پس از ظهورحضرت مهدی(علیه السلام)
نويسنده:محمد حکيمي
در روايات بسياري جهان پس از ظهور به تصوير کشيده شده است؛ که در اينجا به برخي از آنها اشاره مي‌کنيم؛
سوگند به آن کس که مرا مژده‌آور راستين قرار داد، اگر از عمر جهان، جز يک روز نماند، خداوند همان يک روز را بس دراز دامن کند، تا فرزندم مهدي خروج نمايد. پس از خروج او، عيساي روح الله فرود آيد، و در پشت سر وي نماز گزارد. آنگاه زمين با فروغ پروردگار خويش روشن شود و حکومت مهدي به شرق و غرب گيتي برسد.
قائم ما، به هنگام رستاخيز خويش، نيروهاي عقلاني توده‌ها را تمرکز دهد. و خفرَدها و دريافتهاي خلق را به کمال رساند.
مهدي، در امت من خواهد بود. در آن روزگار، آسمان، باران فراوان ببارد و زمين هيچ روييدني را در دل نگاه ندارد.
امام علي، عليه‌السلام:
اگر قائم، بپاخيزد، آسمان ـ چنانکه بايد ـ باران بارد و زمين گياه روياند. کينه‌ها از سينه‌ها بيرون رود. حيوانات نيز با هم سازگاري کنند. در آن روزگار، زن، با همة زيب و زيور خويش، از عراق در آيد و تا شام برود، نه جايي زميني بي سبزه بيند و نه درنده‌اي او را نگران سازد.
ـ ابو سعيد خفدري مي‌گويد: پيامبر، صلّي‌اللّه‌عليه‌وآله، فرمود: «به مهدي بشارتتان مي‌دهم. او به هنگام اختلاف مردمان، از ميان امت من انگيخته مي‌شود... ساکنان آسمان و زمين از او خشنود خواهند بود. او مال را بدون خرده تقسيم مي‌کند» ـ مردي پرسيد: منظور چيست؟ فرمود: «ميان همه، مساوي»
امام باقر، عليه‌السلام:
مهدي، ميان مردم ـ در تقسيم اموال ـ به مساوات رفتار مي‌کند، به طوري که ديگر نيازمند و محتاجي يافت نمي‌شود.
به هم بپيونديد. به يکديگر نيکي روا داريد و مهرباني کنيد. سوگند به آن کس که دانه را در دل خاک شکافت و جان انسان را آفريد، روزگاري برسد، که کسي براي درهم و دينار خويش جايي نيابد، به اين علت که همة مردمان، از فضل خدايي... بي نياز باشند و مستغني.
منبع: «در فجر ساحل» /س
1حکومت واحد جهاني
سوگند به آن کس که مرا مژده‌آور راستين قرار داد، اگر از عمر جهان، جز يک روز نماند، خداوند همان يک روز را بس دراز دامن کند، تا فرزندم مهدي خروج نمايد. پس از خروج او، عيساي روح الله فرود آيد، و در پشت سر وي نماز گزارد. آنگاه زمين با فروغ پروردگار خويش روشن شود و حکومت مهدي به شرق و غرب گيتي برسد.
2رشد عقلاني
قائم ما، به هنگام رستاخيز خويش، نيروهاي عقلاني توده‌ها را تمرکز دهد. و خفرَدها و دريافتهاي خلق را به کمال رساند.
3شادابي و صفاي زندگي
مهدي، در امت من خواهد بود. در آن روزگار، آسمان، باران فراوان ببارد و زمين هيچ روييدني را در دل نگاه ندارد.
امام علي، عليه‌السلام:
اگر قائم، بپاخيزد، آسمان ـ چنانکه بايد ـ باران بارد و زمين گياه روياند. کينه‌ها از سينه‌ها بيرون رود. حيوانات نيز با هم سازگاري کنند. در آن روزگار، زن، با همة زيب و زيور خويش، از عراق در آيد و تا شام برود، نه جايي زميني بي سبزه بيند و نه درنده‌اي او را نگران سازد.
4مساوات
ـ ابو سعيد خفدري مي‌گويد: پيامبر، صلّي‌اللّه‌عليه‌وآله، فرمود: «به مهدي بشارتتان مي‌دهم. او به هنگام اختلاف مردمان، از ميان امت من انگيخته مي‌شود... ساکنان آسمان و زمين از او خشنود خواهند بود. او مال را بدون خرده تقسيم مي‌کند» ـ مردي پرسيد: منظور چيست؟ فرمود: «ميان همه، مساوي»
امام باقر، عليه‌السلام:
مهدي، ميان مردم ـ در تقسيم اموال ـ به مساوات رفتار مي‌کند، به طوري که ديگر نيازمند و محتاجي يافت نمي‌شود.
5بي‌نيازي همگاني
به هم بپيونديد. به يکديگر نيکي روا داريد و مهرباني کنيد. سوگند به آن کس که دانه را در دل خاک شکافت و جان انسان را آفريد، روزگاري برسد، که کسي براي درهم و دينار خويش جايي نيابد، به اين علت که همة مردمان، از فضل خدايي... بي نياز باشند و مستغني.
منبع: «در فجر ساحل» /س
