد ولي در بازجويي از وي، اسامي افرادي به ميان آمد كه با سفارت انگليس در ارتباط بودند. نكته عبرتانگيز اين كه كريم دواتگر، درست هشت سال پس از شهادت شيخ فضل اللَّه نوري، به دست دوستانش به جرم قتل و اخاذّي به قتل رسيد. وي عضو گروهي بود كه به كميته مجازات شهرت يافتند و هدف از ايجاد اين تشكل را از بين بردن افراد خائن به مشروطه و مضر به حال مردم عنوان نمودند. بعدها با لو رفتن اعضاي اين كميته، برخي از اعضاي آن دستگير و اعدام و برخي ديگر فراري شدند.
3) ورود حضرت آيتاللَّه "سيد حسين طباطبايي بروجردي" به قم (1323 ش):
پس از ارتحال آيتاللَّه حاج شيخ عبدالكريم حائري يزدي مؤسس حوزه علميه قم در سال 1315ش، مسؤوليت اداره حوزه بر عهده سه تن از مراجع بزرگ عصر به نام حضرات آيات: سيد محمدتقي خوانساري، سيد محمد حجت كوه كمرهاي و سيد صدرالدين صدر قرار گرفت و اين مراجع سه گانه به مدت هشت سال، حوزه عظيم قم را به نحو احسن اداره كردند. در سال 1323 ش به دنبال بيماري آيتاللَّه سيد حسين بروجردي و بستري شدن ايشان در يكي از بيمارستانهاي شهر ري، دانشوران ساكن قم براي دعوت ايشان به قم و اقامت در آن شهر، اصرار زيادي ورزيدند و آن عالم بزرگ پس از بهبودي و تفأل به قرآن، هجرت به قم را برگزيدند. در نهايت معظم له با حمايت ياراني مجتهد و راستين در 9 دي 1323 ش برابر با 14 محرم 1364 ق وارد قم شد و زعامت شيعيان را به عهده گرفت. آيتاللَّه بروجردي تا پايان عمر به مدت نزديك به هفده سال در قم ماند و حوزه علمي اين شهر را با رونقي روز افزون قرين ساخت. در طي دوران حضور اين عالم برجسته و مرجع كل، عالمان نامداري در محضرش پرورش يافتند و خدمات و آثار و بركات فراواني ارايه گرديد.
4) معرفي "شاپور بختيار" به عنوان نخست وزير خاندان پهلوي (1357 ش):
شاه پس از تعيين ارتشبد غلامرضا ازهاري به رياست دولت نظامي، با ايراد نطق معروف خود به اشتباهات خويش اعتراف نمود كه اين امر به تزلزل كابينه كمك زيادي كرد. در آن تاريخ براي شاه مسلَّم و يقين شده بود كه دوران پادشاهي او پايان يافته است و خيلي زود بايد خاك ايران را ترك كند. او همچنين اعتقادي به جانشيني وليعهدِ خود نيز بر تخت سلطنت نداشت. تنها، انگيزهاش اين بود كه حكومت را به دست ديگري بسپارد و خود از ايران خارج شود. از اين رو از همان روزهاي نخستين حكومت ازهاري، يك دسته از نظاميان براي كنترل اوضاع بر سر كار آمدند. در دوران رياست ازهاري بر دولت، تظاهرات وسيع مردمي به ويژه در تاسوعا و عاشوراي 1357، مشروعيت رژيم پهلوي را زير سؤال برد و ازهاري براي آرام كردن مردم، به بازداشت ظاهري دولتمردان سابق دست زد. اما، اين عوامفريبيها نيز راه به جايي نبرد. در پي ناكامي دولت ارتشبد ازهاري در سركوب قيام مردم مسلمان ايران، محمدرضا شاه، شاپور بختيار را در 9 دي 57 به نخست وزيري برگزيد و او نيز كابينهاش را در شانزدهم دي ماه معرفي كرد. شاه و آمريكا، اميدوار بودندبختيار بتواند با شعارهاي ملي گرايانه و سياستهاي به ظاهر اصلاح طلبانه، مردم ايران را از ادامه انقلاب باز دارد. اما مردم ايران كه از نيرنگ آمريكا و رژيم شاه آگاه بودند، به مخالفت با بختيار پرداختند و او را سرسپرده دستگاه استبدادي داخلي و بيگانگان خواندند. حضرت امام نيز در اعلاميهاي كه از پاريس منتشر نمودند، دولت بختيار را فاقد مشروعيت اعلام كرده و مردم را به مقابله با آن فرا خواندند. بختيار تا پيروزي انقلاب اسلامي در اين مقام باقي ماند ولي با برچيده شدن نظام طاغوت، از كشور گريخت. 
6) آغاز هفته احياي امر به معروف و نهي از منكر
9) اول ماه محرم الحرام61هجري قمري:
امام حسين (ع) درمسيرحركت تاريخي خويش پس ازورود به عراق درمكاني بنام شِراف منزل كردند و پس ازفراهم كردن ذخيرهاي ازآب به راهشان ادامه دادند. دراواسط روزنيروهاي دشمن ازدورنمايان شدند؛ ازاين رو ياران امام درمكاني امن پناه گرفتند. سپاه د شمن مركب از1000تن به فرماندهي حرّبن رياحي مأموريت داشت كه راه را برامام حسين (ع) ببندد يا ايشان را به شهادت برساند. اما امام حسين (ع) به ياران خود دستوردادند كه دشمن ار ازآب سيراب كنند. حرّ اگرچه هنگام نمازبه امام حسين(ع) اقتدا ميكرد، همچنان به تعقيب ايشان ادامه داد. اين نخستين روزازحماسهاي بود كه تاامروز جاودانه درتاريخ مانده است.
12) ارتحال آيت اللَّه "سيدابوالحسن رفيعي قزويني" (1395 ق):
آيتاللَّه ميرزا ابوالحسن رفيعي قزويني در سال 1310 ق در قزوين به دنيا آمد و دروس حوزوي را در قزوين و سپس در تهران گذراند. پس از ورود آيتاللَّه حائري يزدي به قم، به اين شهر عزيمت كرد و به تدريس و تاليف پرداخت. ميرزاي قزويني پس از اخذ درجهي اجتهاد راهي قزوين گرديد و حوزهي آن ديار را احياء كرد. وي از افراد نادري بود كه علوم عقلي و نقلي را به خوبي فرا گرفته و مدارج عالي كمال را پيمود. علامه سيدابوالحسن قزويني سرانجام پس از سالها مجاهدت، در 85 سالگي به لقاءاللَّه پيوست و در حرم حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.
13) رحلت آيتاللَّه العظمي "سيد عبداللَّه شيرازي" زعيم حوزهي علميهي مشهد (1405ق):
آيتاللَّه سيدعبداللَّه شيرازي در سال 1309 ق در بيت علم و فضيلت در شيراز به دنيا آمد. ايشان در 21 سالگي به همراه پدر بزرگوار خود به دليل مبارزات ضد استعماري انگليس به مدت شش ماه از شيراز تبعيد شد و پس از بازگشت، به تحصيل و تدريس ادامه داد. وي سپس به مدت سيزده سال در نجف اقامت گزيد و پس از اخذ اجتهاد به شيراز بازگشت. آيتاللّه شيرازي در مسير مخالفت با حكومت رضاخان متحمل سختيهاي فراواني گرديد. از اينرو مخفيانه راهي نجف شد و اين اقامت، چهل سال به طول انجاميد. ده سال پاياني عمر معظمٌ له در مشهد گذشت و حضور ايشان، حوزهي اين شهر را رونقي دوباره بخشيد. آيتاللَّه شيرازي همچنين در نهضت اسلامي مردم ايران به رهبري امام خميني همواره پشتيباني خود را اعلام داشته و در آگاه سازي افكار مردم مشهد، نقش مهي ايفا نمود. از آيتاللَّه شيرازي آثار و بناهاي فراواني به جاي مانده كه تاسيس مدارس، كتابخانهها، مساجد و... در شهرهاي مختلف از آن جملهاند. همچنين عُمدَةُالوسايل، الامامَةُ و الشيعَه و ذخيرةُ الصّالحين از جمله كتب اين عالم آگاه ميباشند. 
19) تأسيس صندوق بين المللي توسعه كشاورزي وابسته به سازمان ملل متحد (1977م):
نخستين اقدام براي تأسيس صندوق بينالمللي توسعه كشاورزي در جريان كنفرانس جهاني خواربار در رُم ايتاليا در سال 1974م انجام يافت. در 29 دسامبر 1977م، با تصويب مجمع عمومي و شوراي اقتصادي و اجتماعي سازمان ملل، بينالمللي توسعه كشاوري صندوق موسوم به ايفاد، به عنوان يكي از كارگزاريهاي تخصصي سازمان ملل تأسيس گرديد. از جمله اهداف ايفاد، مبارزه با گرسنگي و فقر روستاييان در كشورهاي در حال توسعه از طريق ارائه وام و كمكهاي بلاعوض به منظور رشد و توسعه امور كشاورزي در اينگونه كشورها عنوان شده است. منابع مالي اين صندوق توسط بانك جهاني، بانكهاي عمران منطقهاي و ساير مؤسسات وابسته به سازمان ملل متحد و همچنين كمكهاي داوطلبانه برخي كشورها، باز پرداخت وامها و درآمد حاصل از سرمايهگذاريهاي صندوق تامين ميشود. مقر اين صندوق در شهر رُم پايتخت ايتاليا است. اعضاي صندوق در سه دسته قرار گرفتهاند: كشورهاي پيشرفته صنعتي، كشورهاي عضو اوپك و كشورهاي در حال توسعه. اين صندوق داراي يك شوراي حكام، يك هيأت مديره و رئيس دبيرخانه ميباشد و هيأت مديره صندوق مسئول عمليات كلي صندوق ميباشد. 
