مترجم: محمد علی آصفی پور
منبع:راسخون
منبع:راسخون
اقتصاد افریقا
اگر چه آفریقا قاره ای است که منابع و مواد خام را دارد، بخش بزرگی از جمعیت آن در فقر زندگی می کنند. در چند دهه گذشته، سطح زندگی بهبود یافته است، اما درآمد هنوز بسیار پایین است. علاوه بر این، آفریقا به شدت به محصولات کشاورزی و مواد معدنی به عنوان منبع درآمد وابسته است.کشاورزی
کشاورزی مهم ترین فعالیت اقتصادی و راه درآمد برای مردم آفریقا است. تقریبا 70 درصد از جمعیت آن در کشاورزی مشغول به کار هستند.اکثر جمعیت این قاره به محصولات اساسی، مواد غذایی که مردم به آنها نیاز دارند و رژیم غذایی آنها را پایه گذاری می کنند، وابسته هستند. این شامل ذرت، سورگوم، برنج، گندم و همچنین میوه ها و سبزیجات و سیب زمینی است. محصولات صادراتی بر روی مزرعه های بزرگ رشد داده میشوند و به کشورهای دیگر صادر می شوند. آنها شامل کاکائو، موز و قهوه می شوند.
در بسیاری از کشورهای آفریقایی، تولید مواد غذایی نمی تواند متناسب با افزایش جمعیت ادامه یابد. این منجر به کمبود مزمن مواد غذایی می شود. برخی از کشورهای آفریقایی از صادرکنندگان مواد غذایی مواد غذایی در قرن گذشته به وار کنندگان مواد غذایی در امروز تبدیل شده اند. با این حال، اکثر آنها پول و سرمایه برای وارد کردن غذا از خارج ندارند. علاوه بر این، تغییرات آب و هوایی و خشک سالی های گسترده در بسیاری از نقاط آفریقا منجر به قحطی و گرسنگی می شود.
دام داری در تمام نقاط آفریقا افزایش یافته است. گوسفند، بز، شتر، خوک و دیگر حیوانات برای غذا، پوست و به عنوان حیوانات کار و حمل و نقل نگهداری می شوند.
یک کشاورز در کنیا - عکس توسط نیل پالمر (CIAT).
معدن
آفریقا غنی از مواد معدنی و مواد خام است. این قاره دارای ذخایر زیادی از مس، طلا، فسفات، پلاتین و مواد معدنی است. صنایع معدنی در کشورهای جنوب استوا قرار دارد. الماس، طلا و زغال سنگ در آفریقای جنوبی تولید می شود که دارای پیشرفته ترین صنعت معدن است. نیجریه بزرگترین کشور تولید کننده نفت آفریقا است. بوکسیت و فسفات ها در مراکش تولید می شوند.در حالی که آفریقا منابع زیادی دارد، آنها بازارهای جهانی را کنترل نمی کنند. اکثر کشورها مواد اولیه را پردازش نمیکنند اما آنها را به کشورهای توسعه یافته صادر میکنند. مبارزه بر روی مواد اولیه نیز منجر به درگیری و جنگ در آفریقا شده است. به عنوان مثال، فروش الماس غیرقانونی، در دهه 1990 کمک مالی به جنگ داخلی در سیرالئون کرد.
ساخت
صنعت یک بخش جوان از اقتصاد آفریقا است. اکثر صنایع پس از استقلال کشورها از اروپا تاسیس شدند. در طول دوره استعماری آنها محصولات نهایی خود را از اروپا به دست میآوردند، اغلب با قیمت بالا. بسیاری از کشورها هنوز بخش های صنعتی را دارند توسعه می دهند. در حالی که خارجیها شرکت های زیادی در آن جا دارند، تعداد بازرگانان جوان آفریقایی که شرکت هایی تجاری را باز کرده اند، به طور پیوسته در حال رشد است.گردشگری
گردشگری یک منبع پیشرو درآمد در حداقل برخی از کشورهای آفریقایی است. میلیون ها نفر از سراسر جهان از سایت های تاریخی مصر باستان بازدید می کنند. دیگران به کوه های شرق آفریقا سفر می کنند و یا در یک سیاحت اکتشافی در آفریقا به یکی از مناطق حفاظت شده حیات وحش در کنیا یا تانزانیا می روند. تعارضات، جنگ ها و قیام ها در طول بهار عربی گردشگران را از مصر و شمال آفریقا دور نگه داشت.حمل و نقل در بسیاری از کشورهای آفریقایی توسعه یافته است. فقط طبقه های متوسط و بالاتر اتومبیل های خود را دارند. بسیاری از آفریقایی ها به دنبال راه رفتن یا استفاده از اتوبوس ها و دوچرخه ها به عنوان یک روش حمل و نقل هستند. حمل و نقل هوایی در مکان هایی است که گردشگران را جذب می کند، مانند مصر و کنیا.
عبور فیل از یک جاده در پارک ملی Kruger، آفریقای جنوبی
تجارت
در دهه های گذشته، تجارت بین المللی اکثر آفریقا را ترک کرده است. در حالی که بسیاری از کشورها محصولات کشاورزی و مواد معدنی خود را صادر می کنند، باید اکثریت محصولات صنعتی، کالاهای پیشرفته و همچنین انرژی را وارد کنند. شرایط تجارت - تعادل بین ارزش صادرات و واردات - به نفع کشورهای توسعه یافته و به ضرر کشورهای در حال توسعه در آفریقا است. این تراز 40 سال است که رو به نزول بوده است، زیرا افریقا تنها مواد خام و مواد غذایی را صادر می کند و محصولات گران قیمت را وارد می کند.
کمک خارجی
در بین تمام قاره ها، آفریقا بزرگترین سهم از کمک های خارجی را دریافت می کند. معمولا این به صورت پولی است که بانک جهانی به کشورهای آفریقایی قرض می دهد، اما غرب به کمک آفریقا به شکل مشاوران، پزشکان و معلمان کمک می کند.کمک های خارجی به آفریقا در توسعه اجتماعی و اقتصادی این قاره کمک کرده است. با این حال، وام ها بسیاری از کشورها را با بدهی ها واگذاشتهاند که نمی توانند بازپرداخت کنند.
کشورهای آفریقایی با تولید ناخالص داخلی (GDP) بر حسب دلار در سال