شاگردان سيّدابوالحسن اصفهانى (2)

36. ايروانى، يوسف

شيخ يوسف ايروانى نجفى (1329ق ) فرزند ميرزاعلى آقا بن عبدالحسين.s

37. بادكوبه‏اى، صدرا

شيخ صدرا بادكوبه‏اى (1316ق ) فرزند مولى ميرزا آقا. صاحب آثار جامع در زمينه علوم اسلامى.

38. بادكوبه‏اى، آقاسيّد

حاج آقاسيّدمير بادكوبه‏اى (م1359ق) فرزند تهماسب ميرزا، از فضلاى حوزه علمى نجف اشرف، شاگرد و داماد مرحوم سيّد. در سنين جوانى، دار فانى را وداع گفت، و در جوار امير مؤمنان على‏عليه السلام به خاك سپرده شد.

39. بجنوردى، سيّدحسن

سيّدحسن موسوى بجنوردى (1316ق، بجنورد - 20 جمادى الثّانى 1395ق، نجف) فرزند سيّدآقابزرگ. او با نواده دخترى مرحوم سيّد ازدواج كرد، و پس از درگذشت استاد، به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. وى در مقبره مرحوم سيّد به خاك سپرده شد. از آثار قلمى او است:
1. حاشيه بر وسيلةالنّجاة مرحوم سيّد.
2. القواعد الفقهيه، 7ج.
3. منتهى الأصول، 2ج.
4. رساله توضيح المسائل با عنوان ذخيرةالعباد ليوم المعاد، چاپ نجف، 1375ق.
5. رضاع.
6. اجتماع امر و نهى.
7. حاشيه بر عروه.

40. بحرالعلوم، سيّدحسن

سيّدحسن بحرالعلوم رشتى (1314ق، رشت) فرزند سيّد حسين بن عبدالباقى. مانند پدر و برادر شهيدش در امور سياسى نيز دخالت داشته است.

41. بحرالعلوم، سيّدمحمّدتقى

سيّدمحمّدتقى بحرالعلوم نجفى (1318ق) فرزند سيّد حسين بن ابراهيم. ازجمله آثار او بايد به تقريرات درس استادش ميرزاى نايينى نام برد.

42. بحرانى، ابراهيم

ابراهيم مبارك بحرانى (1326ق - 1399ق). فرزند ناصر. ازجمله آثار فقهى وى مى‏توان به اين موارد اشاره داشت:
1. اسئلة و الأجوبة.
2. الدّليل الواضح.
3. الشّهادة بالولاية فى الأذان.
4. عمودالدّين.
5. المختصر فى هداية البشر.
6. منارالهدى.

43. بروجردى، على‏محمّد

شيخ على‏محمّد نجفى بروجردى (1312ق، بروجرد).

44. بروجردى، محمّدتقى

شيخ محمّدتقى بروجردى تهرانى. بسيار مورد توجّه آيات بروجردى و سيّدابوالقاسم كاشانى بود. پس از رحلت مرحوم سيّد به تهران رفت، خاك‏جاى او در قم است. از آثار قلمى او نهايةالأفكار است.

45. بروجردى، سيّدمحمّدرضا

سيّدمحمّدرضا موسوى بروجردى فرزند سيّدفخرالدّين. در مسجد گوهرشاد، اقامه جماعت مى‏كرد.

46. بندپى، محمّد

شيخ محمّد بندپى نجفى مازندرانى فرزند حسين.

47. بنى‏صدر، سيّدنصراللَّه

سيّدنصراللَّه بنى‏صدر همدانى (م1391ق) فرزند صدرالعلما. در همدان و تهران به تحصيل علوم پرداخت، و آن‏گاه به نجف اشرف هجرت كرد، و در درس مرحوم سيّد شركت جست.

48. بهبهانى، سيّدمحمود

سيّدمحمود بهبهانى گرگانى (1315ق، جلين‏ده ). در گرگان، شاه‏رود، دامغان و مشهد مقدّس به تحصيل علوم پرداخت، و آن‏گاه به نجف اشرف هجرت كرد، و به حلقه درس مرحوم سيّد پيوست.

49. بهجت، محمّدتقى

شيخ محمّدتقى بهجت غروى رشتى فومنى (1332ق، فومن) فرزند كربلايى محمود. از مراجع معظّم تقليد، عرفاى نامى و مدرّسان برجسته حوزه علميه قم. درس خارج ايشان بيشتر از چهل سال است كه تعطيل نشده. كتاب‏هاى فراوانى درباره زندگى و انديشه‏هاى ايشان به نگارش درآمده است. از آثار قلمى او است:
حاشيه بر مكاسب.
1. كتاب الطّهاره.
2. كتاب الصّلاة.
3. توضيح المسائل.
4. يك دوره خارج اصول.
5. حاشيه بر وسيلةالنّجاة مرحوم سيّد.

50. پايين خيابانى، محمّدحسين

شيخ محمّدحسين پايين خيابانى خراسانى تهرانى. در مشهد به تحصيل علوم روى آورد، سپس به نجف اشرف هجرت كرد، و به تكميل تحصيلاتش پرداخت، و ازجمله در درس مرحوم سيّد شركت جست.

51. تبريزى، راضى

شيخ راضى تبريزى نجفى (1315ق، نجف) فرزند محمّدحسين بن محمّدرضا بن على. در تبريز و قم به تحصيل علوم پرداخت، آن‏گاه به نجف اشرف رفت، و پنج سال از محضر مرحوم سيّد سود جست.

52. تبريزى، فتّاح

شيخ فتّاح شهيدى تبريزى. از آثار قلمى او شرح جامعى است بر مكاسب.

53. تبريزى، كاظم

شيخ كاظم تبريزى (1340ق، تبريز - 18 رجب 1416ق) فرزند حاج فرج‏اللَّه. در تبريز، زنجان و تهران به تحصيل علوم اسلامى پرداخت، سپس در بيست و يك سالگى به نجف اشرف مهاجرت كرد. وى سى سال در اين شهر اقامت داشت، و به تحصيل و تدريش مشغول بود. مدفن ايشان در مزارستان ابوحسين در شهر قم واقع شده است.

54. تبريزى، محمّدعلى

شيخ محمّدعلى چرندابى تبريزى (1334ق، چرنداب ). در تبريز و قم و نجف اشرف، از محضر علماى وقت ازجمله آيات عظام مديسه‏اى و بروجردى بهره‏مند بوده است.

55. تنكابنى، سيّدحسين

سيّدحسين حسينى هاشمى تنكابنى (1320ق، رامسر - 1395ق، نجف) فرزند فضل‏اللَّه.

56. توحيدى، على

شيخ على توحيدى بسطامى (1316ق، بسطام). در بسطام، شاه‏رود، مشهد و قم به آموختن علوم پرداخت، و آن‏گاه به نجف اشرف هجرت كرد تا در درس مرحوم سيّد شركت جويد.

57. توسّلى، على

شيخ على توسّلى نجفى تربت جامى (1336ق، تربت جام).

58. تويسركانى، على‏اصغر

على‏اصغر تويسركانى (1289ق، تويسركان - 23 جمادى‏الأوّل 1377ق، تويسركان). فرزند سنجر بن جهان‏گير بن عبّاس ميرزا بن فتح‏على‏شاه قاجار. صاحب بيان الآيات النّاسخة و النّتيجة الغروية در اصول و فروع دين.

59. تهرانى، سيّدمحمّدتقى

سيّدمحمّدتقى حسينى تهرانى (1312ق، سامرّا ) فرزند سيّدابراهيم بن على‏اصغر. در سامرّا، تهران و قم به تحصيل علوم روى آورد، و با هجرت به نجف اشرف و شركت در حلقه درس مرحوم سيّد به تكميل تحصيلات پرداخت.

60. تهرانى، عبداللَّه

شيخ عبداللَّه ايلچى‏كش چهل‏ستونى تهرانى مشهور به سعيد (1305ق، تهران ) فرزند ميرزا مسيح.

61. تهرانى، على‏اكبر

شيخ على‏اكبر تهرانى مشهور به برهان (1324ق، تهران). در تهذيب اخلاق نيز كوشا، و حالات عرفانى‏اش زبانزد آشنايان بود.

62. جرقويه‏اى، محمّدرضا

شيخ محمّدرضا فرقانى‏زاده جرقويه‏اى دستگردى اصفهانى كربلايى (1305ق - 28 شعبان 1374ق) فرزند محمّدتقى . از آثار او است:
1. إزالة الرّيبة عن حكم صلاة الجمعة فى زمن الغيبة.
2. إيضاح المقال فى اثبات وجوب الجمعة على كلّ حال.
3. تنبيه الغافلين عن معرفة ربّ العالمين.

63. جزايرى، سيّدعلى‏اصغر

سيّدعلى‏اصغر موسوى جزايرى تهرانى (1314ق، نجف) فرزند سيّدمحمّدحسين بن محمّدكاظم بن محمّدعلى.

64. جزايرى، سيّدمحمّد

سيّدمحمّد موسوى جزايرى تسترى (1334ق، شوشتر).

65. جزايرى، سيّدمحمّدجعفر

سيّدمحمّدجعفر موسوى جزايرى تسترى (1328ق، شوشتر). از آثار او است:
1. منتهى الدّراية.
2. هدى الطّالب.

66. جعفرى، غلام‏حسين

شيخ غلام‏حسين جعفرى همدانى تهرانى (1324ق، شانگرين ). در همدان و قم به تحصيل پرداخت، سپس به نجف اشرف هجرت كرد، و چندى از محضر مرحوم سيّد مشغول شد. او موفّق به دريافت اجازه اجتهاد و روايت از مرحوم سيّد شد. وى تقريرات درس استاد را به رشته تحرير كشيده است.

67. جليلى، شجاع

شيخ شجاع جليلى كرمانشاهى كركوكى (1318ق ) فرزند بهاءالدّين محمّدصالح.

68. حائرى، محمّدعلى

شيخ محمّدعلى حائرى كرمانى (1308ق، كرمان ). در كرمان و مشهد مقدّس به تحصيل علوم پرداخت، سپس به نجف اشرف هجرت كرد، و هشت سالى از محضر مرحوم سيّد بهره‏مند بود.

69. حائرى، يوسف

شيخ يوسف بيارجمندى شاه‏رودى خراسانى حائرى (1312ق). از آثار او كتاب فقهى و استدلالى مدارك عروه است.

70. حجّت، اسداللَّه

شيخ اسداللَّه حجّت همدانى (1313ق، همدان) فرزند محمّد. در همدان و اصفهان به تحصيلات پرداخت. پس از مدّتى به نجف اشرف رفت، و از محضر مرحوم سيّد كسب فيض كرد.

71. حجّتى، ابوالقاسم

شيخ ابوالقاسم حجّتى رشتى فرزند محمّدحسين. از اكابر درس مرحوم سيّد و بروجردى.

72. حكيم، سيّديوسف

سيّديوسف حكيم (1327ق) فرزند سيّدمحسن.

73. حلو، سيّدعبدالصّاحب

سيّدعبدالصّاحب حلو (1360ق) فرزند سيّدمحمّد بن حسن. تأليفاتى از خويش به يادگار نهاده است.

74. حلّى، حسين

شيخ حسين حلّى (1309ق - 1394ق، نجف) فرزند علىّ بن حسين. در شاگردى وى نزد سيّد، تشكيك كرده‏اند.
75. حمامى، سيّدحسين
سيّدحسين حمامى نجفى (1298ق - 1379ق) فرزند سيّدعلى بن هاشم. از آثار قلمى او حاشيه بر وسيلةالنّجاة مرحوم سيّد است.

پي نوشت :

1 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص112.
2 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص113.
3 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص336 ، 245 - 244 ، 332.
4 . بنگريد به:
موسوى اصفهانى، سيّدجعفر، حيات جاودانى، صص268 - 266؛
حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص221 ، 114؛
گروه نويسندگان، دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج11، ص357.
5 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص115 - 114.
6 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص115.
7 . بنگريد به:
گروه نويسندگان، موسوعة مؤلّفى الاماميّة، ج1، صص428 - 426؛
اعلام الثّقافة الاسلاميّة فى بحرين، ج2، صص553 - 548؛
علماء البحرين، صص523 - 515؛
المطبوعات العربيّة فى ايران، ص521.
8 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص115.
9 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى،صص116 - 115.
10 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص116.
11 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص117.
12 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص118117.
13 . نام ناحيه‏اى است در گرگان.
14 . نام ناحيه‏اى است در گرگان.
15 . بنگريد به:
شريف رازى، محمّدتقى، گنجينه دانشمندان، ج2، ص91؛
موسوى اصفهانى، سيّدجعفر، حيات جاودانى، صص286 - 284؛
حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص243 ، 222 ، 215 ، 118؛
باقى‏زاده، رضا، برگى از دفتر آفتاب.
16 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص119.
17. حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص119.
18. حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص120.
19 . بنگريد به:
فاطمى، سيدحسن، سيناى معرفت؛
موسوى اصفهانى، سيّدجعفر، حيات جاودانى، صص289 - 287؛
حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص120.
20 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص121 - 120.
21 . نام ناحيه‏اى است در تبريز.
22 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص195.
23 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص121.
24 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص122 - 121.
25. حسينى اشكورى، سيّداحمد، تراجم الرّجال، ج1، صص393 - 392، ش662.
26. حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص122.
27. حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص142 - 141.
28 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص117 - 116.
29 . بنگريد به:
جابرى انصارى، ميرزا حسن خان، تاريخ اصفهان، ص342؛
روضاتى، سيّدمحمّدعلى، زندگانى آيت‏اللَّه چهارسوقى، صص135 - 133.
حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص123 - 122؛
حسينى اشكورى، سيّداحمد، تراجم الرّجال، ج2، صص695 - 693ش1285؛
شفيعى نيك‏آبادى، على، گركويه، ص401؛
افادات شفاهى آيت‏اللَّه سيّدمحمّدعلى روضاتى.
30 . در بعضى منابع، ايشان را با آيت‏اللَّه شيخ محمّدرضا جرقويه‏اى حسين‏آبادى (م1309ق) فرزند ملاّعلى اشتباه كرده‏اند؛ مظاهرى، جمشيد، تعليقات تاريخ اصفهان، ص409.
31 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص123.
32 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص123.
33 . انصارى، محمّدعلى، موسوعة الفقهيّة الميسّرة، ج2، ص481.
34 . بنگريد به:
مجلّه حوزه، شماره 52؛
موسوى اصفهانى، سيّدجعفر، حيات جاودانى، صص283 - 279؛
حسينى ميبدى، سيدناصر، سراج‏المعانى، ص124.
35. نام ناحيه‏اى است در همدان.
36. حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص124.
37 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص125 - 124.
38 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص125.
39 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص126 - 125.
40 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص126.
41 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص127 - 126.
42 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص127.
43 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، ص127.
44 . موسوى اصفهانى، سيّدجعفر، حيات جاودانى، ص290.
45 . حسينى ميبدى، سيّدناصر، سراج‏المعانى، صص223 ، 128 - 127.

/س