گنج نهان

در ميكــــده با آه و فغان آمده‏ام
از دغـــل‏بــــــــازى صوفى به امان آمده‏ام
شيخ را گـــــو كــه درِ مــدرسه بربند كه من
زيـن همـــه قال و مقال تو به جان آمده‏ام
سر خـــــــــُم باز كــن اى پير كه در درگه تو
با شعف، رقص كنان ، دست فشان آمده‏ام
گــــــرهـــــــــى باز نگــردد مگر از غمزه يار
بـــر درش بـــا تــــن شوريده، روان آمده‏ام
همه جا خانه يار است كه يارم همه جاست
پس ز بتخانه سوى كعبه چسان آمده‏ام
راز بگشــــا و گــــــــره باز و معمـــــا حل كن!
كــــه از اين باديه بى تاب و توان آمده‏ام
تــــــا كــه از هيچ كنم كوچ به سوى همه چيز
بــــوالهوس در طمـــع گنج نهان آمده‏ام