12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009 |
|
1) 12 تير سال 1320 هجري قمري :
علامه شيخ ابوعبدالله زنجاني مؤلف و از استادان بر جسته دانشگاه تهران بدرود حيات گفت. ايشان تحصيلات خود را تا درجه اجتهاد در نجف سپري كرد و در زادگاهش زنجان به تدريس و تأليف پرداخت. او از سال 1314 شمسي استاد دانشگاه تهران شد و در تاريخ و فلسفه و اخلاق تدريس كرد. بيشترين شهرت وي به سبب تأليف كتاب نفيس تاريخ القرآن مي باشد. اصل اين كتاب به زبان عربي است و ابوالقاسم سحاب آن را به زبان فارسي برگردانده و استاد احمد امين دانشمند مصري مقدمه اي خواندني بر اين اثر گرانبها نگاشته است . آيت الله زنجاني نخستين دانشمند ايراني بشمار مي رود كه به عضويت فرهنگستان دمشق انتخاب شد و در مراسمي كه به همين مناسبت برگزار گرديد رساله اي درباره شخصيت علمي ملاصدرا شيرازي ارائه نمود. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
2) قتل "ميرزاده عشقي" شاعر و روزنامهنگار آزاديخواه (1303 ش):
محمدرضا كردستاني معروف به ميرزاده عشقي در سال 1272 ش درهمدان به دنيا آمد و در زادگاه خود به آموختن ادب و شعر پرداخت. ذوق و احساسات ادبي او آميخته با احساسات وطنپرستي، آزادي خواهي و اصلاحطلبي بود و در اين راه جسارت، از خود گذشتگي و بيباكي فراواني نشان داد. عشقي در دوران جنگ جهاني اول، به كشور عثماني رفت و در مدرسه دارالفنون آنجا تحصيل كرد. او هنگام رياست وزرايي وثوق الدوله، با قرارداد 1919 مخالفت كرد و مدتي زنداني شد. وي سپس درتهران، روزنامه قرن بيستم را كه حاوي مقالات و اشعار تندِ ضد هيئت حاكمه بود انتشار داد. عشقي در شماره اول اين روزنامه، كاريكاتورها، اشعار و مقالات تندي مبني بر هزل جمهوري و جمهوري خواهان اختصاص داد كه بلافاصله از طرف شهرباني، شمارههاي آن، جمع و سانسور شد و خود ميرزاده هم ظاهراً به سبب همين مقالات، در 12 تير 1303 ش به دست دو ناشناس در 31 سالگي كشته شد و جسدش را در ابنبابويه در ري به خاك سپردند. ميرزاده عشقي با آنكه از جوانان آزاديخواه و طرفدار رژيم جمهوري واقعي بود، مع هذا با اين جمهوري مصنوعي كه توسط رضاخان قلدر به ايرانيان تحميل ميشد، سخت مخالفت ميكرد.تابلوهاي ايده آل و كفن سياه از جمله آثار اوست كه شامل انتقاد از اوضاع اجتماعي ايران ميباشد. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
3) رحلت مرزبان حريم تشيع، علامه شيخ "عبدالحسين اميني" صاحب كتاب "الغدير" (1349ش) :
علامه شيخ عبدالحسين اميني در سال 1281ش (1320ق) در تبريز زاده شد. پس از فراگيري مقدمات علوم حوزوي در تبريز، راهي نجف اشرف شد و از محضر آيات عظام سيدابوتراب خوانساري و سيدمحمد فيروزآبادي فيض برد. ايشان در دوران جواني به كسب درجه اجتهاد نائل آمد و اين اجازه با تأييد و دستخط مراجع بزرگوار و آيات عظام سيدابوالحسن اصفهاني، ميرزاي ناييني، حاج شيخ عبدالكريم حائري يزدي و شيخ محمدحسين كمپاني اصفهاني همراه بود. وي پس از تكميل تحصيلات، به تأليف كتاب روي آورد و در ابتدا كتاب شهداءالفضيله، شرح حالي از 130 تن از علماي دين را به رشته تحرير در آورد و پس از آن خود را براي نگارش كتاب عظيم الغدير مهيا ساخت. اين كتاب بزرگترين و ارزشمندترين اثر علامه اميني است. ايشان بيشتر اوقات خود را صرف تحقيق و نگارش اين كتاب گرانسنگ نمود و خود آن بزرگوار در اينباره ميگويد: "هرگاه پشت ميز مينشستم كه الغدير را بنويسم مثل اينكه حضرت علي(ع) را در كنار ميز ميديدم كه مطالب را به من ديكته ميفرمود". علامه اميني براي يافتن مدارك معتبر درباره حديث غدير و ساير مطالب مربوط به اهلبيت(ع)، بارها به كشورهاي مختلف سفر كرد و دههزار كتاب را مطالعه نمود. اين عالمِ محقق همچنين كتابخانهاي با 42 هزار كتاب در نجف اشرف با نام كتابخانه اميرالمؤمنين(ع) تاسيس كرد و به همراه جمعي از ياران و با نسخهبرداري از كتب ناياب و منحصر به فردِ اسلامي، گنجينه نفيسي از آثار مذهبي را جمعآوري نمود. سرانجام علامه اميني، اين عالم رباني و رضواني در دوازدهم تيرماه 1349 ش برابر با 28 ربيعالثاني 1390 ق در هفتاد سالگي بدرود حيات گفت و در كتابخانهاش به خاك سپرده شد. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
4) سرنگوني هواپيماي مسافربري ايران توسط ناوگان آمريكايي در خليج فارس (1367 ش) :
در دوازدهم تيرماه 1367 ش روز برابر با سوم ژوئيه 1988 م، هواپيماي مسافربري ايرباس ايران كه از بندرعباس عازم دُبي بود، بر فراز آبهاي خليج فارس و در نزديكي جزيره هنگام مورد هجوم يگانهاي دريايي متجاوز آمريكايي مستقر در آبهاي خليج فارس قرار گرفت و سقوط كرد. اين هواپيما كه با موشك ناو جنگي وينسنس مورد حمله عمدي نيروهاي تجاوزگر و جنايتپيشه شيطان بزرگ قرار گرفت حامل 298 مسافر و خدمه بود كه تمامي آنها اعم از مرد و زن و كودك و نوجوان و كهنسال با وقوع اين جنايت فجيع به شهادت رسيدند. در ميان سرنشينان هواپيما، 66 كودك زير 12 سال، 52 زن و 46 تن تبعه كشورهاي خارجي نيز بودند كه كشته شدند. ساقط كردن هواپيماي مسافربري ايران از سوي جنايتكاران آمريكايي، در حقيقت يكي ديگر از مراحل رويارويي استكبار جهاني با جمهوري اسلامي ايران براي تقويت متجاوزان عراقي در جبهههاي جنگ و به زانو در آوردن مسؤولان نظام جمهوري اسلامي ايران بود. پس از سقوط اين هواپيما، مقامات آمريكايي براي توجيه اين جنايت نابخشودني، دلايل ضد و نقيضي عنوان كردند و كوشيدند اين اقدام خصمانه را يك اشتباه قلمداد كنند. اما با توجه به مجهز بودن كشتي جنگي وينسنس به پيشرفتهترين سيستمهاي راداري و رايانهاي و همچنين مشخص بودن نوع هواپيماي در حال پرواز، مسلَّم شد كه احتمال اشتباه وجود نداشته و اين اقدام، كاملاً خصمانه بوده است. با اين حال مقامهاي آمريكايي پس از چندي، در توهيني آشكار به ملت ايران، مدال شجاعت بر گردن ناخداي اين ناو انداختند و بدين سان حمايت رسمي خود را از اين جنايت اعلام نمودند. به هر تقدير، اين جنايت نيز در كنار جنايات بيشمار دولت آمريكا، در پرونده سياه استكبار جهاني ثبت شد و لكه ننگ ديگري بر تارك آن جنايت پيشگان نقش بست. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
5) 10رجب سال195هجري قمري :
«حضرت امام محمد تقي(ع)» نهمين ستاره درخشان آسمان ولايت و امامت درمدينه قدم به عرصه حيات نهادند. محمّدبن عليّ بن موسي بن جعفرُمكَنّي به ابوجعفرثاني ؛ و مشهوربه ابن الرضا و جوادالائمه بودند. بنابرروايات مشهورو معتبر، امام محمدتقي(ع) در3سالگي درعلم و فضيلت؛ وعقل و درايت به مقام والايي دست يافتند. دوران امامت امام جواد(ع) مقارن بااوج قدرت دستگاه مامون عباسي و معتصم عباسي بود ازاين رو آن حضرت باجديت كامل و تحمل سختيها به تعليم و تربيت عمومي همت ورزيدند. امام جواد(ع) بادقت و موشكافي فراوان به حل مشكلات مردم و بيان مسائل فقهي اسلام ميپرداختند. حضرت امام محمدتقي(ع) نهمين پيشواي شيعيان جهان 10سال امامت كردندودراين مدت به افشاي مفاسد حكومت عباسيان پرداختند؛ وهمچون چراغي روشنگر راه مسلمانان و مومنان بودند. |
|
6) 10رجب سال519هجري قمري :
« ابوالفتح محمّد بن عبيدالله» مشهور به « ِسبطِ ابن تعاويزي» شاعر بزرگ بغدادي بدنيا آمد. ابن تعاويزي به هنگام وزارت عضدالدين ازخاندان بني مظفر به مقام كاتبي ديوان اقطاع بغداددست يافت. اماس ازاينكه بينايي خودراازدست داد درسال 579هجري قمري ازكارديواني كناره گرفت . وي اشعاري راكه بعدازنابينايي سروده؛ زيادات ناميده است. نويسندگان شيعي به حق اوراپيرومذهب تشيع دانسته اند و قصيده بسيارمفصل او درمدح و رثاي امام حسين (ع) ترديدي دراين موضوع باقي نميگذارد. ابن تعاويزي هم چنين شاعري نوپرداز بود زيرا او سبك شاعران پيشين رارها كرد وباسبكي نسبتا نو معاني تازه و متناسب با زمان راجايگزين آنها كرد. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
7) ولادت حضرت علي اصغر(ع) فرزند امام حسين(علیه السلام)(60 ق) :
عبداللَّه رضيع (شيرخواره) يا علي اصغر، فرزند سيد الشهداء امام حسين(ع) است كه در روز عاشورا در آغوش پدر با تير حرمله يا عَقبةِ بن بِشر به شهادت رسيد. مادرش، رباب، دختر امرءُالقيس بود. وقتي امام براي آخرين وداع، مقابل خيمهها آمد، زينب (س)، علي اصغر را آورد. وي در آغوش امام بود كه تيري بر گلوي او اصابت نمود و به شهادت رسيد. آن گاه امام (ع) جسد آن كودك را در كنار خيمهها در گودالي كه حفر كرد، به خاك سپرد. |
|
8) رحلت عالم و مجتهد بزرگ آيتاللَّه "ميرزا باقر قاضي تبريزي" (1366 ق) :
ميرزا باقر قاضي تبريزي فرزند ميرزا محمدعلي در سال 1285 قمري در تبريز متولد گرديد. وي از محضر اساتيدي چون ميرزا حبيباللَّه رشتي، ملاحسينقلي همداني، فاضل شربياني، آخوند خراساني، علامه محمد كاظم يزدي، شريعت اصفهاني و شيخ حسن مامقاني بهرهها گرفت. اين عالم رباني پس از كسب اجازات متعدد از اساتيد معظم خويش، به تبريز مراجعت كرد و به تدريس و رفع حوايج مردم پرداخت. از ميرزا باقر قاضي آثار گرانبهايى چون حاشيهي رسائل شيخ مرتضي انصاري، حاشيهي رياضُ المسائل، حاشيهي فُصول الاصول و الدُّرَرُ الغَرَويَّه في الفوائِدُ العلميه و... باقيمانده است. ميرزا باقر، اخلاق حسنهاي داشت؛ انساني حليم، متواضع و به دور از مسايل دنيوي بود و تا آخرين لحظهي زندگي، از وجوهات شرعي استفادهي شخصي نكرد. اين عالم بزرگ سرانجام در دهم رجب 1366 قمري در 81 سالگي در تبريز وفات يافت و پيكر مطهرش با شكوهي تمام، تشييع و تدفين شد. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
9) كشف فلز نيكل (1751م) |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
10) تولد "فرانتيس كافكا" نويسنده بزرگ چك (1883م) :
فرانتس كافكا نويسنده معروف چك، در سوم ژوئيه 1883م در خانوادهاي يهودي در پراگ پايتخت اين كشور به دنيا آمد. پدرش تاجر خشن و سختگيري بود و كافكا از كودكي از او وحشت داشت. كافكا پس از اتمام تحصيلات مقدماتي از دانشگاه پراگ دكتراي حقوق گرفت و پس از آنكه مدتي به كارهاي حقوقي مشغول بود راهي پاريس شد. زندگي گذشته كافكا به شدت او را رنج ميداد و نفرت عجيبي او را در خود فرو ميبرد، به طوري كه با كمتر كسي دوستي داشت و بدبيني خاصي به مردم پيدا كرده بود. همان زمان كه دانشجويى بيش نبود، مطالعه آثار ادبي نويسندگان بزرگ را آغاز نمود و با برخي از نويسندگان عصر آشنايى يافت. وي در طي سالهاي بعد آثار متعددي به نگارش درآورد و به شهرت رسيد. در همه آثار كافكا، زندگي و خصوصيتهاي روحيش منعكس است، حتي هنگامي كه قهرمان داستان، جانوران باشند. كافكا نويسنده بزرگي است كه عدهاي به خاطر پيشگويىهايش به وي لقب پيامبر دادهاند. اين پيشگويىها به ويژه در سال 1945م يعني بيش از بيست سال پس از مرگ كافكا، بسياري از روشنفكران را به حيرت انداخت. كافكا جنبههاي انكارآميز و منفي عصر خود و حتي عصر بعد از خود را در وجود خويش ارائه ميدهد. در آثار كافكا دنيايى از پوچي، تناقض، بيهدفي وسرشار از اميدهاي واهي به چشم ميخورد. مسائل خاص كافكا، از ميان اشارهها، كنايهها و تمثيلهايى به دست ميآيد كه با احساس ظريفي از طنز آميخته است. آنچه در زندگي عادي به چشم ما امري طبيعي جلوه ميكند، در نوشتههاي كافكا به صورتي مضحك و پوچ، نمايان ميگردد. شيوه بيان كافكا به طور برجسته از روشني و صراحت برخوردار است و به وسيله آن، تلاش آدمي را بر ضد قدرتي بينام و نشان اما مداوم و حاضر در همه جا نشان ميدهد، قدرتي كه سرنوشت را تعيين و با هرگونه اقدام بشري مخالفت ميكند. وي در اواخر عمر به دليل بيماري، گوشهگيري اختيار كرد هرچند كه در تنهايى بر وسعت فرهنگ خود افزود. كافكا در آخرين لحظات زندگي وصيت كرد كه همه آثارش را بسوزانند تا در گمنامي بميرد ولي هم اكنون همه، كافكا را با آثار مهمي همچون قصر، ديوار چين، گروه محكومين ، مسخ و طبيب دهكده، ميشناسند. كافكا سرانجام در 3 ژوئن 1924م در 41 سالگي بر اثر ابتلا به سل درگذشت. كافكا تا 30 سال پس از مرگ، بر نسل بعد از جنگ جهاني دوم نيز، نفوذ شديدي داشت. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
11) مرگ "تئودور هِرْتْزِل" پايهگذار جنبش جهاني صهيونيسم (1904م) :
تئودور هِرْتْزِل پايهگذار جنبش جهاني صهيونيسم در سال 1860م در خانوادهاي يهودي در شهر بوداپِستِ مجارستان به دنيا آمد و پس از مدتي به اتريش رفت. در اين كشور به تدريجْ انديشه گردآوري يهوديان در يك سرزمين با حكومتي مستقل در وي قوت گرفت. بر همين اساس كتاب دولت يهود را در سال 1895م نگاشت و انديشه صهيونيسم را كه بر توسعهطلبي و برتري نژادي استوار است مطرح كرد. هِرْتْزِل و همفكرانش براي تحقق اهداف جنبش صهيونيسم در سال 1897، كنگرهاي را در شهر بالِ سوئيس برگزار نمودند و در آن، سازمان جهاني صهيونيسم را پايهگذاري كردند. در جريان اين كنگره، نخستين خطوط و عجيبترين و شومترينِ نوع سلطه استعمارگران در تاريخ نوين توسط كساني كه اصلاً فلسطين را نديده و به آن پا نگذاشته بودند، تدوين شد. اين سازمانْ جهت فعاليتهاي خود مؤسسات مالي به راه انداخت و صندوق ملي يهود براي خريد اراضي در فلسطين و صندوق اعتبارات استعمارگري يهود براي تأمين هزينههاي شهرك سازي را تأسيس كرد. هرتزل براي تحقق هدف نامشروع صهيونيستها مبني بر غصب فلسطين، تلاش كرد نظر موافقِ دولت عثماني را به دست آوَرَد. اما با مخالفت دولت عثماني، در تحقق اهداف خود ناكام ماند. وي برنامه خود را بر پايه دو نكته استوار ساخت. مهاجرت گسترده و دامنهدار و به دست آوردن سرزميني كه يهوديان در آن آزاد باشند. هِرْتْزِل تصريح مينمود كه ترجيح ميدهد فلسطين را با قتل و خونريزي به دست آورد. تئودور هرتزل سرانجام در 3 ژوئيه 1904 در 44 سالگي درگذشت اما افكار او، نقش مهمي در پايهگذاري رژيم نامشروع و نژادپرست صهيونيستي بر جاي نهاد. در حقيقت همانگونه كه خود گفته بود، در جريان برگزاري كنگره، بنيان دولت يهود را گذارد. طرح چنين دولتي در ملاقات هرتزل با مقامات انگليسي به موافقت آنها انجاميده بود. هرتْزِل، صهيونيسم را از يك واژه مذهبي به يك استراتژي بلند مدت سياسي تبديل نمود و با طرح لزوم ايجاد يك دولت ملي يهود در فلسطين، عقيده ديرينه و سنتي يهوديان مبني بر انتظار ظهور يك پيامبر منجي و ايجاد دولت الهي در ارض موعود، زير پا گذاشت. زيرا او خواستار دولتي سكولار كه در آن دين از سياست جدا باشد، بود. او معتقد بود با وجود فشارهاي خارجي، يهوديان مجبورند ايجاد يك دولت ملي در فلسطين را بپذيرند و زندگي آرامي را در آنجا سپري كنند. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
12) درگذشت "ناظم حكمت" اديب شهير ترك و پرچمدار ادبيات نوين تركيه (1963م) :
ناظم حكمت اديب معروف ترك و پيشگام شعر نوين تركيه در 14 اكتبر 1902م در اين كشور به دنيا آمد. وي در نخستين سالهاي جواني وارد مدرسه نظامي نيروي دريايى شد، اما در پي اشغال استانبول توسط نيروهاي متفقين در جريان جنگ جهاني اول، آنجا را ترك كرد و در شرق تركيه به كار تدريس پرداخت. ناظم حكمت در سال 1922م وارد دانشگاه بينالمللي شرق در مسكو شد و در رشته علوم سياسي تحصيل كرد. وي در اين دوران و پس از آن، به نويسندگي روي آورد و در سال 1929م اولين كتاب شعر خود را با عنوان 835سطر منتشر نمود. ناظم حكمت در اين كتاب، براي ادبيات تركيه، قالبي كاملا نو به ارمغان آورد چرا كه در اين اشعار، وي آهنگ موسيقي شعر قديم را با كلام ساده زبان مردم در هم آميخته و سبك تازهاي را در شعر ترك به وجود آورد. مهمترين خصيصه ناظم حكمت در اين است كه در عين بهرهمندي از امكانات كلام و موسيقي شعر قديم، سعي داشت آن را در خدمت مبارزه و روشنفكري به كار ببرد. شعر او چونان پتكي است كه بر گُرده زورگويان و امپرياليسم جهاني فرود ميآيد. او به قدري حرف براي گفتن داشت كه نميتوانست در قيد و بند قافيه و رديف و وزنهاي معمول شعر قديم بماند. از اين رو آنها را به كناري نهاد و به صورت آزاد و نثرگونه، شعر ميسرود. ناظم حكمت كه در اشعار خود به شدت با حكومت نظامي تركيه مخالفت ميكرد، در سال 1938م به اتهام شركت در كودتاي نظامي دستگير و به 35 سال زندان محكوم گرديد. وي پس از 12 سال زندان، با تلاشهاي بينالمللي آزاد شد و بعد از اينكه دولت تركيه او را به خدمت نظام وظيفه در جبهه جنگ كره فراخواند، شبانه به شوروي سابق گريخت. ناظم حكمت در شوروي و ساير كشورهاي اروپايى، تعداد فراواني شعر و نمايشنامه نوشت كه همه در تبليغ مرام كمونيسم بود. وي در شوروي، بسياري از فنون شاعران انقلابي آن سامان را تقليد كرد و با مركز قراردادن مسائل مربوط به كمونيسم در زندگي ادبي و سياسي خود، اين مسائل را در شعرْ به صورتي تغزلي بيان كرد. ناظم حكمت در اشعار خود مسائلي همانند عدالت اجتماعي، ادراك انساني، موضوعات ضد فاشيسم و سرمايهداري، وصفهاي تغزّلي و غمانگيز از فقر در تركيه و... را مطرح كرده است. ناظم حكمت سرانجام پس از سيزده سال دوري از وطن، در سوم ژوئيه 1963م در 63 سالگي درگذشت و در مسكو به خاك سپرده شد. كمتر شاعري در طول تاريخ شعر تركيه همچون ناظم حكمت از چنين نفوذ سياسي برخوردار بوده و چنين شهرت جهاني به دست آورده است. در حقيقت ناظم حكمت اولين شاعر تُرك است كه آثارش به بيشتر زبانها ترجمه شده و پس از مرگش قسمت وسيعي از آنها در تركيه انتشار يافته و در فهرست كتابهاي پرخواننده قرار گرفته است. او در زبان مادري، متبحّر و در صنايع شعر، استادي توانا بوده و توانسته است اصول عقايد پيشرفته را با تغزّلي وسيع و لطيف در شعر سازش دهد و گاه آن را به اوج شعر رمانتيك برساند. نفوذ ناظم حكمت بر شاعران معاصر ترك، به ويژه آنان كه به اصول سوسياليسم معتقد بودند، انكارناپذير است. نگاهي به ديوانهاي او، اين نظر را تاييد ميكند كه وي قابل مقايسه با بزرگترين شاعران قرن بيستم است. از آثار متعدد ناظم حكمت، برخي از آنها از قبيل آخرين شعرهاي ناظم حكمت، سه منظومه، جمجمه و فرهاد و شيرين، به فارسي نيز ترجمه شدهاند. |
.jpg "12 تیر 1388 / 10 رجب 1430 / 3 جولای 2009")
13) مرگ "آندره گروميكو" سياست مدار بلند پايه اتحاد جماهير شوروي سابق (1989م) :
آندره آندروويچ گروميكو، معمار سياست خارجي اتحاد جماهير شوروي سابق، در ششم ژوئيه 1909م در جمهوري بلاروس به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات خود، در 25 سالگي و در دوران زمامداري استالين، در وزارت خارجه شوروي استخدام شد. او در طي ساليان متعدد، مدارج ترقي را در پستهاي دولتي و حزب كمونيست پيمود و به سياستمداري كهنه كار تبديل شد. او از ياران وفادار حزب حاكم در هر دوره به شمار ميرفت و مورد اعتماد رهبران شوروي بود. گروميكو به مدت نيم قرنْ مقام بلندپايه اتحاد جماهير شوروي بود و همواره در جزر ومدّ روابط شرق و غرب از نزديك دخالت داشت. او بعد از انقلاب روسيه، مشاور عالي رتبه همه رهبران شوروي به جز لنين بود و هرگز از خط سنتي كمونيسم تخطّي نكرد. زماني كه رونالد ريگان يك هنرپيشه جوان فيلمهاي هاليوود بود و گورباچف يك پسر بچه پانزده ساله و محصل، گروميكو به كار تهيه منشور سازمان ملل اشتغال داشت و در تمام كنفرانسهاي مربوط به تشكيل اين سازمان، حضور فعالي از خود نشان داد. گروميكو 58 سال عضو حزب كمونيست شوروي، 37 سال عضو كميته مركزي حزب، 16 سال عضو دفتر سياسي، 28 سال وزير امور خارجه و 3 سال رئيس جمهور اتحاد جماهير شوروي بود. با روي كار آمدن گورباچف، گروميكو نيز همانند بسياري ديگر از كهنسالان و افراد با سابقه حزب كمونيست شوروي سابق، به تدريج از صحنه سياسي كشور، كه سالها در آن فعال بود، كنار نهاده شد. گروميكو در حالي به حاشيه رانده شد كه قبل از آن، سه سال رياست جمهوري شوروي را در دست داشت، هرچند اين مقام نيز به سمتي تشريفاتي تبديل گرديده بود. آندره گروميكو سرانجام در سوم ژوئيه 1989م پس از هشتاد سال زندگي پرماجرا، درگذشت. |
| 14) روز ملي روسيه سفيد (بلاروس) : روسيه سفيد با بيش از 207 هزار كيلومتر مربع مساحت، در همسايگي كشورهاي روسيه، اوكراين، لهستان، ليتواني و لتوني واقع است. جمعيت آن بيش از 10 ميليون نفر بوده كه ملّيت روسي داشته و سفيدپوست هستند. پايتخت اين كشور، مينسْكْ و واحد پول آن روبل ميباشد. بيش از 40% مردم روسيه سفيد مسيحي بوده و ارتدوكس هستند. مردم روسيه سفيد به دو زبان رسمي بلاروسي و روسي صحبت ميكنند. پيش بيني ميشود كه جمعيت اين كشور تا سال 2025م رو به كاهش رفته و در حدود 9/5 ميليون نفر گردد. از شهرهاي مهم روسيه سفيد، هوميل، بِرِست و هرودنا ميباشد. نظام سياسي حاكم بر روسيه سفيد جمهوري است. اين كشور داراي دو روز ملّي ميباشد يكي 27 ژوئيه كه حق حاكميت ملّي روسيه سفيد رسماً اعلام شد و ديگري سوم ژوئيه است. (ر.ك: 25 اوت) |
