معرفی قره‌قاط یا قره‌قاط ایرانی و خواص درمانی آن

این گیاه با گیاه دیگری که آن را قره‌قات می‌نویسند و گونه‌ی دیگری از انگور فرنگی است به کلی متفاوت می‌باد. قره‌قاط گونه‌های مختلفی دارد که در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به گونه‌ای از قره‌قاط که بیشتر در ایران می‌روید اشاره شده است.

نام علمی:

Vaccinium arctostaphylos L.، نام فرانسه Airelle و نام انگلیسی آن Caucasian whortleberry می‌باشد. نام‌های دیگر آن در کتب طب سنتی، سیاه گیله، سیاه‌دار، قراقاط و قراقاظ نامیده شده است.

تیره گیاه:

خلنگ Ericaceae

نوع گیاه:

درختچه

مشخصات ظاهری:

درختچه‌ای است به ارتفاع حدود 2 متر گاهی موارد بیشتر و برگ‌های آن بیضوی، نوک‌تیز و بدون دمبرگ می‌باشند. گل‌های آن خوشه‌ای، جام گل‌ها استوانه‌ای و رنگ گل‌ها سفید مایل به سبز و در بعضی موارد مایل به صورتی است. میوه‌اش مدور به ابعاد یک نخود، ارغوانی رنگ و مایل به سیاه می‌باشد.

طبیعت میوه:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و خشک است.

رویش جغرافیایی:

اغلب در جنگل‌های شمال ایران بخصوص در فومن، طالش، کلاردشت، لاجیم و جنگل‌های اسالم به خلخال انتشار دارد. در ضمن در منطقه‌ی قفقاز نیز یافت می‌شود.

بیشتر بخوانید: نوشیدنی‌هایی برای کاهش وزن

 

بخش مورد استفاده:

میوه. در ضمن برگ درختچه نیز خواص درمانی دارد.

نحوه مصرف:

معمولاً میوه را به صورت خام، پخته یا دم کرده استفاده می‌کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند.

خواص درمانی:

کاهنده قند خون و قطع کننده خونریزی سینه، برطرف کننده تورم قولون و ضد اسهال، کاهنده فشار خون و ضد التهاب دهان و حنجره می‌باشد. در ضمن دم کرده برگ آن نیز ادرارآور و مفید برای ناراحتی‌های مزمن مخاطب مثانه و مجاری ادراری است.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.