نویسنده: صمصام صانعی
نام علمی:
Levisticum officinale Koch، نام فرانسه Liveche و نام انگلیسی آن Lovage می‌باشد. نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، زیره‌ی کوهی، گلپرکاذب، کرفس الجبل، کاشِم و کاشِن نامیده شده است.تیره گیاه:
جعفری Umbelliferaeنوع گیاه:
بوتهمشخصات ظاهری:
گیاهی است علفی و پایا با ساقه‌ای ضخیم و استوانه‌ای به ارتفاع حدود یک و نیم متر گاهی موارد بیشتر، برگ‌های آن ضخیم، گوشتدار و تقسیم شده به برگچه‌های لوزی شکل، دندانه‌دار و نامساوی و رنگ برگ‌ها سبز تیره و براق می‌باشد. گلهایش مجتمع به صورت چتر مرکب، کوچک و زردرنگ هستند. میوه آن بیضویِ دراز، زرد رنگ گاهی موارد مایل به قهوه‌ای و پس از رسیدن بسیار معطر می‌باشد.طبیعت:
طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن خیلی گرم و خشک است.رویش جغرافیایی:
در اغلب نواحی معتدله اروپا، آسیا و آمریکا و در ایران بیشتر در استان‌های کرمان، هرمزگان و فارس انتشار دارد.ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در ریشه و میوه:
در ریشه گیاه رزین، اسانس (شامل ترپینئول، اترها، اسید استیک، اسید والرینیک، بنزوئیک اسید، میریستیک اسید، پینن، دیپانتن و غیره)، انواعی از قندها و مالیک اسید وجود دارد. در میوه آن نیز اسانسی با ترکیب شیمیایی شبیه اسانس ریشه یافت شده است.بخش مورد استفاده:
ریشه و تخم (میوه)نحوه مصرف:
معمولاً ریشه و تخم انجدان را به صورت دم کرده یا جوشانده استفاده می‌کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها نحوه و مقدار مصرف را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند.بیشتر بخوانید:انجدان رومی
خواص درمانی:
قاعده‌آور و تنظیم کننده عادت ماهیانه، محرک عضلات روده و اشتهاآور، ضد اسپاسم و بهبود دهنده عملکرد کلیه‌ها، ضد استسقاء و برطرف کننده نارسایی‌های کبدی و کلیوی، تصفیه کننده خون و هضم کننده غذا، مقوی معده و بادشکن، افزاینده خونریزی‌های زنانه و تقویت کننده عمومی بدن می‌باشد. در ضمن برای رفع ورم کلیه، ورم مثانه، روماتیسم، یرقان، نقرس و کم خونی نیز مفید است.تذکر:
زیاده‌روی در مصرف آن برای مثانه مضر است و اشخاص گرم مزاج نیز باید از مصرف آن خودداری کنند.منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول. با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: حافظ نوین، اول.
