نویسنده: صمصام صانعی
نام علمی:
Carica papaya L.، نام فرانسه Papayer و نام انگلیسی آن Papaya می‌باشد. نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، پاپایا، بباز و بابایا نامیده شده است.تیره گیاه:
پاپایاسه Papayaceaeنوع گیاه:
درختمشخصات ظاهری:
درختی است دو پایه به ارتفاع حدود 4 متر گاهی موارد بیشتر با ساقه‌ای استوانه‌ای و تقریباً بدون شاخه، ساقه آن در قسمت قاعده توپر و مقاوم و در قسمت انتهایی رأس حالت اسفنجی و تقسیم شده به جدارهای گوشتدار از ناحیه داخل است. پوست تنه درخت تقریباً ضخیم و متمایل به سبز و پوشیده از یک قشر نازک خاکستری می‌باشد. برگ‌های آن بزرگ به طول حدود 40 سانتی‌متر و دارای دمبرگی دراز می‌باشند. تمام برگ‌های گیاه در قسمت انتهایی واقع شده به طوری که امتداد تنه درخت بدون برگ مشاهده می‌شود. مسکن سرفه‌های مقاوم و خلط‌آور، دفع کننده انواع کرم‌ها از بدن و برطرف کننده سوءهاضمه، برطرف کننده کم خونی دختران جوان و ضد باکتری می‌باشد. در ضمن برای بزرگ شدن طحال، لکه‌های پوستی، کک مک‌های صورت، اگزما، پسوریازیس، ورم پاها و عقب افتادن قاعدگی نیز مفید است پهنک برگ‌ها منقسم به حدود 7 تا 11 تقسیم عمیقِ دندانه‌دار و گل‌های آن نر و ماده که در بین برگ‌های رأس ساقه‌ها ظاهر می‌شوند. گل‌های نر آن سفید مایل به زرد و گل‌های ماده سفید برفی و میوه‌اش بزرگ به طول حدود 30 سانتی‌متر و به قطر حدود 15 سانتی‌متر که پس از رسیدن به رنگ زرد مایل به نارنجی در می‌آید و در داخل میوه تعداد زیادی دانه‌های قهوه‌ای رنگ وجود دارد.طبیعت میوه:
طبق نظر حکمای سنتی طبیعت آن گرم و تر است.رویش جغرافیایی:
در اغلب نواحی گرم و مساعد بعضی از مناطق کشورها و جزایر بخصوص جزایر موریس، آنتیل و هائیتی و در کشورهای هند، برزیل، کلمبیا و در بسیاری از نواحی آمریکای جنوبی به حالت نیمه وحشی انتشار دارد. این درخت در ایران نمی‌روید ولی در بعضی از نواحی جنوب مانند میناب و چابهار پرورش داده می‌شود.بیشتر بخوانید: حقایقی در رابطه با مواد تغذیه ای میوه ی پاپایا
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در میوه:
پاپائین، کارپائین و غیره در آن تشخیص داده شده است.بخش مورد استفاده:
میوهنحوه مصرف:
معمولاً میوه‌ی رسیده مصرف خوراکی دارد.خواص درمانی:
مسکن سرفه‌های مقاوم و خلط‌آور، دفع کننده انواع کرم‌ها از بدن و برطرف کننده سوءهاضمه، برطرف کننده کم خونی دختران جوان و ضد باکتری می‌باشد. در ضمن برای بزرگ شدن طحال، لکه‌های پوستی، کک مک‌های صورت، اگزما، پسوریازیس، ورم پاها و عقب افتادن قاعدگی نیز مفید است.تذکر:
مصرف آن برای خانم‌های باردار و مادران شیرده مضر است.منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.
