زلال قلم در وصف پاسدار
چرا امروز؟
اگر ميلاد تو را روز پاسدار مي شناسيم، از آن روست که در فجر ولادت تو، انفجاري از عشق و ايمان و ايثار پديد مي آيد وسوره فجر در قرآن نيز سوره حسين شناخته مي شود و از اين راه، ريشه نهال اسلام، جان مي گيرد.
مگر نه اينکه در ميلاد تو، شهادت به دنيا مي آيد و شهادت، حيات جاودانه و پربار اسلام را طراوت مي بخشد و بقاي آن را تضمين مي کند.
سوم شعبان، ميلاد حسين (عليه السلام) است و روز پاسدار.
حسين بن علي، آموزگار شهادت است و الگوي ايثار.
چه تناسب عجيب و زيبايي!حسين(عليه السلام)، سرور شهيدان و سالار پاسداران.
حسين، خود، پاسدار بزرگي است که در راه حفظ و نگهباني دست آوردهاي انقلابي الهي جدش، حضرت محمد (صلي الله عليه و آله و سلم)، عاشقانه از جان و مال و فرزند و زندگي و همه چيز گذشت و زيباترين حماسه را آفريد و ماندگارترين نغمه آزادي خواهي و شرف دوستي و حق طلبي را سرود.
روز پاسدار، روز حسين است، روز قاسم و علي اکبر است، روز عباس و حبيب و مسلم و روز همه انسان هايي که قلبشان به عشق حق مي تپد و درد دين دارند. روز پاسدار، روز تجديد پيمان حسينيان با عهد خون و ميثاق شهادت و پيمان ايمان است.
روز سوم شعبان، روز ميلاد شهادت است ؛ روز طلوع حسين است و پاسداران همه حسيني اند و ولادت حسين، روز پاسدار است».(1)
شاگرد مکتب حريت
من پاسدارم؛ چون مي خواهم بوي تو را بگيرم، مي خواهم رنگين کمان آسمان دلم فقط يک رنگ داشته باشد، نسيم آزادگي ات مرا در برگيرد و در امواج حماسه تو غرق شوم. مي خواهم لطافت شبنم را داشته باشم و استواري کوه. بر دشت و کوير، باران باشم، اما در برابر توفان ناجوانمردي هيچ گاه سر خم نکنم.
«اي حسين! اي پاسدار دين! اي حامي شرف! تو ميلادي در شهادت و شهادتي در ميلاد بودي. تو ميلاد شهادت بودي. تو، شهيد زنده و حاضر در همه جاي زمين و هميشه زمان بودي و هستي.
آزادگان تاريخ، همه وام دار روح خدايي تو هستند که شهامت و مقاومت را با لحظه لحظه عمرت و قطره قطره خونت تفسير کردي.
اي حسين!.... اي سالار قافله عشق! اي پاسدار حرمت انسان!»(3)
من پاسدارم؛ چون مي خواهم مانند تو باشم.
پي نوشت :
1-جواد محدثي، قطعات، ص 76.
2-نک:قطعات، ص 142.
3-همان.