بارش شهاب سنگ ها علت تغييرات زمين
محققان معتقدند رگباري از شهاب سنگها كه حدود 4 ميليارد سال قبل بر زمين و مريخ باريد، احتمالاً اين سيارات را گرمتر و مرطوب‌تر كرده است.پژوهشگران براي اندازه‌گيري گازهايي كه هنگام ورود شهاب سنگها به جو، آزاد مي‌شد، اين سنگهاي جوان را در معرض حرارت فوق‌العاده قرار دادند. جو زمين در آن زمان هنوز در مرحله تشكيل شدن بود و بارها در معرض باران شهاب سنگها قرار گرفت.
تيم محققان، كار را با 15 قطعه شهاب سنگ كهن از سراسر جهان شروع كرد. اين سنگها با استفاده از روش خاصي به نام پايروليسيس – اف تي آي آر حرارت داده شد.در اين شيوه براي افزايش دماي قطعات به حداكثر 20 هزار درجه سانتيگراد در ثانيه از الكتريسيته استفاده مي‌شود. سنگها در جريان اين فرآيند به گاز تجزيه مي‌شوند كه اين گازها مورد تحليل قرار گرفت.
در ادامه گزارش آمده است: محققان دريافتند كه در اين فرآيند حدود 12 درصد از جرم يك قطعه معمولي به بخار آب و 6 درصد آن به دي اكسيد كربن تبديل شد. آنها سپس با استفاده از مدل‌هاي رياضي شمار شهاب‌هاي افتاده بر زمين در جريان بمباران سنگين نهايي (ال اچ بي) را حساب كردند.ال اچ بي، دوره‌اي در حدود چهار ميليارد سال قبل بود كه در جريان آن شمار خارق‌العاده بزرگي از شهاب سنگها بر سيارات منظومه شمسي باريد.
اين پژوهشگران براساس تخمين‌هاي منتشر شده از شمار شهاب‌هاي باريده در ال اچ بي، به اين نتيجه رسيده‌اند كه هر سال 10 ميليارد تن آب و دي اكسيد كربن وارد جو زمين و مريخ مي‌شد.به گفته آنها، اين وضع باعث گرمايش كره زمين، پيدايش اقيانوس‌هاي مايع، و محيطي قابل سكونت‌تر براي موجودات زنده مي‌شد.
ريچارد كورت، سرپرست اين تحقيق از امپريال كالج لندن، گفت: احتمال داده شده است كه شهاب سنگهاي كهن به خاطر تركيب شيميايي‌شان يكي از علل پيدايش آب روي زمين باشند.وي گفت: ما اكنون داده‌هايي داريم كه نشان مي‌دهد دقيقاً چقدر آب و دي اكسيد كربن به طور مستقيم توسط شهاب سنگها به اتمسفر زمين تزريق شد. اين گازها فورا فرآيندي را به جريان انداختند كه باعث تقويت گردش آب و گرمايش سياره شد.
زمين از وجود يك ميدان مغناطيسي بهره‌مند است كه بادهاي خورشيدي را دفع مي‌كند. به گفته محققان همين بادهاي خورشيدي باعث زدوده شدن اتمسفر مريخ از گازهايي مي‌شد كه شهاب سنگها را وارد جو آن سياره مي‌كردند.
به همين منظور گروهي از محققان دانشگاه اينديانا و لابراتوار ملي لس آلاموس (LANL) در آمريکا يک مدل ديناميک مولکولي را توسعه دادند که مي‌تواند رفتار ستاره‌هاي نوتروني را شبيه‌سازي کند.اين مدل در مجله علمي Physical Review Letters تشريح شده است.
اين ستاره شناسان در اين خصوص توضيح دادند: «ما به کمک ابر رايانه‌هاي LANL توانستيم يک منطقه از پوسته يک ستاره نوتروني را مدلسازي کنيم که از حرکت 12 ميليون ذره تشکيل شده است.به خصوص اين شبيه‌سازي نشان مي‌دهد که چگونه پوسته اين ستاره از يونها و اتمهاي يونيزه شده تشکيل شده است. فشار ستاره به دليل فشرده شدن بيش از حد الکترونها و ايجاد يونها است. بنابراين ما محاسبه کرديم که چگونه اين پوسته بد شکل مي‌شود و سرانجام در زير وزن زياد کوههاي سطح ستاره نوتروني مي‌شکند.»
ترک خوردن پوسته مي‌تواند منجر به توليد نور اين ستاره‌ها شود. برپايه اين مدل، کوههايي که روي سطح ستاره‌هاي نوتروني تشکيل مي‌شوند در سرعت چرخشي و شدت امواج گرانشي و لرزشي نقش دارند.
اين كشف فرصت ارزشمندي در اختيار منجمان قرار مي‌دهد تا بتوانند پديده‌اي را رصد كنند كه در ابتدايي‌ترين مراحل زندگي كائنات رخ داده است. شبح پرتو ايكس به اين خاطر به اين نام معروف شده كه از يك منبع پرتو ايكس و پس از نابودي تمام پرتوهاي ديگر در اطراف اين منبع بر جاي مانده است. اين شبح در منطقه حوزه شمالي عميق چاندرا مشاهده شده و يكي از عميق‌ترين تصاوير پرتو ايكس است كه تاكنون تهيه شده‌اند.
اين منبع موسوم به HDF 130 بيش از 10 ميليارد سال نوري از زمين فاصله دارد و سه ميليارد سال پس از پديده انفجار بزرگ شكل گرفته است. محققان دانشگاه كمبريج در لندن اين شبح كيهاني را شناسايي كرده‌اند.
اين محققان تصور مي‌كنند درخشش پرتو ايكس حاصل از منبع HDF 130 مدركي دال بر وجود انفجار قدرتمند از يك سياه چاله مركزي در قالب فوران‌هاي ذرات پر انرژي است كه با حداكثر سرعت نور حركت مي‌كنند.
منبع:روزنامه اطلاعات
/خ
تيم محققان، كار را با 15 قطعه شهاب سنگ كهن از سراسر جهان شروع كرد. اين سنگها با استفاده از روش خاصي به نام پايروليسيس – اف تي آي آر حرارت داده شد.در اين شيوه براي افزايش دماي قطعات به حداكثر 20 هزار درجه سانتيگراد در ثانيه از الكتريسيته استفاده مي‌شود. سنگها در جريان اين فرآيند به گاز تجزيه مي‌شوند كه اين گازها مورد تحليل قرار گرفت.
در ادامه گزارش آمده است: محققان دريافتند كه در اين فرآيند حدود 12 درصد از جرم يك قطعه معمولي به بخار آب و 6 درصد آن به دي اكسيد كربن تبديل شد. آنها سپس با استفاده از مدل‌هاي رياضي شمار شهاب‌هاي افتاده بر زمين در جريان بمباران سنگين نهايي (ال اچ بي) را حساب كردند.ال اچ بي، دوره‌اي در حدود چهار ميليارد سال قبل بود كه در جريان آن شمار خارق‌العاده بزرگي از شهاب سنگها بر سيارات منظومه شمسي باريد.
اين پژوهشگران براساس تخمين‌هاي منتشر شده از شمار شهاب‌هاي باريده در ال اچ بي، به اين نتيجه رسيده‌اند كه هر سال 10 ميليارد تن آب و دي اكسيد كربن وارد جو زمين و مريخ مي‌شد.به گفته آنها، اين وضع باعث گرمايش كره زمين، پيدايش اقيانوس‌هاي مايع، و محيطي قابل سكونت‌تر براي موجودات زنده مي‌شد.
ريچارد كورت، سرپرست اين تحقيق از امپريال كالج لندن، گفت: احتمال داده شده است كه شهاب سنگهاي كهن به خاطر تركيب شيميايي‌شان يكي از علل پيدايش آب روي زمين باشند.وي گفت: ما اكنون داده‌هايي داريم كه نشان مي‌دهد دقيقاً چقدر آب و دي اكسيد كربن به طور مستقيم توسط شهاب سنگها به اتمسفر زمين تزريق شد. اين گازها فورا فرآيندي را به جريان انداختند كه باعث تقويت گردش آب و گرمايش سياره شد.
زمين از وجود يك ميدان مغناطيسي بهره‌مند است كه بادهاي خورشيدي را دفع مي‌كند. به گفته محققان همين بادهاي خورشيدي باعث زدوده شدن اتمسفر مريخ از گازهايي مي‌شد كه شهاب سنگها را وارد جو آن سياره مي‌كردند.
شبيه‌سازي زلزله‌هايي فضايي
به همين منظور گروهي از محققان دانشگاه اينديانا و لابراتوار ملي لس آلاموس (LANL) در آمريکا يک مدل ديناميک مولکولي را توسعه دادند که مي‌تواند رفتار ستاره‌هاي نوتروني را شبيه‌سازي کند.اين مدل در مجله علمي Physical Review Letters تشريح شده است.
اين ستاره شناسان در اين خصوص توضيح دادند: «ما به کمک ابر رايانه‌هاي LANL توانستيم يک منطقه از پوسته يک ستاره نوتروني را مدلسازي کنيم که از حرکت 12 ميليون ذره تشکيل شده است.به خصوص اين شبيه‌سازي نشان مي‌دهد که چگونه پوسته اين ستاره از يونها و اتمهاي يونيزه شده تشکيل شده است. فشار ستاره به دليل فشرده شدن بيش از حد الکترونها و ايجاد يونها است. بنابراين ما محاسبه کرديم که چگونه اين پوسته بد شکل مي‌شود و سرانجام در زير وزن زياد کوههاي سطح ستاره نوتروني مي‌شکند.»
ترک خوردن پوسته مي‌تواند منجر به توليد نور اين ستاره‌ها شود. برپايه اين مدل، کوههايي که روي سطح ستاره‌هاي نوتروني تشکيل مي‌شوند در سرعت چرخشي و شدت امواج گرانشي و لرزشي نقش دارند.
رصد يك شبح كيهاني پس از فوران سياه‌چاله غول پيكر!
اين كشف فرصت ارزشمندي در اختيار منجمان قرار مي‌دهد تا بتوانند پديده‌اي را رصد كنند كه در ابتدايي‌ترين مراحل زندگي كائنات رخ داده است. شبح پرتو ايكس به اين خاطر به اين نام معروف شده كه از يك منبع پرتو ايكس و پس از نابودي تمام پرتوهاي ديگر در اطراف اين منبع بر جاي مانده است. اين شبح در منطقه حوزه شمالي عميق چاندرا مشاهده شده و يكي از عميق‌ترين تصاوير پرتو ايكس است كه تاكنون تهيه شده‌اند.
اين منبع موسوم به HDF 130 بيش از 10 ميليارد سال نوري از زمين فاصله دارد و سه ميليارد سال پس از پديده انفجار بزرگ شكل گرفته است. محققان دانشگاه كمبريج در لندن اين شبح كيهاني را شناسايي كرده‌اند.
اين محققان تصور مي‌كنند درخشش پرتو ايكس حاصل از منبع HDF 130 مدركي دال بر وجود انفجار قدرتمند از يك سياه چاله مركزي در قالب فوران‌هاي ذرات پر انرژي است كه با حداكثر سرعت نور حركت مي‌كنند.
منبع:روزنامه اطلاعات
/خ
