آیا رسانه مسئول افزایش میزان جرم و جنایت است؟

هیچکدام از ما نمی‌توانیم تأثیری که رسانه‌ها بر روی جامعه دارند را کاهش دهیم. بعضی بر این باورند که رسانه‌ها مسبب بدبختی و ‏فلاکت جامعه معاصر هستند، چرا که افراد را به ارتکاب جرم و جنایت ترغیب می‌کنند....
سه‌شنبه، 3 دی 1398
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: رزیتا ملکی زاده
موارد بیشتر برای شما
آیا رسانه مسئول افزایش میزان جرم و جنایت است؟
گمان می‌رود که سئوالی شبیه به این سئوال نیز در ذهن افلاطون شکل گرفته بود، او نگران بود که خشونت موجود در نمایشها تأثیری منفی بر مردم سرزمینش بگذارد.

 برخلاف تصور عموم مردم، رسانه مسئول افزایش نرخ جرم و جنایت نمی‌باشد! شکی نیست که رسانه‌ها اعم از رادیو، تلویزیون، روزنامه و غیره این قدرت را دارند که الهام بخش، ترغیب کننده و تحریک کننده توده مردم باشند، اما مقصر دانستن آنها در افزایش جرم نشان از جهل و ناآگاهی دارد. منتقدانی که رسانه‌ها را تنها بر اساس تحقیقات صورت گرفته توسط تعداد معدودی محقق مورد انتقاد قرار می‌دهند، نقص‌ها و کمبودهای موجود در روش‌های تحلیل و متولوژی این پژوهشگران را نادیده گرفته و نقل قول‌ها و گزیده‌هایی را مورد تأکید قرار داده و پررنگ نشان می‌دهند که از پیش داوری و عقیده منفی آنها حمایت می‌کنند.
 

این پیش داوری و منفی نگری از کجا سرچشمه می‌گیرد؟

بهتر است بدانید که شکل گرفتن این تصور در بعضی که رسانه الهام بخش رفتار خشونت آمیز است، به این علت می‌باشد که رسانه مسائل مرتبط با خشونت را منعکس می‌سازد. مردم به این دلیل نسبت به رسانه دچار پیش داوری و منفی نگری شده‌اند که باور دارند میزان جرم و جنایت در طول چند سال گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این تصور وجود دارد که میزان جرم و جنایت نسبت مستقیمی با افزایش گزارشهای رسانه‌ای وابسته به خشونت داشته است. در حال حاضر تقریباً تمام افراد به رسانه‌هایی دسترسی دارند که می‌توانند اطلاعات مربوط به اقدامات خشونت آمیز تأثیر گذار بر جامعه را در اختیارشان قرار دهند. مواجهه مداوم با ماجراهای خشونت آمیز ممکن است پرخاشگری را افزایش داده و در نهایت منجر به بروز خشونت و ارتکاب جرم و جنایت در افراد شود.
مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض بازیهای ویدئویی خشن پرخاشگری را در بعضی افراد به ویژه کودکان، نوجوانان و جوانان افزایش می‌دهدعلاوه بر آن، تجاری سازی باعث شده است که رسانه‌ها با آب و تاب دادن به ماجراها و غلو آمیز ساختن آنها، جنبه احساسی و هیجانی آنها را پررنگ ساخته و به شدت بر ذهن توده مردم تأثیر بگذارند. این تأثیر و نفوذ ممکن است افراد را بر آن دارد از شخصیت اصلی داستان غلو آمیز شده صرف نظر از اعمال او (خواه خشونت آمیز و یا غیر آن) تقلید کنند. علاوه بر آن، مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض بازیهای ویدئویی خشن پرخاشگری را در بعضی افراد به ویژه کودکان، نوجوانان و جوانان افزایش می‌دهد. هنگامی که یک شخص نادان و به لحاظ روانی آشفته فیلم و ویدئویی خشن را در وب سایت‌های معروف قرار می‌دهد، احتمال بالایی وجود دارد که یکی از بازدیدکنندگان تحت تأثیر چنین فیلمی قرار گرفته و ترغیب به تقلید از عمل انجام شده در آن شود و در نهایت این امر فرد را به سوی ارتکاب جرم سوق خواهد داد. با رشد رسانه، قرار گرفتن در معرض چنین ماجراهای خشونت آمیز نیز افزایش یافته است و اعتقاد بر این است که چنین مواجهه‌ای باعث شده است تا تعدادی از افراد دست به خشونت زده و مرتکب جرم و جنایت شوند.
 

چرا نبایستی رسانه‌ها را ملامت کنیم؟

آیا معتقدید که پیش از رشد رسانه، جهان مکانی آرام و عاری از خشونت بود؟ اگر پاسختان بله است، اجازه دهید به شما بگویم که شواهد تاریخی به وضوح اعمال وحشیانه حکامان استعمار طلب معتقد به امپریالیسم را نشان می‌دهد. این باور که میزان جرم و جنایت نسبت مستقیم با قرار گرفتن در معرض ماجراهای خشونت آمیز دارد، کاملاً نادرست است به این دلیل که نرخ جرم و جنایت دائماً در نوسان و افت و خیز بوده اما گزارش داستانهای خشن توسط رسانه‌ها همیشه رو به افزایش بوده است. بنابراین، برقراری رابطه میان این دو بسیار دشوار است. افرادی که مدعی بوده رسانه بر میزان ارتکاب جرم و جنایت تأثیر گذاشته است، از روی غرض یا جهل و به خطا آن را عنوان می‌کنند.

نویسنده این مقاله عنوان می‌کند که قصد نداشته بگوید چنین افرادی برنامه‌ای برای در سایه قرار دادن و کمرنگ کردن شایستگی‌های رسانه دارند، اما این افراد تمایل داشته این حقیقت را نادیده بگیرند که رشد رسانه موجب بالا رفتن سطح آگاهی مردم شده است. بدون وجود رسانه هرگز ممکن نمی‌شد که شاهد و ناظر ستم‌هایی باشیم که به افراد بی پناه در سراسر جهان می‌شود و در صورتی که از وجود این جنایات اطلاع نداشتیم، هرگز نمی‌توانستیم اقداماتی را جهت نجات قربانیان خشونت انجام دهیم. رسانه خشونت را پررنگ نشان نمی‌دهد، و قصد آن ندارد افراد مجرم را مورد تجلیل و ستایش قرار دهد، بلکه تنها به قربانیان جرم و جنایت توجه نشان می‌دهد.
پیش از این حتی اگر میزان جرم و جنایت هم بالا بود، اما کمتر کسی از وقوع این جرم‌ها اطلاع داشتپیش از این حتی اگر میزان جرم و جنایت هم بالا بود، اما کمتر کسی از وقوع این جرم‌ها اطلاع داشت. مردم هیچ گاه متوجه نمی‌شدند که جنایات فجیع آمیزی هر روزه در حال رخ دادن است از اینرو بر این باور بودند که میزان ارتکاب جرم پایین است، اما اکنون میزان آگاهی افراد بیشتر شده است و به این دلیل که رسانه‌ها اتفاقات خشونت آمیزی که هر روز رخ می‌دهد را نشان می‌دهند، در نتیجه مردم به افزایش میزان جرم پی برده‌اند. بایستی بدانید که مجرمان اغلب تحت تأثیر عوامل روانی و تجربیات آسیب زای شخصی قرار دارند و عاقلانه نیست که بگوییم وقوع جرم و جنایت در نتیجه تأثیر منفی رسانه می‌باشد. واقع بین باشید و باور نکنید که یک یا دو عمل جنون آمیز و خشونت بار اثر پروانه‌ای خواهد داشت! (گروهی معتقدند بال زدن یک پروانه در نقطه‌ای از جهان، می‌تواند طوفانی را در نقطه‌ی دیگری بوجود آورد، بدین معنی که پدیده‌ای بسیار کوچک می‌تواند باعث اثرات عظیمی در سیستم گردد).

آیا رسانه مسئول افزایش جرم و جنایت است؟ خوب اکنون پاسخ آن را می‌دانید. رسانه قدرت الهام بخشی را دارد، اما نمی‌توانید آن را مقصر تولد و پیدایش جنایتکاران و مجرمان بدانید. به خاطر داشته باشید که این انگیزه است که به طور کلی منجر به ارتکاب جرم می‌شود و نه الهام پذیری!


منبع: opinionfront


مقالات مرتبط
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط
موارد بیشتر برای شما