این میوه دو نوع است، بعضی از آنها پوست زرد و برخی پوست سبز رنگ دارند و به سمی و غیر سمی تقسیم میشوند.
روی این میوه ی استوایی برجستگی های خارمانندی از جنس پوست میوه به چشم میخورد و از سرده ی خربزه ها می باشد.
بافت درون آن مثل ژله ، چسبناک و ژلاتینی است. مزه اش هم گاهی شبیه خیار آبلیمو زده و یا ترکیبی از مزه ی موز و لیمو می باشد.
برخی از مردم دنیا از این میوه سالاد درست می کنند و یا به عنوان چاشنی گوشت مورد استفاده قرار می دهند. برخی دیگر هم از آن برای تهیه بستنی و دسر استفاده می نمایند و دسته ی سوم مزه ی آنرا به طور کلی دوست ندارند و پس از یک بار تجربه اش برای همیشه آن را از لیست خریدهای خود پاک می کنند.
این میوه در ایالات متحده، پرتغال، ایتالیا، شیلی، استرالیا و نیوزیلند هم کاشت میشود و بنا به گفته متخصصان تغذیه سرشار از ویتامین C است. بومیان آفریقا در فصل های گرم و خشک از آن به عنوان ماده ای برای تأمین آب بدن خود استفاده می کنند.
منبع: سایت برترینها
