کاریکاتور
چرا به کاریکاتور می‌خندیم؟ چون طراح آن، تناسب اندام شخصیت مورد نظر را رعایت نکرده است. مثلا بینی فرد حتی از پاهای آن هم بزرگ‌تر کشیده شده است. حال اگر بخواهیم یک شخصیت محترم و عادی را به تصویر بکشیم، چه می‌کنیم؟ جواب روشن است: هر عضو را در اندازه طبیعی و تمامی اعضا را هماهنگ با واقعیت و میزان رشدشان طراحی می‌کنیم. کاریکاتورها به ما می‌گویند اگر در زمینه‌های مختلف رشد نکنیم، ناقص و خنده‌دار به نظر می‌آییم.
رشد با تمام قوا
وقتی به کامل شدن فکر می‌کنیم، لازم است به همه گوشه و کنار آن هم بیاندیشیم. هم‌زمان با قد کشیدن، افزایش وزن، افزایش پایه تحصیلی، شبیه یک فرد بزرگسال شدن، نیازمند یادگیری مهارت‌های مورد نیاز هم هستیم. نیاز داریم که خوب صحبت کردن، خوب ارتباط گرفتن، تغذیه صحیح، بهداشت مناسب، برنامه‌ریزی، رفتارهای معتدل، سازگاری و هماهنگی با دیگران، کار در یک گروه، مدیریت اطلاعات و دانسته‌ها، نحوه استفاده مطلوب از امکانات در اختیار و هر چیزی که بتوان نام رشد و کمال را روی آن گذاشت، بیاموزیم.
رشد ایمانی
ایمان، یکی از نیازهای اساسی ماست. فرد منهای ایمان، یک فرد گمشده‌ای که زندگی برایش بی‌معناست و هر روزش بدتر از دیروز است. زندگی ما با ایمان به کسی که ما را آفریده، به ما برنامه زندگی و پیشرفت داده، ایمان به کسانی که این برنامه را به دست ما رساندند و باور به سرانجامی که در انتظار ماست، زیبا و هیجان‌انگیز می‌شود. با ورود به دنیای نوجوانی، هر روز احساس بیشتری به شناخت خداوند، دین، پیامبران و معاد در ما شکل می‌گیرد. ما نمی‌توانیم این احساس را سرکوب کنیم، انکارش کنیم یا سرش کلاه بگذاریم. ذهن پرسؤال و دل خداطلب، ما را رها نمی‌کند و از ما نتیجه این پیگیری را می‌خواهد. ایمان، برنامه‌ای برای برتر شدن ماست. زمانی برگ برنده را در اختیار خواهیم داشت که از ایمان بیشتری برخوردار باشیم. خداوند به همه اعلام کرده که برخورداری از ایمان و تنظیم رفتار بر اساس مدل ایمان، باعث برتری ما می‌شود. این اعلام رسمی را در هفتمین آیه از سوره بینه می‌خوانیم: «إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ»
برنامه افزایش ایمان
هر کدام از ما، در هر سنی که باشیم، نیاز به افزایش ایمان تا رسیدن به یک شناخت درست و باور به دانسته‌های خودمان داریم. این اشتهای خوب، ما را به رشد ایمانی می‌رساند و هر قدر ایمان‌مان را کامل‌تر کنیم، احساس بهتری داریم. اطمینان‌خاطر و آرامش، داشتن قانون برای زندگی، داشتن نگاه مثبت و زیبا به روزهایی که در اختیار ماست، خوش‌بینی به آینده، لذت بردن از اکنون و معنادار کردن مشکلات و موانعی که در زندگی برای ما رخ می‌دهد، بخشی از احساس‌های خوب اهل ایمان است. همه ما می‌توانیم به این احساس‌های خوب برسیم و هیچ محدودیتی وجود ندارد.
چند پیشنهاد ایمانی
1. هر روز هر چند کم ولی منظم، کتاب‌های دینی سودمند را مطالعه کنید. بهتر است با کارشناس دینی در ارتباط باشید یا با عضویت در گروه‌های مطالعاتی، این کار را به شکل حرفه‌اش دنبال کنید.
2. پرسش‌های دینی خود را بی‌پاسخ نگذارید. مراکز پاسخگویی تلفنی و پیامکی، سایت‌های پاسخگو، روحانیان محلی، دوستان مذهبی، اقوام آگاه، کتاب‌های پاسخگویی به سؤالات دینی، برنامه‌های پرسش و پاسخ تلویزیونی و رادیویی، دبیران مدارس، پدر و مادر اهل مطالعه و همه کسانی که می‌دانید می‌تواند جواب سؤالات شما را بدهند، شناسایی و با آنها ارتباط بگیرید.
3. دوستان اهل ایمان داشته باشید. این دوستان انگیزه زیادی برای رشد معنوی در شما ایجاد می‌کنند.
4. به تجربه‌های خود در زمینه حس و حال معنوی و تجربه‌های دینی بیافزایید. مثلا با حضور منظم در نماز جماعت محله، لذت نماز جماعت را بیابید. یا با خودتان قرار بگذارید که نمازتان را برای مدتی اول وقت بخوانید.
5. قرآن را وارد زندگی خود کنید. سعی کنید با به دست آوردن مهارت‌های قرآنی، آشنایی با معنای آیات، تجربه به کار بستن فرمول‌هایی که در قرآن پیشنهاد شده، خواندن قصه‌های قرآنی، آشنایی با دلیل نازل شدن آیات، داشتن محفل قرآنی و مانند آن، خود را با لذت‌های تازه‌ای روبرو کنید.
6. شرکت در برنامه‌های مذهبی مانند مولودی‌ها و سوگواری‌ها، شب‌های قدر، برنامه‌های مسجد و کانون فرهنگی و مکان‌های زیارتی، فرصت تازه‌ای را برای اندیشیدن فراهم می‌کند.
7. یادتان باشد که پس از بلوغ، مسئولیت دین‌داری و افزایش ایمان با خود شماست. خداوند از ما خواسته که با پرسش و جستجو، دین خودمان را آگاهانه بپذیریم و از آن مراقبت کنیم.
چرا به کاریکاتور می‌خندیم؟ چون طراح آن، تناسب اندام شخصیت مورد نظر را رعایت نکرده است. مثلا بینی فرد حتی از پاهای آن هم بزرگ‌تر کشیده شده است. حال اگر بخواهیم یک شخصیت محترم و عادی را به تصویر بکشیم، چه می‌کنیم؟ جواب روشن است: هر عضو را در اندازه طبیعی و تمامی اعضا را هماهنگ با واقعیت و میزان رشدشان طراحی می‌کنیم. کاریکاتورها به ما می‌گویند اگر در زمینه‌های مختلف رشد نکنیم، ناقص و خنده‌دار به نظر می‌آییم.
رشد با تمام قوا
وقتی به کامل شدن فکر می‌کنیم، لازم است به همه گوشه و کنار آن هم بیاندیشیم. هم‌زمان با قد کشیدن، افزایش وزن، افزایش پایه تحصیلی، شبیه یک فرد بزرگسال شدن، نیازمند یادگیری مهارت‌های مورد نیاز هم هستیم. نیاز داریم که خوب صحبت کردن، خوب ارتباط گرفتن، تغذیه صحیح، بهداشت مناسب، برنامه‌ریزی، رفتارهای معتدل، سازگاری و هماهنگی با دیگران، کار در یک گروه، مدیریت اطلاعات و دانسته‌ها، نحوه استفاده مطلوب از امکانات در اختیار و هر چیزی که بتوان نام رشد و کمال را روی آن گذاشت، بیاموزیم.
رشد ایمانی
ایمان، یکی از نیازهای اساسی ماست. فرد منهای ایمان، یک فرد گمشده‌ای که زندگی برایش بی‌معناست و هر روزش بدتر از دیروز است. زندگی ما با ایمان به کسی که ما را آفریده، به ما برنامه زندگی و پیشرفت داده، ایمان به کسانی که این برنامه را به دست ما رساندند و باور به سرانجامی که در انتظار ماست، زیبا و هیجان‌انگیز می‌شود. با ورود به دنیای نوجوانی، هر روز احساس بیشتری به شناخت خداوند، دین، پیامبران و معاد در ما شکل می‌گیرد. ما نمی‌توانیم این احساس را سرکوب کنیم، انکارش کنیم یا سرش کلاه بگذاریم. ذهن پرسؤال و دل خداطلب، ما را رها نمی‌کند و از ما نتیجه این پیگیری را می‌خواهد. ایمان، برنامه‌ای برای برتر شدن ماست. زمانی برگ برنده را در اختیار خواهیم داشت که از ایمان بیشتری برخوردار باشیم. خداوند به همه اعلام کرده که برخورداری از ایمان و تنظیم رفتار بر اساس مدل ایمان، باعث برتری ما می‌شود. این اعلام رسمی را در هفتمین آیه از سوره بینه می‌خوانیم: «إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ»
برنامه افزایش ایمان
هر کدام از ما، در هر سنی که باشیم، نیاز به افزایش ایمان تا رسیدن به یک شناخت درست و باور به دانسته‌های خودمان داریم. این اشتهای خوب، ما را به رشد ایمانی می‌رساند و هر قدر ایمان‌مان را کامل‌تر کنیم، احساس بهتری داریم. اطمینان‌خاطر و آرامش، داشتن قانون برای زندگی، داشتن نگاه مثبت و زیبا به روزهایی که در اختیار ماست، خوش‌بینی به آینده، لذت بردن از اکنون و معنادار کردن مشکلات و موانعی که در زندگی برای ما رخ می‌دهد، بخشی از احساس‌های خوب اهل ایمان است. همه ما می‌توانیم به این احساس‌های خوب برسیم و هیچ محدودیتی وجود ندارد.
چند پیشنهاد ایمانی
1. هر روز هر چند کم ولی منظم، کتاب‌های دینی سودمند را مطالعه کنید. بهتر است با کارشناس دینی در ارتباط باشید یا با عضویت در گروه‌های مطالعاتی، این کار را به شکل حرفه‌اش دنبال کنید.
2. پرسش‌های دینی خود را بی‌پاسخ نگذارید. مراکز پاسخگویی تلفنی و پیامکی، سایت‌های پاسخگو، روحانیان محلی، دوستان مذهبی، اقوام آگاه، کتاب‌های پاسخگویی به سؤالات دینی، برنامه‌های پرسش و پاسخ تلویزیونی و رادیویی، دبیران مدارس، پدر و مادر اهل مطالعه و همه کسانی که می‌دانید می‌تواند جواب سؤالات شما را بدهند، شناسایی و با آنها ارتباط بگیرید.
3. دوستان اهل ایمان داشته باشید. این دوستان انگیزه زیادی برای رشد معنوی در شما ایجاد می‌کنند.
4. به تجربه‌های خود در زمینه حس و حال معنوی و تجربه‌های دینی بیافزایید. مثلا با حضور منظم در نماز جماعت محله، لذت نماز جماعت را بیابید. یا با خودتان قرار بگذارید که نمازتان را برای مدتی اول وقت بخوانید.
5. قرآن را وارد زندگی خود کنید. سعی کنید با به دست آوردن مهارت‌های قرآنی، آشنایی با معنای آیات، تجربه به کار بستن فرمول‌هایی که در قرآن پیشنهاد شده، خواندن قصه‌های قرآنی، آشنایی با دلیل نازل شدن آیات، داشتن محفل قرآنی و مانند آن، خود را با لذت‌های تازه‌ای روبرو کنید.
6. شرکت در برنامه‌های مذهبی مانند مولودی‌ها و سوگواری‌ها، شب‌های قدر، برنامه‌های مسجد و کانون فرهنگی و مکان‌های زیارتی، فرصت تازه‌ای را برای اندیشیدن فراهم می‌کند.
7. یادتان باشد که پس از بلوغ، مسئولیت دین‌داری و افزایش ایمان با خود شماست. خداوند از ما خواسته که با پرسش و جستجو، دین خودمان را آگاهانه بپذیریم و از آن مراقبت کنیم.
نویسنده: ابراهیم اخوی
