نویسنده: مجتبی یزدانی
مقدار پولی که در فعالیت‌های ورزشی درسی و دانشگاهی خرج می‌شود. کمتر از 400 هزار دلار در دانشگاه‌هایی کوچک تا 6 میلیون دلار در یک دانشگاه بزرگ، متفاوت است. دانشگاههای بزرگ برای بانوان نیز تنوع دارند، در حالی که دانشکده‌های کوچک ممکن است فقط تعدادی فعالیت ورزشی و برخی از تیم‌های ورزشی باشگاهی را داشته باشند. مربیان در دانشکده‌های کوچک اغلب در کلاس‌های دانشگاهی درس می‌دهند و یک نفر ممکن است مربی دو یا چند تیم باشد و دو یا چند رشته‌ی ورزشی را نیز درس بدهد. دانشگاههای بزرگ‌تر چندین مربی برای بیشتر ورزش‌های خود دارند. مربیان کمتر به تدریس رشته‌های تحصیلی می‌پردازند و بیشتر آنها هیچ ارتباط رسمی با برنامه‌های درسی و تحصیلی دانشکده یا دانشگاه ندارند. مدارسی که فعالیت‌های ورزشی میان‌تحصیلی دارند، معمولاً به یک یا چند سازمان ملی یعنی سازمان ملی ورزشی دانشگاهی NCAA یا سازمان ملی ورزش‌های تحصیلی NAIA وابسته هستند. مؤسسه‌های عضو آنها به پنج گروه تقسیم می‌شوند که اندازه‌ی برنامه، سطح رقابت و نوع قوانین و قواعدی را منعکس می‌کنند که برنامه‌های ورزشی، را اداره می‌کنند. حوزه‌ی Dividion l شامل 325 مدرسه با برنامه‌های قدیمی می‌شود. این بند یا بخش سه جزوه دارد: الف) 117 مدرسه با تیم‌های قدیمی فوتبال (A-I) ب) 123 مدرسه یا برنامه‌های کوچک‌تر فوتبال که بر اساس اندازه‌ی ورزشگاه و میزان پول بلیت تماشاگران پایه‌ریزی شده است (I-AA). همچنین حوزه‌ی Division II و Division شامل 270 تا 410 مدرسه هستند. این مدارس برنامه‌های کوچک‌تری دارند و در سطح کمتری به رقابت می‌پردازند، هرچند رقابت اغلب شدید است. حتی اگر تیم‌های ورزشی دانشگاهی قدیمی در نظر گرفته شود، افراد اغلب فکر می‌کنند که آنچه در رسانه‌ها می‌خوانند و می‌نویسند، همه‌ی فعالیت‌های ورزشی دانشگاهی را نشان می‌دهند. هرچند این موضوع مهمی نیست، بیشتر فعالیت‌های وزشی در مدارس و ورزش‌های پرچهره‌ای که توجه بسیار زیادی را معطوف خود می‌کنند، درآمدزایی طولانی مدت ندارند. مدارسی که برنامه‌های ورزشی قدیمی را پیگیری می‌کنند بر فوتبال و بسکتبال مردان تأکید دارند، چون این فعالیت‌های ورزشی بهترین ظرفیت برای درآمدزایی را دارند. فوتبال بیشترین استعداد برای پول‌سازی را دارد و به حدود شصت تا هفتاد دانشگاه بزرگ سود می‌رساند، اما برای 170 دانشگاه دیگر Dividion l ضرر مالی دارد. بسکتبال مردان به ندرت به اندازه‌ی فوتبال پول‌ساز است، اما هزینه‌ی کمتری دارد و خطر ضرر مالی آن کمتر است، هرچند هاکی و بسکتبال زنان در چند دبیرستان پول‌ساز است و هیچ فعالیت ورزشی دیگری آنقدر پول‌ساز نیست که هزینه‌های خود را تأمین کند. بنابراین قدیمی بودن یک فعالیت ورزشی لزوماً به معنای سوددهنده یا حتی بسیار درآمدزا نیست.
سطح کلی استعداد ورزشی در مدارس NCAA Divisionl بالاتر از Division l یا NAIA است. ورزشکاران در مدراس Dividion l احتمالاً به بورسیه‌های تحصیلی یا برنامه‌های حمایت درسی بیشتر دسترسی دارند که از طرف بخش و سازمان‌های ورزشی حمایت مالی می‌شوند. همچنین مقدار مسافرت تیم در مدارس Dividion l بیشتر، پوشش رسانه‌ای ملی و محلی آن گران‌تر و شرط‌بندی روی بر دوباخت آنها نیز بیشتر است.
همه‌ی مدارس و دبیرستان‌ها عضویت خود را در NCAA حفظ نمی‌کنند. بعضی از مدارس به عضویت NAIA درمی‌آیند. مدارس NAIA نیز تا دوازده تیم ورزشی مرد و یازده تیم ورزشی زن دارند. کمک‌های بورسیهای و مالی ورزشی ممکن است از طریق آن اعطا شود و همچنین بیشتر برنامه‌های تیم‌ها طولانی مدت در نظر گرفته می‌شود، NAIA حدود 309 دانشکده و دانشگاه را در 2002 به عضویت گرفته است که 113 عضو کمتر از 1993 داشته است. NAIA در حفظ اعضای خود و رو به رویی با قدرت در حال رشد و نفوذ NCAA دوران سختی را سپری می‌کند که تقریباً کنترل انحصاری کاملی را بر فعالیت‌های ورزشی میان دانشگاهی دارد. بودجه‌ی اختصاصی به NCAA از بودجه‌ی NAIA کم کرده است.
دانشگاههای مذهبی نیز فعالیت‌های ورزشی دارند. 112 دانشگاه مذهبی به عضویت سازمان ملی ورزش دانشگاههای مذهبی (NCAA) درآمده‌اند، هرچند تقریباً نیمی از آنها عضویت دوجانبه NCAA خود را با هر یک از NAIA یا NCAA Division lll حفظ کرده‌اند.
حتی اگر تیم‌های ورزشی دانشگاهی قدیمی در نظر گرفته شود، افراد اغلب فکر می‌کنند که آنچه در رسانه‌ها می‌خوانند و می‌نویسند، همه‌ی فعالیت‌های ورزشی دانشگاهی را نشان می‌دهند. هرچند این موضوع مهمی نیست، بیشتر فعالیت‌های وزشی در مدارس و ورزش‌های پرچهره‌ای که توجه بسیار زیادی را معطوف خود می‌کنند، درآمدزایی طولانی مدت ندارند.
بهتر است برنامه‌های طولانی مدت و فعالیت‌های ورزشی پرچهره را مطالعه کنیم؛ چون از لحاظ اجتماعی، محلی دائمی را در فضای دانشگاه اشغال می‌کنند که تعداد اعضای آن بسیار زیاد است. البته وقتی تنها توجه خود را به آن برنامه‌ها و فعالیت‌های ورزشی معطوف کنیم، گرایش‌های انحرافی از برنامه‌های ورزشی دانشگاهی و ورزشکاران به وجود می‌آید.
منبع مقاله :
یزدانی، مجتبی؛ (1395)، ورزش و مدیریت جهادی، تهران: تیسا، چاپ اول
مقدار پولی که در فعالیت‌های ورزشی درسی و دانشگاهی خرج می‌شود. کمتر از 400 هزار دلار در دانشگاه‌هایی کوچک تا 6 میلیون دلار در یک دانشگاه بزرگ، متفاوت است. دانشگاههای بزرگ برای بانوان نیز تنوع دارند، در حالی که دانشکده‌های کوچک ممکن است فقط تعدادی فعالیت ورزشی و برخی از تیم‌های ورزشی باشگاهی را داشته باشند. مربیان در دانشکده‌های کوچک اغلب در کلاس‌های دانشگاهی درس می‌دهند و یک نفر ممکن است مربی دو یا چند تیم باشد و دو یا چند رشته‌ی ورزشی را نیز درس بدهد. دانشگاههای بزرگ‌تر چندین مربی برای بیشتر ورزش‌های خود دارند. مربیان کمتر به تدریس رشته‌های تحصیلی می‌پردازند و بیشتر آنها هیچ ارتباط رسمی با برنامه‌های درسی و تحصیلی دانشکده یا دانشگاه ندارند. مدارسی که فعالیت‌های ورزشی میان‌تحصیلی دارند، معمولاً به یک یا چند سازمان ملی یعنی سازمان ملی ورزشی دانشگاهی NCAA یا سازمان ملی ورزش‌های تحصیلی NAIA وابسته هستند. مؤسسه‌های عضو آنها به پنج گروه تقسیم می‌شوند که اندازه‌ی برنامه، سطح رقابت و نوع قوانین و قواعدی را منعکس می‌کنند که برنامه‌های ورزشی، را اداره می‌کنند. حوزه‌ی Dividion l شامل 325 مدرسه با برنامه‌های قدیمی می‌شود. این بند یا بخش سه جزوه دارد: الف) 117 مدرسه با تیم‌های قدیمی فوتبال (A-I) ب) 123 مدرسه یا برنامه‌های کوچک‌تر فوتبال که بر اساس اندازه‌ی ورزشگاه و میزان پول بلیت تماشاگران پایه‌ریزی شده است (I-AA). همچنین حوزه‌ی Division II و Division شامل 270 تا 410 مدرسه هستند. این مدارس برنامه‌های کوچک‌تری دارند و در سطح کمتری به رقابت می‌پردازند، هرچند رقابت اغلب شدید است. حتی اگر تیم‌های ورزشی دانشگاهی قدیمی در نظر گرفته شود، افراد اغلب فکر می‌کنند که آنچه در رسانه‌ها می‌خوانند و می‌نویسند، همه‌ی فعالیت‌های ورزشی دانشگاهی را نشان می‌دهند. هرچند این موضوع مهمی نیست، بیشتر فعالیت‌های وزشی در مدارس و ورزش‌های پرچهره‌ای که توجه بسیار زیادی را معطوف خود می‌کنند، درآمدزایی طولانی مدت ندارند. مدارسی که برنامه‌های ورزشی قدیمی را پیگیری می‌کنند بر فوتبال و بسکتبال مردان تأکید دارند، چون این فعالیت‌های ورزشی بهترین ظرفیت برای درآمدزایی را دارند. فوتبال بیشترین استعداد برای پول‌سازی را دارد و به حدود شصت تا هفتاد دانشگاه بزرگ سود می‌رساند، اما برای 170 دانشگاه دیگر Dividion l ضرر مالی دارد. بسکتبال مردان به ندرت به اندازه‌ی فوتبال پول‌ساز است، اما هزینه‌ی کمتری دارد و خطر ضرر مالی آن کمتر است، هرچند هاکی و بسکتبال زنان در چند دبیرستان پول‌ساز است و هیچ فعالیت ورزشی دیگری آنقدر پول‌ساز نیست که هزینه‌های خود را تأمین کند. بنابراین قدیمی بودن یک فعالیت ورزشی لزوماً به معنای سوددهنده یا حتی بسیار درآمدزا نیست.
سطح کلی استعداد ورزشی در مدارس NCAA Divisionl بالاتر از Division l یا NAIA است. ورزشکاران در مدراس Dividion l احتمالاً به بورسیه‌های تحصیلی یا برنامه‌های حمایت درسی بیشتر دسترسی دارند که از طرف بخش و سازمان‌های ورزشی حمایت مالی می‌شوند. همچنین مقدار مسافرت تیم در مدارس Dividion l بیشتر، پوشش رسانه‌ای ملی و محلی آن گران‌تر و شرط‌بندی روی بر دوباخت آنها نیز بیشتر است.
همه‌ی مدارس و دبیرستان‌ها عضویت خود را در NCAA حفظ نمی‌کنند. بعضی از مدارس به عضویت NAIA درمی‌آیند. مدارس NAIA نیز تا دوازده تیم ورزشی مرد و یازده تیم ورزشی زن دارند. کمک‌های بورسیهای و مالی ورزشی ممکن است از طریق آن اعطا شود و همچنین بیشتر برنامه‌های تیم‌ها طولانی مدت در نظر گرفته می‌شود، NAIA حدود 309 دانشکده و دانشگاه را در 2002 به عضویت گرفته است که 113 عضو کمتر از 1993 داشته است. NAIA در حفظ اعضای خود و رو به رویی با قدرت در حال رشد و نفوذ NCAA دوران سختی را سپری می‌کند که تقریباً کنترل انحصاری کاملی را بر فعالیت‌های ورزشی میان دانشگاهی دارد. بودجه‌ی اختصاصی به NCAA از بودجه‌ی NAIA کم کرده است.
دانشگاههای مذهبی نیز فعالیت‌های ورزشی دارند. 112 دانشگاه مذهبی به عضویت سازمان ملی ورزش دانشگاههای مذهبی (NCAA) درآمده‌اند، هرچند تقریباً نیمی از آنها عضویت دوجانبه NCAA خود را با هر یک از NAIA یا NCAA Division lll حفظ کرده‌اند.
بیشتر بخوانید: آمریکای لاتین و ورزش مدرن
حتی اگر تیم‌های ورزشی دانشگاهی قدیمی در نظر گرفته شود، افراد اغلب فکر می‌کنند که آنچه در رسانه‌ها می‌خوانند و می‌نویسند، همه‌ی فعالیت‌های ورزشی دانشگاهی را نشان می‌دهند. هرچند این موضوع مهمی نیست، بیشتر فعالیت‌های وزشی در مدارس و ورزش‌های پرچهره‌ای که توجه بسیار زیادی را معطوف خود می‌کنند، درآمدزایی طولانی مدت ندارند.
بهتر است برنامه‌های طولانی مدت و فعالیت‌های ورزشی پرچهره را مطالعه کنیم؛ چون از لحاظ اجتماعی، محلی دائمی را در فضای دانشگاه اشغال می‌کنند که تعداد اعضای آن بسیار زیاد است. البته وقتی تنها توجه خود را به آن برنامه‌ها و فعالیت‌های ورزشی معطوف کنیم، گرایش‌های انحرافی از برنامه‌های ورزشی دانشگاهی و ورزشکاران به وجود می‌آید.
منبع مقاله :
یزدانی، مجتبی؛ (1395)، ورزش و مدیریت جهادی، تهران: تیسا، چاپ اول
