7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009 |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
1) لغو كاپيتولاسيون، به فرمان "صمصام السَّلطنه" صدر اعظم احمد شاه قاجار (1297 ش):
يكي از اقدامات دولت صمصام السلطنه صدر اعظم احمدشاه، لغو كاپيتولاسيوني بود كه در نتيجه قراردادهاي بين ايران و روسيه تزاري پديد آمده بود. اين اقدام جسورانه، در پي انقلاب كبير روسيه و خلاص شدن ايران از شر دولت تزاري روس صورت گرفت. بايد متوجه بود كه لغو قراردادهاي دو جانبه به خواست يك طرف صورت نميبندد و اقدام يك جانبه صمصامالسلطنه، بيشتر متكي بر تظاهر و مردمفريبي بود تا براساس حقوق بينالملل و منطق سياسي. |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
2) طرح استيضاح دولت "رضا خان" از سوي نمايندگان اقليت مجلس به رهبري "مدرس" (1303 ش):
اقليت مجلس شوراي ملي به دليل سوء سياست داخلي و خارجي رضاخان و قيام بر ضد قانون اساسي و حكومت مشروطه و توهين به مجلس و... او را استيضاح كردند و قرار شد تا در 7 مرداد 1303ش، رضاخان به مجلس برود و توضيح دهد. او كه از اين امر بسيار ميترسيد تمام كوشش خود را به كار برد تا از استيضاح رهايي يابد. سرانجام با تهديد و تطميع نمايندگان، جلسه مجلس را برهم زد. بعضي نمايندگانِ مخالف را به حبس كشيد و بعضي ديگر را به وسيله مزدورانش مضروب ساخت. سرانجام در جلسه 17 مرداد، تيمورتاش عنوان كرد كه مجلس از سردار سپه حمايت ميكند و در يك قيام و قعود، رضاخان، از مجلس راي اعتماد گرفت و استيضاح، كارگر نيافتاد. |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
3) فرار بنيصدر رييس جمهور مخلوع ايران و رجوي سردسته منافقان به فرانسه (1360 ش):
پس از آنكه مجلس شوراي اسلامي به دليل همسويي و همكاري بني صدر رييس جمهور وقت، با گروهك منافقين، دامن زدن به تشنجات و درگيريها در كشور، كوتاهي در دفاع از مرزهاي ايران در دوران جنگ و عدم ممانعت از تجاوز ارتش بعث عراق به مرزهاي كشور، راي به عدم كفايت سياسي وي داد و حضرت امام خميني(ره) نيز، او را از رياست جمهوري عزل كردند، او به يك زندگي مخفي روي آورد و همواره توسط نامه و نوار، مردم را به شورش و آشوب دعوت ميكرد. اما زندگي مخفي او چندان به طول نيانجاميد و با مشت محكمي كه مردم با شركت در انتخابات رياست جمهوري و انتخاب شهيد رجايي به اين سمت، بر دهانش كوبيدند، با حالت سرخوردگي و ذلّت تمام، همراه با مسعود رجوي سركرده منافقين و با چهره و لباس زنانه از كشور فرار كرد. او با يك هواپيماي بويينگ 707 ربوده شده، به طور غير مجاز به سوي قبرس پرواز كرد و پيش از آن كه هواپيماهاي شكاري نيروي هوايي جمهوري اسلامي ايران كه در تعقيب هواپيماي ربوده شده بودند به اين هواپيما برسند، از مرز ايران خارج شد. همچنين پس از آنكه وي در پاريس مستقر شد، مقامات فرانسه به تقاضاي ايران براي استرداد بنيصدر ترتيب اثر ندادند و او در آن جا با همكاري رجوي، تشكيلاتي بانام "شوراي مقاومت" براي مبارزه با جمهوري اسلامي و سران آن تشكيل داد. عمر اين شورا چندان نپاييد و به زودي متلاشي گرديد. |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
4) آغاز عمليات متوسط والفجر 3 در مهران (1362 ش):
دشمن بعث پس از شكست تلخ در خرمشهر، مهران را تخليه كرد و با موضعگيري در ارتفاعات حساس اطراف تسلط خود را بر مهران حفظ نمود. با اين اقدام، ارتش عراق قادر بود با كمترين نيرو به منطقه تسلط داشته باشد و تعدادي از نيروهايش را در جبهههاي ديگر به كار گيرد. از اينرو، عمليات متوسط والفجر 3 در تاريخ 7 مرداد 1362 با رمز مبارك يا فاطمة الزَّهرا(س) در جبهه مياني مهران در منطقهاي به وسعت 100 كيلومتر مربع، با همكاري ارتش و سپاه در دو مرحله صورت گرفت و تا 20 مرداد ادامه يافت. اهداف اين عمليات، تصرف و تامين برخي از ارتفاعات منطقه، شكستن محاصره مهران و انهدام نيروهاي دشمن، ايجاد سهولت در برقراري ارتباط بين مهران و شهرهاي همجوار، ايجاد خط پدافندي جديد و راندن دشمن به پشت مهران بود. نتايج عمليات متوسط والفجر 3: تلفات نيروي انساني: 500 نفر اسير، 8000 نفر كشته و زخمي؛ تجهيزات و امكانات: تانك و نفربر: 165 دستگاه انهدامي و 3 دستگاه اغتنامي، هواپيما: 1 فروند انهدامي، هليكوپتر: 3 فروند انهدامي، خمپارهانداز: 16 قبضه انهدامي و 31 قبضه اغتنامي، خودرو: 33 دستگاه انهدامي و 15 دستگاه اغتنامي، دستگاه مهندسي: دهها دستگاه انهدامي و 5 دستگاه اغتنامي. |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
5) وفات عالم بزرگ ، شاعر توانمند و مجاهد پرهیزگار شیخ محمدتقی بهلول ( 7 مرداد 1384 ) |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
6) درگذشت "هادي اسلامي" بازيگر تئاتر و سينما (1372 ش):
هادي اسلامي در سال 1318 در محله پامنار تهران به دنيا آمد و فعاليت هنري خود را از دوره دبيرستان شروع كرد. سپس در دانشكده تئاتر به تحصيل پرداخت و با مدرك فوقديپلمِ اين رشته، در سال 1342 فارغالتحصيل شد. در همان سال با بازي در نمايشنامه روسري قرمز به جرگه هنرمندان حرفهاي تئاتر پيوست و در سال 1346 با اجراي نمايشنامه زير گذر لوطي صالح به عنوان نويسنده و كارگردان هم مطرح شد. او در سالهاي پس از انقلاب اسلامي به سينما پيوست و در فيلمهايي چون: دست شيطان، اتوبوس، آوار، سرب، مستأجر، طعمه و... به ايفاي نقش پرداخت. هادي اسلامي در طرح ارزشيابي هنرمندان به كسب درجه دكتراي تئاتر نائل گرديد. او در چهارمين جشنواره بينالمللي فيلم فجر در سال 1364 در تهران، برنده جايزه بهترين بازيگر مرد براي فيلم اتوبوس شد. وي در هفتم مرداد ماه 1372 در تهران درگذشت. |
|
7) شهادت علامه "ابراهيم خويي" عالم مسلمان ايراني(1325 ق):
علامه ابراهيم خويى در سال 1247 ق در خوي متولد شد و پس از فراگيري مقدمات علوم، راهي نجف اشرف گرديد. وي در محضر استاداني همچون شيخ مرتضي انصاري و شيخ حسين كوهكمرهاي كسب فيض كرد و به اجتهاد دست يافت. پس از آن به ايران بازگشت و در زادگاه خود به ارشاد مردم، تدريس علوم و معارف اسلامي و تأليف كتاب پرداخت. علامه خويى در فقه، اصول فقه، حديث، كلام، فلسفه، عرفان و رجال استادي برجسته بود. مورخان او را به داشتن فضل بسيار و گشادهدستي ميستايند. الدُّرَّةُ النجفيه، اثري منظوم در شرح نهجالبلاغه مشتمل بر چهار هزار بيت و نيز كتاب شرح چهل حديث از اوست. اين عالم بزرگ در راه ايجاد حكومت مشروطه و ظلمستيزي و آزادي خواهي تلاش بسيار كرد و سرانجام در 78 سالگي به دست عوامل محمدعلي شاه قاجار، در منزل خود به شهادت رسيد. |
|
8) درگذشت ميرزا "لطفعلي نصيري" عالم، اديب و شاعر صاحب نام معاصر(1350 ق):
ميرزا لطفعلي بن محمدكاظم تبريزي نصيري ملقب به صَدرُالافاضل، عالم و فاضل از مشاهير صاحب كمال قرن چهاردهم هجري، در رمضان 1268ق در شيراز به دنيا آمد. در كودكي همراه پدر به تهران رفت. در ابتدا به اصول خط و ادبيات روي آورد و سپس به فراگيري اصول و فقه و حديث و تفسير و نيز منطق و رياضيات و الهيات پرداخت. از صدر الافاضل تاليفات متعددي به جاي مانده است از قبيل: اساطير، دستور البلاغه، كَلِم و حِكَم و قصايد گوناگون. وي در شعر به "فاني" تخلص ميكرد. وفات ميرزا لطفعلي در سال 1350 ق در 82 سالگي واقع شد و در جوار مزار شيخ صدوق (ابن بابويه) در ري مدفون گرديد. |
|
9) پيروزي قيام ضد سلطنتي ملت فرانسه برضد "شارْلْ دهم" پادشاه فرانسه (1830م):
شارل دهم در سال 1824م پس از لويى هجدهم، پادشاه فرانسه شد و كوشيد تا حكومت مطلقه سلطنتي را باز گرداند. اين اقدام خشم بسياري از مردم را برانگيخت و موجب گرديد تا سلطنت طلبان در سال 1827م اكثريت خود در مجلس را از دست بدهند. از طرف ديگر نارضايتي كارگران پاريس روز افزون ميگرديد. اين امر موجب قيام مردم گشت و منجر به انقلاب ژوئيه و خلع شارل دهم از سلطنت در سال 1830 شد. قيام سه روزه مردم پاريس، در 29 ژوئيه 1830م به پيروزي انجاميد و در 2 اوت همان سال، شارل دهم پس از شش سال سلطنت استعفا داد و 6 سال بعد از آن هم درگذشت. عدم متانت از خصايص اخلاقي شارل دهم بود. تصويب هتك حرمت مقدسات، قانون ضد آزادي مطبوعاتي و نفوذ دادن انجمن كاتوليكان و مواردي از اين قبيل از علل قيام مردمي عليه شارل دهم ميباشند. همچنين اشغال الجزاير و معاهده سه جانبه با روس و انگليس عليه عثماني از اقدامات دوره سلطنت شارل دهم بود. |
|
10) تولد "داگْ هامر شولْدْ" دبير كل پيشين سازمان ملل متحد (1905م):
داگْ هامِرْ شولْدْ، دومين دبيركل سازمان ملل متحد در 29 ژوئيه سال 1905م در سوئد به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيلات خود به تدريس اقتصاد در دانشگاه استكهلم سوئد پرداخت و در سال 1951م معاون وزارت امورخارجه سوئد گرديد. هامر شولد در آوريل 1953م نامزد دبير كلي سازمان ملل متحد شد و به عنوان دومين دبيركل اين سازمان، راي اكثريت را به دست آورد. وي مجدداً در 1957م به اين سمت برگزيده شد. هامر شولد يكي از معدود دبيران كل سازمان ملل بود كه به حقوق كشورهاي جهان سوم توجه خاصي نشان داد. هامر شولد در ايفاي وظايفش خالي از هرگونه محافظه كاري بود. وي در حالي كه ميكوشيد در محدوده اختيارات اعطايى منشور ملل متحد و قطعنامه مربوطه انجام وظيفه كند، ولي هيچ وقت ابتكار عمل شخصي را در حل معضلات بينالمللي از دست نميداد. تمام تلاش او آن بود تا در حالي كه دوام و ثبات سازمان ملل را حفظ ميكند، به گونهاي انعطافپذيري در آن آورد تا سازمان بتواند به آساني به مشكلات غيرقابل پيشبيني پاسخ دهد. او در ماجراي بحران كانال سوئز در سال 1956 از مصر دفاع كرد و براي حل و فصل حوادث كشور افريقايى كنگو همت گماشت. هامر شولْدْ به درخواست پاتْريس لومومْبا، نخستوزير كنگو، هزاران نيروي حافظ صلح سازمان ملل را براي پايان دادن به فعاليتهاي گروههاي شورشي كنگو، روانه اين كشور ساخت و سپس براي ميانجيگري بيشتر در منازعات كنگو در تابستان سال 1960م عازم اين كشور شد. اما در روز 17 سپتامبر آن سال، هواپيماي هامر شولد در آسمان كنگو هدف آتشبار ضدهوايى گروههاي شورشي اين كشور به رهبري موسي چومبه قرار گرفت و سرنگون گرديد كه به كشته شدن هامر شولد و كليه همراهان انجاميد. او پيش از مرگ به سبب فعاليتهاي صلحدوستانهاش در ماجراي كنگو، موفق به دريافت جايزه صلح نوبل شده بود. پس از هامر شولد، اوتانْتْ به دبيركلي سازمان ملل منصوب گرديد. |
|
11) پياده شدن نيروهاي ژاپن در سواحل هند و چين در جريان جنگ جهاني دوم (1941م):
ژاپن طي سالهاي 1941 تا 1942م توانست كشورهاي تايلند، مالزي، سنگاپور، فيليپين، اندونزي و ميانمار را كه تحت الحمايه انگليس، فرانسه و هلند بودند، تصرف كند. در اين راستا و در جريان جنگ دوم جهاني، در روز 29 ژوئيه 1941م دولت ژاپن به عنوان متحد آلمانِ نازي، سربازانِ خود را براي تصرف كشورهاي هند و چين، در سواحل جنوبي اين منطقه پياده كرد. اما با ورود امريكا به عرصه جنگ جهاني دوم و سازماندهي قواي متفقين، ژاپن به تدريج از كشورهاي تحت اشغالش عقب رانده شد و حتي برخي از جزاير خود را از دست داد. سرانجام ژاپن، به دنبال بمباران هستهاي شهرهاي هيروشيما و ناكازاكي توسط امريكا، تسليم متفقين شد و جنگ جهاني دوم پايان يافت. |
|
12) آغاز كنفرانس صلح پاريس (1946م) :
بعد از جنگ جهاني دوم، كشورهاي پيروز، براي بررسي نحوه تقسيم غنائم و نيز تعيين تكليف كشورهاي اشغال شده و اخذ تصميم پيرامون نحوه دريافت غرامتهاي جنگي و... جلسات متعددي برگزار نمودند. يكي از اين جلسات با عنوان كنفرانس صلح پاريس در 29 ژوئيه 1946م در كاخ لوكزامبورگ پاريس آغاز به كار نمود و با حضور نمايندگان 21 كشور متفقين رسميت يافت. دستور جلسه، تصويب پيشنويس قراردادهاي صلح با ايتاليا، روماني، مجارستان، بلغارستان و فنلاند بود. اين قراردادها توسط شوراي وزراي خارجه امريكا، انگلستان، شوروي و فرانسه تهيه شده بود. كنفرانس صلح پاريس دو ماه و نيم به طول انجاميد و خودخواهيها و سهامطلبيهاي بعضي از كشورهاي حاضر در آن باعث شد تا اين جلسات بيشتر به بحث و مشاجره و نسبتهاي توهينآميز و نيز كنايات و دشنام در لفافه سخن بگذرد. با اين حال كنفرانس پاريس با بستن قرارداد صلح با كشورهاي دول محور موافقت نمود و در مسئله غرامات نيز توافقاتي صورت گرفت. كنفرانس صلح پاريس در نهايتْ در 15 اكتبر 1946م خاتمه يافت. |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
13) اولين حضور ورزشكاران ايران در المپيك جهاني در لندن (1948م) |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
14) تشكيل آژانس بين المللي انرژي هستهاي در سازمان ملل متحد (1957م):
آژانس بينالمللي انرژي هستهاي فعاليت خود را در 29 ژوئيه 1957م با عضويت هشتاد كشور آغاز كرد. اين آژانس كه از مؤسسات تخصصي سازمان ملل به شمار ميرود، وظيفه دارد در مورد روشهاي بهتر و امنترِ استفاده از انرژي هستهاي در مصارف صلح جويانه تحقيق و مطالعه نموده و با در اختيار گذاردن تجارب خود، كشورهاي در حال توسعه را در راه استفادههاي صنعتي صلحجويانه از انرژي هستهاي، از جمله توليد نيروي برق هستهاي، ياري نمايد. اين سازمان پس از امضاي قرارداد منع گسترش سلاحهاي هستهاي در سال 1968م، علاوه بر وظايف قبلي خود، به صورت بازوي اجرايى سازمان ملل متحد براي جلوگيري از توليد و پخش سلاحهاي هستهاي در كشورهاي امضا كننده اين قرارداد درآمد. سازمان بينالمللي انرژي هستهاي، به موجب اين قرارداد، حق بازرسي از تاسيسات هستهاي كشورهاي عضو را دارد. آژانس همچنين وظيفه دارد با نظارت خود، از تبديل زبالههاي نيروگاههاي هستهاي و استفاده از آنها در صنايع نظامي جلوگيري نمايد. تاسال 2002م، تعداد 131 كشور از جمله ايران، عضو اين آژانس بودهاند. مقر آژانس بينالمللي انرژي هستهاي در شهر وين پايتخت اتريش واقع است. هرچند آژانس بينالمللي انرژي هستهاي وظيفه دارد از توليد، گسترش و پخش سلاحهاي هستهاي در كشورهاي عضو جلوگيري كند، با اين حال در بسياري از موارد، اسير دسيسهبازيها و زورگويىهاي دولتهاي قدرتمند از قبيل امريكا شده و تحت فشار آن از وظيفه اصلي خود دور افتاده است. به عنوان مثال با وجودي كه جمهوري اسلامي ايران، ضمن عضويت در آژانس و رعايت اصول آن، به دليل ساخت نيروگاه هستهاي تحت فشار آژانس قرار ميگيرد، رژيم صهيونيستي با عدم پذيرش عضويت در آژانس، به توليد و انباشت سلاحهاي هستهاي اقدام ميكند و با حمايت امريكا، بيشتر ازقبل به اين روند ادامه ميدهد. |
|
15) مرگ "برونو كرايْسْكي" صدر اعظم پيشين اتريش (1990م):
برونو كرايْسْكي، سياستمدار برجسته اتريشي در 11 ژانويه 1911م، در يك خانواده يهودي در ويِن پايتخت اتريش به دنيا آمد. وي در 15 سالگي به حزب جوانان سيوسياليست پيوست و با آغاز جنگ جهاني دوم با پناهنده شدن به سوئد، به شغل خبرنگاري پرداخت. كرايسكي در چهل سالگي وارد كابينه شد و در سال 1955م به عنوان وزير مشاور در مذاكرات استقلال اتريش، شركت جست. وي شهرت سياسي خود را از اوايل 1960م به عنوان وزير امور خارجه اتريش كسب كرد و در سال 1970م به صدر اعظمي اين كشور دست يافت. كرايسكي همچنين در انتخابات سال 1975 و 1980م نيز بر رقباي خود پيشي گرفت و سمت صدر اعظمي را براي خود حفظ كرد. وي به سراسر جهان سفر نمود تا ويِن را به عنوان يك مركز بينالمللي براي سازمان ملل و محلي براي زمامداران جهاني توسعه دهد. كرايسكي در اوايل 1970م در امور خاورميانه فعاليت داشت و سه هيأت حقيقتياب بينالمللي را كه در صدد حل و فصل مسالمتآميز مناقشه اعراب و اسرائيل بودند، رهبري كرد. كرايسكي پيشتاز تشنجزدايى در اروپا بود. او اولين رهبر غربي بود كه ياسر عرفات، رهبر ساف را در سال 1980م به حضور پذيرفت و به سازمان آزاديبخش فلسطين، وضعيت نيمه ديپلماتيك اعطا نمود. همدردي كرايسكي با فلسطينيها و انتقادات وي از سياستهاي رژيم صهيونيستي، روابط اتريش را با اين رژيم تيره كرد اما در اوايل 1983م، كرايسكي ابتكار اتريش در تلاش براي مبادله زندانيان رژيم صهيونيستي و ساف را آغاز نمود. وي همچنين در حمايت از همزيستي شرق و غرب، رئيس جمهور وقت امريكا را به سبب اِعمال مجازاتهاي اقتصادي عليه شوروي سابق و لهستان مورد حمله قرار داد. برونو كرايسكي در ماههاي آخر عمر خود از بيماري قلبي رنج ميبرد تا اينكه سرانجام در بيست و نهم ژوئيه 1990م در هفتاد و نه سالگي درگذشت. |
.jpg "7 مرداد 1388 / 6 شعبان 1430 / 29 جولای 2009")
16) روز استقلال كشور "ليتواني" از اتحاد جماهير شوروي سابق (1991م):
ليتواني تا قبل از جنگ جهاني دوم به صورت يك كشور مستقل اداره ميشد. اما با آغاز جنگ جهاني دوم و حمله ارتش آلمان نازي به شوروي، نظاميان ارتش سرخ به مقابله با آلمان برخاسته و آنها را عقب راندند. در حين اين پيشروي، نيروهاي شوروي نواحي وسيعي از كشور روماني را اشغال كردند. همچنين كشورهاي مستقل استوني، لتوني و ليتواني به تصرف شوروي درآمدند و به جمهوري شوروي سوسياليستي ملحق شدند. سرانجام با فروپاشي اتحاد جماهير شوروي در اوايل دهه 1990 ميلادي اين كشورها به استقلال رسيده و حكومت مستقلي را تأسيس كردند. ليتواني در شرق اروپا و در همسايگي لهستان، روسيه سفيد و لتوني واقع شده است. (ر.ك؛ 16 فوريه) |
