از زید شحام: حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: در این وقت دعا کنید وقت وزش بادها، و غروب خورشید، و فرود آمدن باران، و ریختن نخستین قطره خون شهید که در این اوقات درهای آسمان به روی مردم باز می شود.
و از آن حضرت (علیه السلام): دعا در چهار جا مستجاب است: در وتر (نماز شب ) و بعد از فجر، و بعد از ظهر، و بعد از مغرب.
از امیر مؤمنان (علیه السلام): در چهار وقت دعا را غنیمت شمرید: خواند قرآن، گفتن اذان، آمدن باران، روبرو شدن صفوف سپاه مسلمین در برابر کفار برای شهادت.
از حضرت باقر (علیه السلام): پدرم هرگاه حاجتی به حق داشت وقت ظهر آن را از خدا مسئلت می نمود.
از امام ششم (علیه السلام): چون قلب شما رقت پیدا کرد، دعا کنید که قلب هرگاه رقت آرد، خلاصی پیدا می کند.
از معاویه بن عمار از امام (علیه السلام): پدرم اگر حاجت داشت وقت ظهر دعا می کرد، چون قصد دعا داشت، چیزی صدقه می داد، و عطر می زد و به مسجد می رفت، و برای حاجت خود دعا، می نمود.
و از آن حضرت (علیه السلام): هرگاه تنت به لرزه در آمد و چشمانت پرآب شد، این حالت را غنیمت شمر و از آن بهره گیر و دعا کن، که به مقصود نایل خواهی شد.
از امام باقر (علیه السلام): خداوند از میان بندگان، آدم بسیار دعا کننده را دوست دارد، بر شما باد که سحر تا بر آمدن خورشید دعا کنید، که در این ساعت درهای آسمان مفتوح می گردد، روزی ها تقسیم می شود، و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
عمر بن اذینه گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که فرمود: در شب ساعتی است که هیچ مسلمانی در آن ساعت نماز نگزارد و دعا نکند مگر آن که خداوند دعای او را مستجاب گرداند، پرسیدم آن چه ساعتی است فرمود: یک شیشم اول از نیمه دوم شب.
از امام ششم (علیه السلام): موقع دعا کردن برای مطلوبی دست را به آسمان کن، و به هنگام دعا برای ترس از چیزی پشت دست به آسمان بگیر، و درباره آیه شریفه که می فرماید: ((به سوی خدا بسیار ابتهال و ناله و زاری کنید)) فرمود: ابتهال آن است که با یک انگشت به آسمان اشاره کنی و تضرع آن است که یک انگشت را حرکت دهی، و تبتل این است که هر دو دست را به آسمان برداری و اشک بریزی و دعا کنی. و از آن حضرت (علیه السلام) روایت است که دست به آسمان بلند کرد و فرمود: رغبت: (دعا برای طلب خیری )، و پشت دست به آسمان کرد و فرمود: این برای بیم از چیزی است، و انگشتان را به راست و چپ حرکت داد و فرمود: این برای تضرع است، و انگشتان خود را گاه بالا برده و گاه پایین آورد و فرمود: تبتل: چنین است، و دو دست را تا جلوی پیشانی بلند نمود، و فرمود: این ابتهال است، بعد فرمود: ابتهال جز با ریختن اشک نباشد.
از امام ششم (علیه السلام): از دعا کردن و دست به آسمان برداشتن پرسیدم فرمود: چهار گونه است. تعوذ: پناه بردن به خدا از ناملایمات که پشت دستها را به آسمان گیری و دعا برای روزی که کف دستها به آسمان کنی، و تبتل: که با انگشت سبابه اشاره نمائی، و ابتهال: که دست را از سربالا بری و با تضرع دعا نمایی.
منبع : حوزه نت
.jpg)
