مترجم: زهرا هدایت منش
منبع:راسخون
منبع:راسخون
والتر بروخ مخترع سیستم پال که در تاریخ دوم مارس 1908 در شهر نیواشنات در آلمان غربی به دنیا آمد، پس از طی دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه به دانشکده‌ی فنی رفت و از همان موقع دانشجویی یعنی در سال 1929 به تحقیق و مطالعه علاقة فراوان داشت. در آن زمان در یک اداره‌ی تحقیقاتی و طراحی متعلق به مجارستانی‌ها به کار پرداخت و در همان زمان بود که تلویزیون سیاه و سفید توسط بال نیپ‌کو به معرض نمایش گذارده شد. بروخ به تلویزیون علاقه پیدا کرد و دنبال این رشته را گرفت و در سال 1935 به استخدام شرکت تلفونکن (آاگ) درآمد و در قسمت طراحی و تحقیقات شروع به کار کرد. وی از همان ابتدا می‌کوشید تا برنامه‌های نظری خود را با آزمایشات و تحقیقات توام سازد. در این رشته چنان شایستگی از خود نشان داد که به مقام دستیاری پروفسور فریتس شورتر رسید و در قسمت آزمایشگاه و تحقیقات فیزیک به فعالیت پرداخت.
در سال 1936 موفق شد دوربینی به نام ایکونوسکوپ بسازد و با همان دوربین شخصا از بازی‌های المپیاد 1936 فیلمبرداری کرد. در سال 1937 در نمایشگاه بین‌المللی پاریس دستگاه فیلم¬برداری ایکونوسکوپ به نمایش درآمد و به عنوان اعجاب انگیزترین اختراع به مردم جهان معرفی شد. در سال 1938 اولین برنامة زنده با همان دوربین انجام شد موضوع آن معرفی الکترونیک بود. در جنگ جهانی دوم همراه با ورنرفون براون مخترع موشک V2 توانست فاصلة پرتاب این موشک را با همان دوربین تا حدود 300 متر فیلمبرداری کند.
بروخ طی جنگ جهانی دوم، یک آزمایشگاه فیزیک برای تحقیقات و طراحی با کمک مهندسان و محققان فیزیک‌دان شوروی در برلین افتتاح کرد. بعد از جنگ جهانی یعنی در سال 1950 به کارخانة تلفونکن برگشت و دوباره کارش را در آن‌جا ادامه داد.
شرکت تلفونکن که احساس کرد از استعداد بروخ می‌تواند در زمینه‌های وسیعی استفاده کند، برای او یک آزمایشگاه مجهز ساخت که در زمینة مورد علاقة خود به تحقیق و طراحی بپردازد. آن‌‌گاه او روی یک سیستم رنگی به نام پال شروع به کار کرد.
در سال 1960 بروخ آزمایش‌های خود را دربارة تلویزیون رنگی آغاز کرد و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکرد تا این‌که موفق شد این سیستم را که به نوبة خود بی‌نظیر بود به مردم جهان هدیه کند. این سیستم به خصوص از نظر نیازهای جغرافیایی و اقتصادی طراحی شده بود
او در سوم ژانویه 1963 در یک برنامة رادیویی سیستم خود را به دنیا معرفی کرد. در 25 آگوست 1967 تصویر رنگی ابداعی او برای نخستین بار پخش شد و این افتخار بزرگ را نصیب مردم آلمان کرد.
بروخ تا به حال توانسته است جوایز مهمی را نصیب خود کند این جوایز توسط مرکز تحقیقات و آزمایشگاه الکترونیک کشورهای آمریکا، انگلستان، و خود آلمان به او هدیه شده است و بزرگ‌ترین جایزة وی انگشتر زیمنس (جایزة بزرگ تکنیک) بود. این جایزه به او و آقای ورنر فون براون مخترع موشک V2 و موشک V4 تعلق گرفت.
در سال 1937 با همکاری شرکت تلفونکن بروخ توانست با همان دوربین (ایکونوسکوپ) مرکز فرستنده‌ای در برلین ایجاد کند که شهرهای اطراف برلین را تحت پوشش قرار می‌داد. بروخ از دانشگاه هانوور به درجة دکتری در رشتة الکترونیک نایل شد و آلمانی‌ها او را پدر تلویزیون نام نهادند.
این مرد، تمام کامیابی‌‌های خود را زاییدة تعلیم و تربیت جامعة خویش می‌دانست و معتقد بود که کشور اوست که توانسته است وی را در این راه یاری دهد و به موفقیت برساند و سیستم را نه به نام خود بلکه پال نامید که به زبان آلمانی مخفف phase alternation line است. روز خوشبختی وی دهم آگوست 1977 یعنی دهمین سالگرد تولد سیستم رنگی پال بود که در فرانکفورت از شهرهای بزرگ آلملن یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد. فشرده‌ای از آن مصاحبه چنین بود:
چه چیزی در اختراع سیستم پال شما را بیشتر خوشحال کرده است؟
همکاری با بهترین مهندسان و کارکنان شرکت تلفونکن، تشویق شدن از طرف دولت و مطالعه و تحقیقات بین‌المللی در این زمینه، تا این‌که توانستم این سیستم را ارائه دهم.
آیا از طریق اختراع این سیستم ثروتمند شدید؟
خدا را شکر آن زمانی که یک مخترع و یا یک دانشمند بیچاره و بدبخت بود و عده‌ای مفت و مجانی ازدست‌رنج او استفاده می‌کردند گذشته است. هدف من ثروتمند شدن از طریق این کار نبوده است و در عین حال از زندگی خودم راضی هستم. البته باید به شما بگویم که هیچ دانشمند یا مخترعی نباید به خاطر طرح خود در فکر مادیات باشد، بلکه باید فکر او صرفا کمک به مردم باشد تا در کار خود موفق شود.
اکنون که بازنشسته شده‌اید چه کار می‌کنید؟
یک محقق یا دانشمند هیچ‌گاه بازنشستگی یا پیری دارد. او باید همیشه در حال تحقیق و مطالعه باشد. کار تدریس خود را در دانشگاه هانوور افتخارا دنبال خواهم کرد و بقیة وقت خود را به مطالعه و تحقیقات دربارة مطالب تازه‌ای ادامه خواهم داد.
آیا اختراع شغل شماست؟
خیر، باید بگویم به فکر حرف ادیسون می‌افتم که می‌گوید اختراع یعنی یک درصد ایده و 99 درصد عمل. به نظر من وقتی کای را اختراع می‌گوییم که از یک جنبه حرف به عمل رسیده باشد و پس از مطالعات و تحقیقات کامل و رفع اشکالات بتوان آن را ارائه داد.
آقای پروفسور امروز که ده سال از اختراع سیستم پال به عنوان دستاورد شما می‌گذرد و میلیون‌ها انسان چه در آلمان و سایر کشورهای جهان از آن استفاده می‌کنند چه احساسی دارید؟
خیلی خوشحال و بلکه مغرور هستم که هدف من خدمت به اجتماع بوده است و در کارم هم موفق شدم. البته باید یادآور شوم که این موفقیت را مدیون مملکت خود و حسن همکاری کارکنان شرکت تلفونکن و مردم آلمان هستم. امروز حدود 40 کشور بزرگ جهان از این سیستم بهره‌برداری می‌کنند و بعضی از کشورها نیز به طور غیر رسمی از این سیستم استفاده می‌کنند و هستند کشورهایی که در حال حاضر تصمیم گرفته اند سیستم خود را تغییر دهند و به پال تبدیل کنند. البته من عقیده دارم که تکامل تکنیک این سیستم که بدون اغراق یک سیستم جامع است می‌تواند در آیندة نزدیک در سراسر جهان انتشار یابد و استفادة جهانی از این سیستم بیش از حد پیش بینی من در این ده سال بوده است. امیدوارم در آینده کشورهای دیگری هم بتوانند از این سیستم بهره برداری کنند.
آیا شما از اول معتقد بودید که در کارتان موفق خواهید شد و آیا فکر می‌کردید لتوانید یک سیستم جامع و کامل اختراع کنید؟
نه! اگر بگویم بله اغراق کرده‌ام ولی همیشه امیدوار بودم که این کار را بکنم یعنی پس از مطالعة کامل سیستم آمریکایی NTSC به این فکر افتادم که چون کشورهای اروپایی از لحاظ جغرافیایی در نواحی کوهستانی و جنگلی قرار گرفته‌اند و سیستم (NTSC) نواقصی دارد، به خصوص در این زمینه که قسمت سینکرونیزاسیون رنگ آن خیلی ضعیف است و این کشورها از این سیستم خوب نمی‌توانند بهره برداری کنند، در فکر رفع عیب و نواقص آن و طرح یک سیستمجدید افتادم. تحقیقات و آزمایش‌های خود را شروع کردم تا موفق شدم.
نظر شما دربارة سیستم NTSC چیست و چرا با وجود این‌که این سیستم دارای نواقصی است، هنوز کشورهای آمریکا و ژاپن از آن استفاده می‌کنند؟
باید بگویم که سیستم NTSC سیستم مادر بوده است. چه سیستم پال و چه سیستم سکام از این سیستم آمریکایی الهام گرفته‌اند. اما راحع به جواب سوال دوم که چرا هنوز از این سیستم در آمریکا و ژاپن استفاده می‌کنند، شاید به دو دلیل باشد: اولا چون سیستم NTSC چند سال قبل از سیستم پال و سکام در این کشورها شروع به کار کرده و میلیون‌ها گیرندة رنگی ساخته شده و مردم ار آنها استفاده می‌کنند و برای تبدیل یک سیستم به سیستم دیگر هزینة زیادی لازم است. 0تغییرات کلی در سیستم‌های فرستنده و گیرنده‌های رنگی) ثانیا از لحاظ جغرافیایی فکر می‌کنم این کار ضروری نبوده و به همین جهت این کشورها از سیستم خود استفاده می‌کنند.
شاید یک شک و شبهه باشد که این سوال را مطرح می‌کنم. آیا سیستم پال در گیرنده است یا در فرستنده یا در هر دوی آنها؟
هدف این سیستم رفع نقص هم در فرستنده و هم در گیرنده بوده است. بعضی از کشورها هستند که سیستم دیگری دارند ولی در فرستندة خود از سیستم پال استفاده می‌کنند.
آیا می‌توانید نام این کشورها را بگویید؟
به دلایل سیاسی پرسش شما را بی‌پاسخ می‌گذارم.
